🔺شهدای حمله جنایتکارانه رژیم صهیونیستی به آستانه اشرفیه

✳️ آفاق پر از غلغله و شیون و شین است! پس از پشت سر گذاشتن ماه ذو الحجه و ایام شادی بخش آن مثل عید قربان و عید غدیر و توشه ها که حاجیان، کربلایی ها و جمع انبوهی از مومنان در عرصه های مختلف برای خود ذخیره کرده اند، اینک نوبت اشک و آه است! اشک و آه برای تاریک دلی بشریت که پرده ای از آن در کربلا خودنمایی کرد! اشک و آه برای پلشتی و پلیدی شاگردان ابلیس که با انتقام بس شکننده از سالار شهیدان و یاران مظلوم ایشان (علیهم السلام) آشکار شد! اشک و آه برای فریاد مظلومیت و غربت زنان و خردسالان کربلا! اشک و آه برای آن چشمانِ گریانی که در روز عاشورا هر لحظه بر خاک افتادن عزیزان خود را نظاره کردند! اشک و آه برای سرور مظلومان عالم که صدای ناله جانسوز و جانگداز ایشان بر سر نعش پاره پاره علی اکبر و عباس (سلام الله تعالی علیهم) هنوز جهان مُلک و ملکوت و جان قدوسیان و کروبیان را در غم و غصه غرق کرده است! ما به عنوان یک انسان، یک دین دار، یک مسلمان و یک شیعه از هر جهت به کربلا و به سالار شهیدان (علیه آلاف التحیه و الثناء) یکسره بدهکاریم و چگونه بار پرداخت آن را به دوش توانیم کشید؟! زیرا سالار شهیدان با خون خود، با حریت و آزادمنشی خود، با ایمان و یقین استوار خود و با سخنان همصدا با عمل خود، به جهانیان درس آزادگی و انسانیت آموخت، به دین داران درستی دین باوری را نشان داد؛ به مسلمانان تفسیر عملی آیات عشق و دلدادگی به خداوند را آموخت و به دلدادگان شیعه نورانیت و مانایی عهد ولاء و ولایت را به اثبات رساند. این روزها را باید سرآغاز رسمی ماه عزای سالار شهیدان بیانگاریم! باید خود را نه برای یک دهه بلکه برای چند دهه تا اربعین و بلکه تا پایان صفر المظفر بیش از هر زمان دیگر در رکاب یاری و همراهی سالار شهیدان ثابت و استوار نگاه داریم! بیاییم از خداوند خاضعانه و خاشعانه طلب کنیم که اگر سعادت حضور در کربلا را نداشتیم، شایستگی معیت و همراهی با مقام و منزلت شهیدان و شاهدان کربلا را به ما ارزانی فرماید که فرمودند در زیارت سالار شهیدان و یاران ایشان (ع) پیوسته این جمله را تکرار کنید: یا لیتنا کنا معکم فنفوز فوزا عظیما! بیاییم صادقانه و خالصانه در این میدان ملکوتی و عرشی گام گذاریم! بگذاریم در کارنامه امسال عاشورایی ما ذره ای رنگ و ریاء، سمع و سمعه، نان و نواله، نام و نشان راه نیابد! این گوی و این میدان! آفاق پر از غلغله و شیون و شین است ای غمزدگان باز مگر قتل حسین است هر کس که در این تعزیه گریان حسین است شک نیست که فردا ز محبان حسین است فرمان رسد از حق به سوی خادم جنت وی را بنوازید که مهمان حسین است @nasirigilani_ir

✳️ مراسم عزاداری سالار شهیدان (ع) در حسینیه امام صادق (ع) مژده قال الصادق (علیه السلام): «نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنا تَسْبيحٌ وَ هَمُّهُ لَنا عِبادَةٌ» به مناسبت فرا رسیدن محرم الحرام؛ ماه عزای سالار شهیدان (ع) و یاران باوفای ایشان، مراسم سخنرانی و سوگواری در حسینیه امام صادق (ع) برگزار می گردد. 🔸 سخنرانی شماری از اساتید حوزه و دانشگاه حضرات اعزه حجج اسلام: صدیق عربانی، ربیع زاده، ملکی، عرب خراسانی و ... 🔸 مداحی ذاکران اهل بیت (ع) 🔹 زمان: از روز شنبه هفتم تیرماه ۱۴۰۴ ساعت پنج تا هفت عصر 🔹 مکان: روستای مژده، بعد از بقعه آسید محمد، حسینیه امام صادق (علیه آلاف التحیه و الثناء) از عموم برادران و خواهران ایمانی برای شرکت در این مراسم معنوی و تعظیم شعائر حسینی دعوت به عمل می آید. @nasirigilani_ir

