💠
 فرشته منش

🔹 «عمرو بن عبدوَد» از دلیران معروف دوران جاهلیت بود و بت‌پرست. وقتی از آن سوی خندق گذشت و رجزخوانی کرد، وجود مبارک حضرت امیر (ع) به میدان آمد. وقتی بر سینه او نشست، ناگهان همه دیدند حضرت بلند شد و کنار رفت، بعد دوباره برگشت ❗️ ❓ از ایشان پرسیدند: چرا در آن لحظه خطرناک بلند شدید؟! آن مرد نیمه‌جان بود، پیکری عظیم هم داشت... 📌 حضرت فرمود: او آب دهان به صورتم انداخت؛ غضبناک شدم... آن لحظه دیگر "لله" نبود! کناری نشستم تا فرو بنشیند و تنها برای خدا او را بکُشم. 📜 «او خدو انداخت بر روی علی افتخار هر وصی و هر ولی» 🔸 این همان ضربتی‌ است که پیامبر اکرم (ص) درباره‌اش فرمودند: 🔥 «لَضَربَةُ عَلِیٍّ لعَمرٍو یَومَ الخَندَقِ تَعدِلُ عِبادَةَ الثَّقَلَین» یعنی آن شمشیر حضرت علی (ع) در روز خندق، برابر با عبادت جن و انس است! ✨ چون آن لحظه، 💥 «بَرَزَ الْإِیمَانُ كُلُّهُ إِلَی الشِّرْكِ كُلِّه» و ایمان کامل مقابل شرک کامل قرار گرفت! و چون آن ضربت، نه از سر خشم، بلکه صرفاً بود. ☑️ همین است! ❌ نه از روی خودخواهی ❌ نه برای آرام‌ کردن نفس ✅ فقط و فقط برای رضای خدا... 📚 درس خارج فقه نکاح جلسه 512 تاریخ: 1398/10/30 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra