هدایت شده از کنفرانس و پرسمان اتحادیه عماریون
─┅══✿🍃🕋🕋🍃✿══┅─
✪◁چراغ خانه من، این چنین ناتوان سوسو نزن! با چشمانی خسته و قامتی که در تمام تندبادها شانه به شانه ام می ایستادی، اکنون رنگ پریده و رنجور نفس می کشی.
❏ نگاه هایت به رنگ وداعند؛ گویی در هر پلک زدنی، از من دورتر می شوی! این بسترِ ناخوشی را رها کن! برخیز و دیگر بار، محرم دردهای دل من باش تا آن هنگام که از مصائب رسالت آسمانی خویش، کمر خم می کنم، مثل گذشته های صبورت، دست های خسته ام را در دست بگیری و دلآرام اندوه های من باشی.
❀ بانوی مهربان من! محمد صلی الله علیه و آله بی تو، دنیای خاکی را چگونه تاب بیاورد؟! همراه خوشی ها و ناخوشی های پیامبر صلی الله علیه و آله هرچند آنچه از سادگی و صداقت با خود داشتی، در وجود گل نوپای زندگی ام به یادگار گذاشتی؛ اما جز تو چه کسی اشک هایم را از دیده بروبد و چه کسی نهانخانه قلب محمد را در بکوبد؟
الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَ الْفَــرَج
پـــــایـــــــــان
─┅════༅𖣔🔟𖣔༅════┅─