در حال حاضر برای توقف جنگ هیچ قرارداد و تفاهم نامه ای امضا نشده است. از طرفی اسرائیل پیوسته نشان داده که از اصل غافل گیری نهایت استفاده را می کند. این خبیث با همین روش فرماندهان بزرگ سپاه را به شهادت رساند. در حال حاضر دولت های استکباری در حال تجهیز مجدد صهیونیست ها هستند. نباید جنگ را تمام شده تلقی کرد. چه بسا دشمن زخم خورده از فرصت توقف جنگ برای تجدید قوا و بررسی نقاط قوت و ضعف خود و ما بهره می گیرد. از این جهت تا رسیدن به یک فرجام روشن، دولت و ملت باید یکسره بیدار و هشیار باشند. به ویژه ارکان نظامی کشور خداوند شر دشمنان این مرز و بوم را از سر همه ما کوتاه فرماید! بمنه و کرمه @nasirigilani_ir

✳️ آداب حضور در مجالس سالار شهیدان (علیه آلاف التحیه و الثناء) یک؛ آداب اندیشه ای دو؛ آداب منشی یک؛ آداب اندیشه ای: ۱. اخلاص سرلوحه همه کارها از جمله حضور در مجالس سالار شهیدان (ع) باشد. برای نام و نان نیاییم؛ برای طمع و بیم نیاییم، فقط برای عشق بیاییم. ۲. کربلا نماد تسلیم محض در برابر خواست و اراده الهی است. بکوشیم چنین باشیم. ۳. کربلا مجمع فضایل است، بکوشیم خود را به آن فضایل مزین کنیم. آب دادن به لشکر حر، پرهیز از دشنام، پرهیز از آغازیدن در جنگ، تلاش برای هدایت مردم و .. ۴. کربلا نماد عبودیت الهی است، بکوشیم بنده خوب خداوند باشیم. نماز، تلاوت قرآن، دعا و استغفار در کارنامه ما درخشان باشد. ۵. کربلا برائت از همه پلیدی و پلشتی ها است، بکوشیم خود را از آنها برهانیم. در کاروان حسینی حقد، حسادت و بخل و آز و شهوت و دنیا خواهی راه نداشت. ۶. به حضور و اگاهی اهل بیت (ع) از مجالس و محافل ما باور داشته باشیم. دو؛ آداب منشی: ۱. در مجالس سالار شهیدان (ع) با وضو باشیم. ۲. در مجالس حسینی زبان خود را به ذکر الهی مترنم کنیم. ۳. در مجالس رثای اهل بیت (ع) اهل صمت، سکوت و انصات باشیم. ۴. اهل همیاری و همدلی باشیم. تماشاچی مجالس نباشیم. ۵. در مجالس ذکر اهل بیت (ع) از گناه پرهیز کنیم؛ نظیر گناه غیبت/ استهزا/ تشهر/ تبختر/ تبرج، نگاه به نامحرم و ... @nasirigilani_ir

✳️ چند توصیه کاربردی برای مبلغان دینی در ماه محرم باید اذعان کرد که کار تبلیغ، وعظ و خطابه آن هم در روزگار ما بسی خطیر، دشوار و در عین بسیار تاثیرگذار است. به بهانه ماه محرم و گرم بودن بازار وعظ و خطابه ده توصیه کاربردی تقدیم می گردد؛ شاید برای علاقه مندان مفید باشد: 🔹 1. معیار پذیرش عمل اخلاص و کسب رضایت الهی است. از این جهت از هرگونه گفتار یا رفتاری که در آن تمایلات شخصی، حبّ و بغض ها و کسب جایگاه و موقعیت اجتماعی دخالت دارد، باید اجتناب کرد. خاطره مرحوم آیت الله مشکینی در مقدمه کتاب النصایح العددیه خواندنی است. (ایشان به صورت اتفاقی وارد مسجدی در روستایی شد که خطیبی مشغول سخنرانی بود و چون متوجه حضور یک فاضل حوزوی می شود، برای نشان دادن فضل خود، عامدانه به مباحث جهت علمی داد؛ بی آن که مردم دریابند که او چه می گوید!) 