امام جواد ع، امامی است که می توان او را «معجزه» نامید. هرچند در عصر امروز خیلی ها اکراه داریم دم از معجزه بزنیم، اما تولد، دوران کودکی، علم، گفتگو، مناظره، نوجوانی، جوانی، هنگام ازدواج، اقدامات، کل زندگی وحتی پس از شهادت ایشان که چند روزی بوی خوش همه جا را فراگرفته بود، همه و همه ، معجزه بود. معجزاتی که سرتاسر عجز دشمنان را نشان میداد و از طرفی مخالفان عقیدتی و ناآگاهان را لحظه به لحظه به سمت خود جذب می کرد. بنابراین شهادت ایشان در ۲۵ سالگی دلیل آشکاری دارد و حاکی از بزدلی عباسیان است. ضمن اینکه بیشترینه شاگردان امام جواد ع ایرانی بودند، ارادت و محبت دو طرفه ایرانیان و جواد الائمه (محمدتقی) همیشگی و پایدار بوده است. @bashirseraj