رستاخیز ایران اسلامی در دفاع از ساحت پیامبر اعظم(ص) گفتاری از محمدحسین #رجبی_دوانی #بازنشر @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 ⭕️ به‌رغم برتری ظاهری تمدن غرب، غربی‌ها احساس شکست سنگینی در عرصه ایدئولوژیک می‌کنند و به شدت نگران این موضوع هستند که این شکست برای آن‌ها در عرصه تمدنی هم رقم بخورد؛ بدون‌تردید چنین احساسی ناشی از پیروزی انقلاب اسلامی و گفتمان آن در جهان اسلام است. ⭕️ پیش از انقلاب، نقد غربی‌ها درمورد اسلام، تقریباً به مندرجات کتاب‌های برخی از خاورشناسان محدود بود، چراکه غرب، در پی تحولات رنسانس و بعدها غلبه استعماری و چپاول سرزمین‌های اسلامی، دیگر نسبت به ایدئولوژی و تمدن پیشرو اسلام، #احساس_خطر نمی‌کرد؛ اما #انقلاب_اسلامی موجب شد که اسلام دوباره #احیای_مجد_و_عظمت آن به عنوان هدف انقلاب اسلامی ایران مطرح شود و غرب از همین مسئله، به #وحشت افتاده‌است. ⭕️ این همه #فشار اقتصادی و #تحریم‌هایی که علیه جمهوری اسلامی ایران وضع می‌شود، در واقع نوعی #سنگ‌_اندازی در مسیر تشکیل #تمدن_نوین_اسلامی است؛ همان مسئله‌ای که رهبر انقلاب بارها از آن صحبت کرده‌اند. ⭕️ باید #ریشه_توهین‌هایی مانند توهین نشریه فرانسوی را در چنین #وحشتی جُست و در واقع باید این رفتار را از همان سنخ رفتارهایی دانست که قرن‌ها قبل، زمان #شکست_ایدئولوژیک_و_تمدنی_غرب در برابر #تمدن_اسلامی قرون نخستین، اتفاق افتاد. ⭕️ متن کامل را اینجا بخوانید: 👇 https://www.pishkhan.com/news/194762/ @rozaneebefarda

- «من از روز #هفدهم_شهریور سال ۱۳۵۷ خاطره‌ای در ذهن دارم. قبل از آن‌که این حادثه‌ی خون‌بار در تهران اتّفاق بیفتد، سیاست رژیم ستم‌شاهی به دنبال این بود که مبارزان و به تبع آن، ملت ایران را به #تندرو و کندرو، #افراطی و #معتدل تقسیم کند. این، نکته‌ی خیلی قابل توجّهی است که امروز مثل آیینه‌ای، همه‌ی عبرت‌ها را به ما درس می‌دهد. کسی که روزنامه‌های آن وقت و اظهارات مسئولان رژیم ستم‌شاهی را مطالعه می‌کرد، می‌فهمید که این‌ها می‌خواهند کسانی را که در مقابل آن‌ها هستند و مبارزه می‌کنند، از هم #جدا_کنند. عدّه‌ای را که طرف‌داران و علاقه‌مندان مخلص #امام بودند و راه امام را علناً اظهار می‌کردند، به عنوان تندرو و افراطی و متعصّب معرفی می‌کردند. در مقابل این‌ها هم، بعضی از کسانی را که علاقه‌مند به مبارزه بودند، ولی خیلی جدّی در آن راه نبودند، یا جدّی بودند، ولی دستگاه آن‌طور خیال می‌کرد این‌ها جدیتی ندارند، به عنوان افرادی که معتدلند و با این‌ها می‌شود مذاکره و صحبت کرد، معرفی می‌کردند. من در آن روز این #احساس_خطر را کردم. آن زمان من در جیرفت تبعید بودم. شاید روز چهاردهم یا پانزدهم شهریور بود،» «نامه‌ای ... از جیرفت به آقای #شریعتمداری نوشتم. علّت نوشتن نامه به آقای شریعتمداری، انتشار اظهارات او در روزنامه‌ها بود، که کسانی را #تندرو خوانده بود. روش آقای شریعتمداری این بود که در اظهارات خود، هم رژیم حاکم و هم مردم را #راضی_کند؛ و البتّه کفّه‌ی سنگین‌تر این اظهارات، مربوط به رضایت خاطر رژیم حاکم می‌شد! زیرا رژیم معنی این اظهارات را می‌فهمید و در قبال آن، موضع قاطعانه می‌گرفت؛ ولی توده‌ی مردم را می‌شد با یک موضع‌گیری متزلزل و سست، #فریب داد. عبارت «تندروها» #خطرناک و حسّاس بود؛ زیرا اگر بر سر زبان‌ها می‌افتاد، همه‌ی کسانی که در مسیر انقلاب و پیرو خطّ امام خمینی (اعلی الله مقامه) بودند، تندرو به شمار می‌آمدند و محکوم به تندروی می‌شدند. لذا نامه‌ای به او نوشتم و او را از عواقب بیان چنین اظهاراتی بر حذر داشتم» «و این سیاست رژیم را برای آن آقا تشریح کردم و گفتم این‌ها با این #تدبیرِ_خباثت‌آمیز می‌خواهند #بهانه‌ای_برای_سخت‌گیری بر مخلصان و #عشّاق_امام بزرگوار به دست آورند و شما را بدون این‌که خودتان بخواهید، در مقابل آن‌ها قرار دهند.» «به او گفتم: چنین سخنی، به رژیم بهانه می‌دهد تا به کشتار توده‌های مردم انقلابی به‌عنوان «مبارزه با تندروی»، دست بزند؛ و بار #گناه این کار بر دوش شما خواهد بود. وقتی نگارش این نامه را به پایان بردم و آن را امضا کردم، پیش از آن‌که نامه را بفرستم، خبر کشتار #جمعه‌ی_سیاه (هفده شهریور ۱۳۵۷) که در میدان ژاله- میدان شهدای کنونی- رخ داده بود، رسید.» «روز شنبه هجدهم شهریور بود که رادیو و روزنامه‌ها، خبر کشتار هفده‌ی شهریور را پخش کردند. فردای آن روز، ما در جیرفت از این قضیه مطّلع شدیم. من برداشتم در حاشیه‌ی آن نامه برای آن آقا نوشتم که: «باش تا صبح دولتش بدمد، کاین هنوز از نتایج سحر است».» «[یعنی] این، سرآغاز #عملیات_قلع‌وقمع تندروها! است.» «آن نامه را به وسیله‌ی مسافر، برای آن آقای محترم فرستادم. آن‌ها شروع کردند سخت‌گیری‌ها را علیه مبارزان و #انقلابیون_حقیقی راه‌انداختن که نمونه‌اش کشتار هفدهم شهریور بود.» (19/ 06/ 1376؛ بیانات در دیدار جمعی از پرستاران؛ خون دلی که لعل شد، صص 314-۳۱۵.)