🔹 2. خداوند تامین روزی همه جنبدگان را تضمین کرده و تامین روزی عالمان دین به صورت ویژه مورد تاکید قرار گرفته است. اگر به خاطر مقتضیات تمشیت زندگی ناگزیر از دریافت وجه هستید، تبلیغ دین را بر پایه آن استوار نکنید.‌ پیجویی مسایل مالی در امر خطیر تبلیغ دین شایسته نیست. ما آبروی صبر و قناعت نمی بریم به پادشاه بگویید که روزی مقدر است 🔹 3. فرصت و زمانی که در جمع مخاطبان عزادار در اختیار خطیب قرار می گیرد، جزو حساس ترین زمان ها است که گاه در سال تنها برای یک بار برای برخی از مردم رخ می دهد. از این جهت با مطالعات پیشینی و با آمادگی علمی و روحی بیشتر در خدمت مردم باشیم. 🔹 4. مهم ترین مسئولیت مبلغان دینی آن است که اندیشه و منش پیامبران و اوصیای آنان را به مردم معرفی کنند که یکی از شناخته شده ترین ویژگی آنان خاکی بودن، همراهی و همنشینی با مردم کوچه و خیابان بوده و هست. این امر باید در سراسر دوران تبلیغ سرلوحه کار مبلغان دینی باشد. از این جهت بالانشینی، سرگرانی با مردم، اصرار بر مجالست با کدخدای ده، شهردار و استاندار و ... نشان از دور شدن مبلغان دینی از سیره اولیای الهی است. 🔹 5. نورانی ترین و در عین حال تاثیرگذارترین سخنان در آیات قرآن و روایات اهل بیت (ع) بازتاب یافته است. تا می توانید از آیات و روایات در سخنرانی توشه برگیرید. پیداست که در انتخاب آیات و روایات باید سطح دانش مخاطبان، نیازها و چالش های روحی و رفتاری آنان مورد توجه قرار گیرد و مفاهیم آنها به زبانی ساده و رسا برای مردم تبیین شود. 🔹 6. به استناد حدیث شریف علوی «إن هذه القلوب تمل كما تمل الأبدان، فابتغوا لها طرائف الحكم» باید باور داشت که خطابه طولانی و انباشت آن از مطالب علمی، مایه ملال و بلکه رانش مخاطب می گردد. از این جهت ضمن رعایت اعتدال در زمان خطابه، مناسب است در لابلای سخن از ادبیات غنی؛ اعم از شعر نثر و از تاریخ و داستان های عبرت آموز تاریخی بهره گرفت. 🔹 7. یکی از آفت های خطابه در عصر ما حاکمیت صبغه مباحث سیاسی در آن است؛ آن هم از نوع گرایش ها و جهت گیری های آن. پیداست که نمی توان سیاست را در عرصه گفت و شنودِ با مردم کنار گذاشت، اما اشکال در غلبه آن بر مباحث و جهت گیری ها به سود این جناح و آن جناح است. توصیه استاد قرائتی که راز ماندگاری چند دهه ای خود در فضای رسانه را فراجناحی خود دانستنه، می تواند رهنمون خوبی برای دوستان باشد. 🔹 8. به استناد آیه شریفه «إِنَّمَا يَأْمُرُكُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاءِ وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ» (بقره، 169) شیطان و لشکریان رسانه ای او در عصر ما، از دو رهگذار رفتارها و باورها پیوسته در صدد انحراف جهانیان اند. آنان می خواهند مردم را در رفتار فاسد و در باور کافر کنند. از این جهت گرانیگاه و کانون اصلیِ مورد توجه مبلغان دینی باید سنگربانی از این دو عرصه باشد. باید کوشید تا ایمان مردم محکم و رفتار مردم بر مدار صلاح و سداد در جریان باشد. 🔹 9. از جمله حساسیت های شمار زیادی از دست اندرکاران مساجد، حسینیه ها و هیات مذهبی استقلال آنان در تصمیم گیری ها است و از این جهت عموما از دخالت مبلغان مذهبی در امور خود گلایه می کنند. پیداست که احتمال راهیافت خطا در شماری از تصمیمات آنان وجود دارد. در عین حال توجه به حساسیت آنان و با فرض ضرورت، ورود کریمانه و مبتنی بر اخلاق نیک به عرصه مدیریتی آنان توصیه می گردد.

🔹 10. از جمله آفت های رایج در خطابه راهیافت مطالب سست، روایات برساخته، تاریخ جعلی و خرافات در سطحی از آنها است. مطالبی که چه بسا مایه دلخوشی و جذابیت مخاطبان اند، اما از سویی دیگر بنیاد دین و عقلانیت را تخریب می کنند. اگر تکیه به خرافات برای تحکیم باورهای مردم روا بود، پیامبر اکرم (ص) حزن و گریه مردم پس از گرفتگی خورشید در پی ارتحال فرزند خود را تمجید می فرمود. در حالی که می دانیم سریعاً واکنش نشان داده و مردم را از این کار نهی فرمود. از این جهت باید کوشید تا محتوای خطابه محکم و قابل دفاع باشد. پیش از جلوس بر منبر از دعای ملحانه در محضر الهی برای توفیق هدایت تاثیر گذار مخاطبان غافل نباشیم! @nasirigilani_ir

#عاشورا_را_کتابی_جاودانه_باور_کنیم عاشورا درس های فراوان برای همه ما دارد؛ درس های فردی و اجتماعی و جهانی. از جمله درس های نهضت عاشورا که در گفتار سالار شهیدان (ع) نیز مورد تاکید قرار گرفته، «اصلاح امت» یا اصلاح اجتماعی است. انما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی. باید ببینیم که در دوران بنی امیه چه انحرافاتی در امت اسلامی پدید آمده بود که آن حضرت اصلاح انحرافات امت را هدف اصلی نهضت خود اعلام فرمود؟! معاویه و یزید را باید پایه گذار حکومت استبدادی از منظر راس هرم قدرت و نوع لیبرالیزم و آزادی از نوع غربی از زاویه پایه هرم دانست. یعنی به رغم آن که باید در جامعه فقط اراده یک نفر به صورت مطلق حاکم باشد و دموکراسی بی معناست، اما باید به عموم مردم هر گونه آزادی و ولنگاری را داد و حتی آن را ترویج کرد. ترویج جبرگرایی و تبلیغ تفکر مرجئه درست بدین منظور از سوی بنی امیه دنبال شد. آنان به ویژه یزید هیچ اعتقادی به دین، وحی و اسلام نداشتند، گرچه اندکی به آن تظاهر می کردند. اعتقاد آنان این بود که حاکمان نباید هیچ تعلقی به دین داشته باشند و باید میدان و مجال را برای خوشی ها و لذایذ مردم از هر نوع فراهم آورند. عرصه دین را باید محدود به مسجد و کلیسا کرد و عالمان دین نباید در میدان سیاست جلوه ای داشته باشند. تحمیل صلحنامه به امام مجتبی و تلاش یزید برای بیعت از سالار شهیدان برای دور نگاه داشتن آنان از همه تحولات اجتماعی انجام گرفت. هدف سالار شهیدان مبارزه با چنین اندیشه و منشی است که در ارکان جامعه نه خدا حضور دارد و نه ارزش های خدایی. چنین حال و هوایی کم و بیش در جهان معاصر مشهود است. بخشی از جهان حتی در میان مسلمانان از پدیده استبداد به شدت در رنج است. درنگرید در عموم دول اسلام که چگونه استبداد و خودمحوری در آنها برقرار است که کوچکترین صدای مخالف در هم شکسته می شود. در سوی دیگر جهان به رغم پر آب و رنگ بودن دنیای مردم، هیچ خبری از دین و معنا و ارزش های الهی وجود ندارد و اخلاق تا سر حد اخلاق سکولار و این جهانی سقوط کرده است. در یک کلمه خدا در این دست از جوامع که متاسفانه بخش متمدن جهان محسوب می گردد، تعطیل شده است و العیاذ بالله چنان که نیچه می گفت، در تابوت دفن شده است. همینک حال و هوای آمریکا، اروپا، کانادا، اقیانوسیه، چین، ژاپن، روسیه و ... چگونه است؟! چقدر خدا، قیامت، حیات معنوی، اخلاق الهی، سلوک ربانی و مفاهیمی از این دست برای مردم آنان شناخته شده است؟! با این حال و وضع آیا ندای سالار شهیدان که به دنبال اصلاح امت و در نگاهی بلندتر در صدد اصلاح جهان بود؛ چنان که فرزند ایشان حضرت حجت (روحی فداه) برای تحقق آن روز شماری می کند، پایان پذیرفته و امروز شنیدنی نیست؟! باید عاشورا را با چنین نگاهی زنده و روزآمد و پویا نگریست؛ نه به عنوان یک رخداد صرف تاریخی یا یک پدیده صرف عاطفی! 🆔 @nasirigilani_ir

