یکی از معیارهای اساسی ارزیابی موفقیت یک سیستم و یک مدیر توان تصمیمگیری اول. درست و دوم. بههنگام است.
در اغلب پروندههای مهم سیاستگذاری کشور در ۲دهه گذشته تصمیم درستی هم اگر گرفته شده بههنگام نبوده است و زمانی گرفته شده که دیگر خاصیتی نداشته یا به اندازه کافی هزینه بر کشور تحمیل شده است.
بعبارتی هم خوردن توامان چوب و پیاز و هم دادن پول به یک آیین و عادت تبدیل شده است.
🖋 مهدی رباطی
@ArchiveRoom