[ 🍃 ] — امام خمینی(ره)✒️ تفکر در این مقام عبارت از آن است که انسان لااقل در هر شب و روزی مقداری [ولو کم هم باشد] فکر کند در این که آیا مولای او که او را در این دنیا آورده و تمام اسباب آسایش و راحتی را از برای او فراهم کرده، و بدن سالم و قوای صحیحه، که هر یک دارای منافعی است که عقل هر کس را حیران می کند:) —به او عنایت کرده، و این همه بسط بساط نعمت و رحمت کرده، و از طرفی هم این همه انبیا فرستاده، و کتاب ها نازل کرده و راهنمایی ها نموده و دعوت ها کرده، ▫️آیا وظیفه ما با این مولای مالک الملوک چیست❓ ▫️آیا تمام این بساط فقط برای همین حیات حیوانی و اداره کردن شهوت است که با تمام حیوانات شریک هستیم، یا مقصود دیگری در کار است❓ ▫️آیا انبیای کرام و اولیای معظم و حکمای بزرگ و علمای هر ملت که مردم را دعوت به قانون عقل و شرع می کردند و آن ها را از شهوات حیوانی و از این دنیای فانی پرهیز می دادند، با آنها دشمنی داشتند و دارند، یا راه صلاح ما بیچاره های فرو رفته در شهوات را مثل ما نمی دانستند❓ ⚜اگر انسان عاقل لحظه ای فکر کند، می فهمد که مقصود از این بساط چیز دیگر است؛ و منظور از این خلقت عالم بالا و بزرگ تری است؛ و این حیات حیوانی مقصود بالذات نیست. (چهل حدیث ص ۶ و ۷)📜 [• @arshianzendegi •]