✳️ عباس (سلام الله تعالی علیه) نماد وفاداری و شجاعت عباس× نماد شجاعت، وفاداري، فتوت و مردانگي و ادب و تواضع در برابر برادر خود امام حسين× است. برغم آن که عموم مردم گمان مي‌کنند عاطفه و حسّ برادري، عباس را به کربلا کشاند و آن چنان فداکاري از خود نشان داد، اما شخصيت علمي و معنوي عباس نشان مي‌دهد که چنين رفتارهايي آفتاب گونه از سر معرفت و عشق او نسبت به سالار شهيدان بروز کرده است. شاهد مدعا آن که امام سجاد× در ستايش عباس فرمود: رحم الله العباس، فلقد آثر وأبلى، وفدى أخاه بنفسه حتى قطعت يداه، فأبدله الله عز وجل بهما جناحين يطير بهما مع الملائكة في الجنة كما جعل لجعفر بن أبي طالب، وإن للعباس عند الله تبارك وتعالى منزلة يغبطه بها جميع الشهداء يوم القيامة؛ خداوند عباس را رحمت کند که ايثار کرد و امتحان پس داد و جان خود را در پاي برادر خود فدا کرد. البته خداوند به جاي دو دست بريده عباس دو بال به او داد که با آنها به همراه فرشتگان در بهشت پرواز مي‌کند، چنان که در باره جعفر بن ابي طالب چنين کرد و عباس نزد خداوند مقام و منزلتي دارد که تمام شهدا در روز قيامت به آن غبطه مي‌خورند. چنان که پيدا است در اين روايت تاکيد شده که عباس امتحان خود را پس داد و از آن سربلند بيرون آمد و به همين جهت خداوند پاداش ويژه اي براي او در نظر گرفته و او در بهشت مقامي دارد که شهدا به آن غبطه مي‌خورند. اين ستايش‌ها حکايت از آن دارد که عباس در سايه ايمان، عمل صالح، انتخاب شايسته و درست خود و فداکاري آگاهانه اي که از خود نشان داد، به چنين مقامات بلندي دست يافته است. بر همين اساس، در بخشي از زيارت نامه ايشان چنين آمده است: السلام عليك يا ابن أمير المؤمنين، السلام عليك أيها العبد الصالح المطيع لله و لرسوله، أشهد أنك جاهدت ونصحت وصبرت حتى أتاك اليقين؛ سلام بر تو اي بنده صالح خداوند و اي مطيع خداوند و رسول او. شهادت مي‌دهم که تو جهاد کردي و خيرخواهي و صبوري نمودي تا آن که مرگ را در آغوش گرفتي. توصيف عباس به عبد صالح و مطيع خدا و رسول بودن بهترين توصيفي است که مي‌توان در حق يک مؤمنِ شايسته بکار برد. به عبارت روشن تر، نيل به درجه صالحان عالي ترين مرتبه است که خداوند به برخي از بندگان شاسيته خود ارزاني مي‌دارد و بر اساس اين زيارت نامه خداوند اين مقام را به عباس داده است. عباس× در چهار صحنه از رخدادهاي کربلا فتوت، جوانمردي و استواري خود در ايمان و جهاد در راه خدا را نشان داد که عبارتند از: 1. هنگامي که در عصر روز نهم محرم سپاه عمر بن سعد براي آغاز جنگ به خيام سالار شهيدان هجوم آوردند، پيش از هر سخني شمر گفت: پسران خواهر ما کجايند؟ جعفر، عباس، عبدالله و عثمان خطاب به شمر گفتند چه مي‌خواهي؟ گفت: شما پسران خواهر من و در امان هستيد. فرزندان حضرت امير× به يکصدا گفتند: خداوند تو را و امان نامه تو را لعنت کند. آيا تو ما را امان مي‌دهي در حالي که پسر پيامبر در امان نيست! 2. در شب عاشورا هنگامي که امام حسين× ضمن ستايش از ياران خود و اعلام برداشت بيعت خود، به آنان پيشنهاد کرد که بروند و او را با آن تاريک دلان تنها گذارند، نخستين کسي که برخاست و گفت حسين جان يک جان در راه تو اندک است و ما اگر هفتاد جان مي‌داشتيم در راه تو فدا مي‌کرديم، عباس× بود . 3. در روز عاشورا پيش از آن که خود وارد معرکه نبرد شود سه برادر خود را خواست و به آنان گفت که بيم دارم پس از شهادت من از فيض همراهي امام محروم گرديد. از اين جهت براي اين که مطمئن شوم که از اين فيض محروم نمي‌شويد، پيش از من به ميدان برويد. 4. آن هنگام که از امام حسين× اجازه رفتن به ميدان را گرفت و بنا به توصيه امام براي آوردن آب به سوي شريعه حرکت کرد و مشک‌ها را پر از آب کرد، مشت دست خود را پر از آب کرد تا از آن بنوشد. در اين هنگام تشنگي امام را به ياد آورد و آب را ريخت. برگرفته از کتاب #پیشوای_روشنایی_ها اثر استاد علی نصیری @nasirigilani_ir