یکی از متغیرهای سفر اخیر دکتر ابراهیم رئیسی به سوریه گزینش شکل جدیدی از حضور منطقه ای در کشورهای عراق و سوریه آن هم بر اساس راهبرد بلند مدت است. سیاست انتخاب شده ابتدای آنچیزی است که باید به آن برسیم و آن ترسیم زیربنای فکری و استراتژیک برای ایجاد پیوند های منطقه ای و بین المللی برای ماندن در نقطه اوج رقابت در دنیا است ،ویژگی این پیوند مقاوم بودن این کشورها در مقابل تحریم و فشار است البته بعد از آنکه در پاشنه آشیل امنیت و اقتصاد و انرژی دنیا قرار گرفته باشی و از این المان ها استفاده هوشمندانه داشته باشی به راحتی نمی‌توانند از شما عبور کنند. سوریه به عنوان یک کشور جنگ زده که اخیرا نیز زلزله بزرگ،بسیاری از زیرساخت ها و شهرهای آن را تخریب کرد به مقصدی برای سرمایه گذاری های مختلف خارجی تبدیل شده به ویژه آنکه این مساله با شکل گیری روابط سیاسی سوریه با اعراب خلیج فارس تقارن پیدا کرده که مزید بر علت شده است. اما سوریه برای ایران صرفا یک مقصد تجاری نیست و طبیعتا ایران باید(علاوه بر تجارت) به جنس دیگری از حضور و سرمایه گذاری ها بیاندیشد،مساله ای که نه در سوریه ‌و نه عراق و نه یمن شاهد آن نیستیم و بلکه عکس آن را شاهدیم کشورهای جنگ زده بعد از پایان درگیری ها وارد یک دوره مهمی از تحولات اجتماعی و سیاسی داخلی می شوند.این مرحله به گونه ای است که در عین حال که فرصتی برای اینکه جامعه به اوج برسد هست می‌تواند منشاء سقوط شود گستره این تحولات به شکل گیری آرایش سیاسی و اجتماعی جدید ،ساخت سرمایه های انسانی و نیروسازی ها و جهت گیری های نخبگانی و مردمی و انزوای بدنه ای از نیروهای نظامی و سیاسی و ریزش ها و رویش ها منجر می شود به عبارت دیگر پایان جنگ آغاز ساخت زیربنا برای اداره و پیشرفت آن کشور است مساله ای که متولیان امر باید در سوریه و یمن به آن توجه کافی داشته باشند و اشتباهات بعد از جنگ هشت سال دفاع مقدس را مرتکب نشوند. ده سال آینده مهم ترین زمان برای کار و سرمایه گذاری جمهوری اسلامی در یمن و سوریه است،مساله تجارت ،آموزش، نیروسازی،کادر سازی هدایت نیروی مردمی از مهم ترین شاخص ها برای کار و سرمایه گذاری است ابوقاسم