◻️شرایط اجابت دعا: حضور قلب، خشوع و اطمینان 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دعا یعنی «خواستن»، «طلب کردن»، «صدا زدن»، «درخواست کردن» و «اظهار نیاز کردن». دقت در این معانی نشان می‌دهد که: اولاً، دعا باید همراه با توجه و تمرکز و حضور قلب باشد؛ و الا طلب کردن و خواستن و درخواست کردن، بدون توجه به خواسته‌های خود و بدون توجه به کسی که آن خواسته را با او مطرح می‌کنیم، فی‌الواقع دعا نیست؛ در بهترین حالت، الفاظی است که لقلقه زبان می‌شوند. دعا با تفرق خاطر و تشتت افکار جور در نمی‌آید. پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَا يَسْمَعُ دُعَاءً مِنْ قَلْبٍ غَافِلٍ لَاهٍ؛ بدانید که خدای متعال دعا از یک قلب بی‌خبر و سرگرم امور دنیوی را نمی‌شنود.» ثانیاً، دعا ملازم با خضوع و خشوع در برابر خدا است؛ یک فردِ نیازمند نمی‌تواند متکبرانه خواسته و نیاز خود را با کسی که رفع آن نیاز در دست اوست در میان بگذارد. امام صادق علیه السلام می‌فرماید، هر کسی که در دعا دستان خود را به سوی خدای عزیز جبار بلند کند و از او چیزی بخواهد خدا حیا می‌کند که آن را خالی برگرداند. به همین دلیل پس از دعا دستان خود را به سر و صورت خویش بکشید: «مَا أَبْرَزَ عَبْدٌ يَدَهُ إِلَى اللَّهِ الْعَزِيزِ الْجَبَّارِ إِلَّا اسْتَحْيَا اللَّهُ- عَزَّ وَ جَلَّ- أَنْ يَرُدَّهَا صِفْراً حَتّى‏ يَجْعَلَ فِيهَا مِنْ فَضْلِ رَحْمَتِهِ مَا يَشَاءُ، فَإِذَا دَعَا أَحَدُكُمْ فَلَا يَرُدَّ يَدَهُ‏ حَتّى‏ يَمْسَحَ عَلى‏ وَجْهِهِ وَ رَأْسِهِ». ثالثاً، دعا ملازم با رجا و امید است؛ فرد ناامید، خواسته خود را با هیچ کس مطرح نمی‌کند. (ص) می‌فرماید: ادْعُوا اللَّهَ وَ أَنْتُمْ مُوقِنُونَ بِالْإِجَابَةِ؛ خدا را بخوانید در حالی که یقین به اجابت دارید. علیه السلام می‌فرماید: إِذَا دَعَوْتَ فَظُنَّ حَاجَتَكَ بِالْبَابِ‏؛ وقتی دعا کردی، مطمئن باش که خواسته‌ات برآورده شده است. @Ahmadhoseinsharifi 🌹