💠 اهمیت تعمق و تعلق‌خاطر نوجوانان به مبانی دینی در هیأت ✳️ در مسیر پرچالش رشد نوجوانان، ایجاد یک پیوند عمیق و معنادار با مبانی دینی نیازی ضروری و انکارناپذیر است. دین، تنها یک فهرست از دستورات نیست؛ بلکه نور راهنما، قطب‌نما و پناهگاه امنی برای روح سرگشته نوجوان است. در دورانی که او برای ساختن هویت خود تلاش می‌کند و با انبوهی از پرسش‌ها و تردیدها دست‌وپنجه نرم می‌کند، این پیوند عمیق می‌تواند تکیه‌گاه و ستون محکمی برایش باشد. 🟠 اما این پیوند نباید سطحی، تقلیدی یا محدود به حفظ اصطلاحات باشد. آنچه اهمیت دارد، درک واقعی و ماندگار مفاهیم معنوی و اخلاقی است که مسیر رشد حقیقی را به نوجوان نشان می‌دهد. نوجوانی که با دل و جان به سمت دین گرایش پیدا کند، ریشه‌دار، باانگیزه و مصون‌تر در برابر طوفان‌های زندگی خواهد بود. ✅ هیأت می‌تواند بهترین بستر برای شکل‌گیری این پیوند باشد؛ به شرطی که از حالت یک محفل منفعل (فقط سخنرانی و عزاداری) فراتر رود و به یک فضای پویا و الهام‌بخش تبدیل گردد. فضایی که نوجوان در آن فعالانه مشارکت می‌کند، سؤال می‌پرسد، گفت‌وگو می‌کند و تأمل می‌نماید تا دین را در زندگی واقعی خود تجربه کند. او در هیأت باید بیاموزد که دین فقط مختص مکان‌های مقدس نیست؛ بلکه در همه لحظات زندگی، از رفتار با خانواده تا مواجهه با مشکلات، جاری است. 💫 برای رسیدن به این هدف، ظرفیت و تدبیر ضروری است. اگر فضای هیأت سنگین، پیچیده یا آمرانه شود، نوجوان از آن فراری خواهد شد. تجربه دینی نوجوان باید همراه با آزادی، کنجکاوی و امکان آزمون‌وخطا باشد. تعلق خاطر واقعی زمانی شکل می‌گیرد که نوجوان بتواند باورهایش را در اعمال و انتخاب‌های روزمره نشان دهد. 🌉 در نهایت، هیأت موفق، هیأتی است که بتواند پلی بین ایمان و زندگی باشد؛ جایی برای اشک و لبخند، پرسش و پاسخ، گذشته و آینده. در چنین فضایی است که دین دل‌پذیر می‌شود و در جان نوجوان ریشه می‌دواند تا او را برای زندگی آگاهانه و متعهد آماده سازد. 👤 برگرفته از سخنان 💢 اردوگاه فرهنگی_تربیتی شهید هاشمی‌نژاد| بهشهر 🗓 اردیبهشت۱۴۰۴ ⚜️ أحلیٰ | «دفتر تخصصی هیأت‌ونوجوان» @ahla_HeyatNojavan