💠 روش‌هـــای تربیــــــت در قرآن۴ 💠 ☘️ برای پرورش استعدادها می‌توان از مسائل و اموری بهره جست كه ما از آن در اينجا به عامل و يا عوامل ياد می‌كنيم. يه اين معنا كه هريک از اين امور می‌تواند فرد را بر بهره‌گيری از استعدادهای نهفته خود بر انگيزاند تا در يک فرآيند به هدف كمالی خود برسد. 🟠 انسان به طور طبيعی گرايش به برهان دارد. برهان، دليل قاطع و يقين‌آوری است كه هر گونه شک و ترديد را از دل می‌زدايد و موجب آرامش می‌شود. از آنجا كه برهان مانند نور، راه را براي رهروان خود روشن می‌کند مورد توجه و تأكيد است. آدمي براي رهايی از هر مشكل و دشواری به راهكاری نياز دارد كه برهان بخشی از آن را به عهده می‌گيرد. از اين رو به معجزات روشن الهی برهان گفته‌اند كه آدمی را از شک‌وترديد نسبت به پيامبران بيرون می‌آورد و ارتباط ميان خدا و انسان را به اثبات می‌رساند و زمينه را برای عمل به فرمان‌ها و آموزه‌های دستوری خداوند فراهم می‌كند (نساء/۱۷۴ - يوسف/۲۴ - قصص/۳۲). 🟡 قرآن به مسئله استعدادها و قابليت‌ها به عنوان عامل مهم توجه می‌دهد. به اين معنا كه در نگرش قرآنی نمی‌توان به نقش تأثيرگذار استعداد ذاتی و قابليت‌های انسان‌ها در تربيت بی‌توجه بود. گاه همه عوامل برای تربيت وجود دارد؛ ولی تربيت تأثير چندانی به‌جا نمی‌گذارد؛ زيرا استعداد و قابليت برای تأثيرپذيری در ذات فرد وجود ندارد. 👈 قرآن از اين مسئله به صورت تمثيل به سرزميني ياد مي‌كند كه استعداد و قابليت براي پرورش محصول و فرآورده‌هاي مفيد ندارد (اعراف/۵۸). 🟢 افزون بر اين دو مطلب بايد به اطاعت‌پذيری (بقره/۱۸۶) و امتحان و آزمون (بقره/۱۵۵و ۱۵۷) نيز اشاره کرد. قرار گرفتن در شرايط سخت و دشواری چون ترس و گرسنگی و زيان‌های مالی و جانی، آدمی را وا می‌دارد تا استعدادهای نهفته را بروز دهد. اين مسئله اختصاص به شخص خاص ندارد؛ بلكه حتی پيامبران بزرگ الهی نيز با اين مسئله رو‌به‌رو می‌شوند (بقره/۱۲۴). قرارگرفتن در خوشی و ناخوشی است كه آدمی را به رشد و بالندگی سوق می‌دهد (اعراف/۱۶۸). 🔵 از ديگر عواملی كه قرآن برای رسيدن به تربيت و پرورش درست از آن ياد می‌كند، ايمان به خدا (بقره/۱۸۶) و رستاخيز (طلاق/۲ - قيامت/۱ تا ۶) پرهيز از تكبر و غرور و شرك و تسليم و تعليم و تقوا و دعا است. 📎 فرهنگ قرآن، ج ۷، صص ۵۵۲ تا ۵۵۶. ✍️ منصور حسینی #سخن_خورشید #تربیت_حماسی ⚜️ أحلیٰ | «دفتر تخصصی هیأت‌ونوجوان» @ahla_HeyatNojavan