🍃🌹شهید رحیمی از ابتدای دوره جوانی در بين مردم به شهامت، رشادت و ديانت مشهور بود، به گونه ای كه حتی راهزنانی كه دست به سرقت گله های گوسفند در منطقه می زدند، از ترس اين كه مبادا با دلاوری هم چون شهید عبدالله رحیمی روبرو شوند، جرأت اين كار را در روستای محل سكونت ایشان به خود نمي دادند.
🍃🌹با پيروزی انقلاب اسلامی، شهید عبدالله رحیمی در اوج شهامت و مردانگی در برابر عناصر ضدانقلاب ايستاد و به دفاع از انقلاب نوپای مردم ايران و رهبری آن پرداخت و اگرچه در اين راه، مصائب و شدائد زيادی را تحمل كرد، اما خم به ابرو نياورد و هم چنان عاشقانه به پيش تاخت. زماني كه ضدانقلاب عرصه را بر او تنگ كرد، روستا را ترک و به سنندج رفت و پس از مدتی در تيرماه سال1358 عازم كرمانشاه شد و در آن جا به برادران پيشمرگ مسلمان خود ملحق شد و پس از پاكسازی كامياران عاشقانه به مصاف خصم رفت و در پاكسازی شهرهای سنندج و ديواندره نيز نقش ماندگاری از خود به یادگار گذاشت.
🍃🌹پس از تشکیل گردان ضربت محمد رسول الله(ص) سپاه ديواندره، مدتی به عنوان فرمانده دسته انجام وظيفه نمود و بعد از آن به دليل شهامت، شجاعت، مديريت و قابليت های خاص اجتماعی و فرهنگی به عنوان جانشين گردان ضربت در كنار شهيد پرويز كاكسوندی به ادامه خدمت مشغول شد و پس از شهادت شهيد كاكسوندی، فرماندهی گردان ضربت را به عهده گرفت.
🍃🌹شهيد رحيمي در طراحی عملیات، مخصوصاً جنگ های نامنظم و چریكی استعداد خارق العاده ای داشت. جای جای استان كردستان، برای هميشه تاريخ، نشان گام های استوار اين دلاور مرد را در خود به یادگار خواهد داشت. اين پيشمرگ مخلص و بی ادعا پس از سال ها مبارزه با دشمنان انقلاب اسلامی، سرانجام در روز یازدهم مهرماه سال 1366 در شهر ديواندره در كمين كید وطن فروشان خائن قرار گرفت و پرنده روحش در آشيان جنات نعيم به آرامش رسيد و در گلزار شهدای دیواندره به خاک سپرده شد.