. 🔹همه مادرها وقتی می‌بینند بچه سر سفره به سمت لیوان می‌رود، یا دستش را عقب می‌کشند، یا تشر می‌زنند و داد می‌زنند و پرخاش می‌کنند که بچه دست نزن، یا همین کار را با ملایمت بیشتر می‌کنند و می‌گویند: بچه نباید دست به لیوان بزند، یا لیوان را از دست او دور می‌گذارند، یا او را از لیوان دور می‌کنند. 🔸اما دیدم عروسم که یک اتریشیِ مسلمان‌شده است، وقتی بچه‌اش سر سفره دست به سمت لیوان آب برد، فوری از آشپزخانه یک لیوان خالی آورد و گذاشت جلویش و این بچه شروع کرد آب را از این لیوان ریخت در آن لیوان و دوباره از آن لیوان برگرداند در لیوان اول تا ارضاء شد، اقناع شد، راحت شد، اشباع شد و لیوان را گذاشت و آمد کنار. 🔹از مادرش پرسیدم: چی شد؟! گفت: وقتی آمد به سمت سفره، دیدم دارد به من پیام می‌دهد که می‌خواهم آب‌بازی کنم. من هم وسایل بازی را برایش فراهم کردم. 🔸همه ما دیده‌ایم که وقتی بچه‌ها دستشان را توی گِل گلدان می‌کنند، هر کدام از مادرها متناسب با فرهنگشان، با پرخاش و تندی دستش را تکان می‌دهند و او را به دستشویی می‌برند و دستش را می‌شویند؛ می‌گویند: لباسش را کثیف کرد، دستش را کثیف کرد، محیط را کثیف کرد؛ 🔹اما دیدم این مادر وقتی بچه‌اش دست در گلدان کرد...مقداری ماسه تمیز ساحلی برایش آورد و در یک وان گذاشت و بچه را گذاشت جلوی ماسه‌های ساحل. 🔸وقتی که بچه می‌خواهد آب‌بازی کند و شما لیوان را از جلویش برمی‌دارید یا بچه را برمی‌دارید، هزار معنای منفی در این کار است. 🔻ادامه دارد... ✍ #آیت_الله_حائری_شیرازی | راه رشد، جلد ۲، صفحه ۳۳ و ۳۴ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat