🔰 راه نجات از مشکلات، #کار است نه #حرف! 💠 حضرت امام خمینی(ره): 🔹اگر بخواهید که کشورتان نجات پیدا بکند، هر قشری در هر جایی که هست، الآن وقتی است که باید ما همه عمل‌ بکنیم. 🔹#دولت باید عمل بکند که نجات پیدا کند این مملکت؛ [نه آنکه‌] بخواهد این مملکت حالا تا آخر باز هی احتیاج به آمریکا داشته باشد. 🔹همه اقشار باید همّت بکنند که بسازند. هر کس در هر جا هست کار بکند. 🔹دولت باید رفع اشکالات بکند. همه باید کار بکنند. باید کار بکنید، نه اینکه حرف بزنید. کار لازم است؛ حرف فایده ندارد. 🔹من آن طور که می‌فهمم عیب اگر باشد، از قشرهای بالاست. آن قشرهای پایین حاضرند؛ بهتر حاضرند در خدمت؛ اگر بگذارند. 🔹 البته الآن دست هایی در کار است... با اینها باید مقابله کرد، مبارزه کرد. الآن روز #مبارزه ملت ایران است با آنهایی که نمی‌گذارند مملکت به حال عادی بگردد. ۱۳۵۸/۰۶/۰۷ 📮 سایت | ایتا | آپارات | ویراستی | روبیکا

⭕️ #تمدید_شد ✅ سلسلـه دروس فقهــــی مستندات منظومـه فکــــری امامیــــن انقــــلاب 1️⃣ موضوع درس: فقه مردم‌سالاری دینی 🌀 ویژه طلاب سطــح خارج 🌀 به صورت پژوهش محـــور 🔸 مدرّس: حجت‌الاسلام والمسلمین #صلح‌میرزایی ⏰ مهلت ثبت‌نام: تا ۵ آذر ماه 🔖 روش ثبت‌نام: ارسال مشخصات و سابقه تحصیلی‌ پژوهشی به شناسه: 🆔@emam_ad 📮 سایت | ایتا | آپارات | ویراستی | روبیکا

🔰 امامِ کتابخوان (نگاهی کوتاه به سیره‌ی کتابخوانی «امام خامنه‌ای» به مناسبت هفته‌ی کتاب و کتابخوانی) 📚 واقعاً حیرت‌انگیز است این میزان مطالعه از رهبری هشتاد و چند ساله با آن همه از مشغولیت‌های ملی و منطقه‌ای و جهانی و تمدنی! 📕 حیرت‌انگیزتر اما کیفیت مطالعات ایشان است که بخشی کوتاه از آن تقدیم‌تان: ۱) خوب‌خوانی؛ خواندن کتب ارزشمند و دست‌اول از نویسندگان زبردست در علوم مختلف از مهم‌ترین ویژگی‌های مطالعاتی «آقا»ست. ۲) به‌روزخوانی؛ دکتر موسی نجفی با تعجب از «آقا» پرسید: «شما کتاب «صلحی که همه‌ی صلح‌ها را بر باد داد» خوانده‌اید؟!» و این در حالی بود که کتاب تازه از چاپ بیرون آمده بود! «پنجره‌های تشنه» آقای قزلی ۱۶ اردیبهشت ۹۳ چاپ شد و «آقا» ۲۸ اردیبهشت ۹۳ بر آن تقریظ زدند! ۳) دقیق‌خوانی؛ گلعلی بابائی می‌گفت: «آقا» هر روز مطالعه‌ی دفاع مقدس دارند[تا جایی که] می‌فرمایند: «آن صفحه‌ی کتاب قابلیت فیلم دارد!» ۴) مداوم‌خوانی؛ «در منزل من همه‌ی افراد هرشب در حال مطالعه خواب‌شان می‌برد؛ خود من هم همین‌طورم!» ۵) متعددخوانی‌؛ شاید هیچ رشته‌ای از علوم پیدا نشود که «آقا» در آن مطالعه نداشته باشند! ۶) فعال‌خوانی؛ بیان ایرادات کتاب‌ها و نوشتن تقریظ بر بهترین‌ها، شیوه‌ی فعال و ثابت «آقا» در مطالعه است. ۷) جمع‌خوانی؛ «فرهنگ جبهه را تا آخر خواندم‌، دیدم کافی نیست؛ به خانواده گفتم همه بنشینید این کتاب را بخوانید.» «آقا» درمورد کتاب دیگری فرمودند: «در جمع خانواده جاهایی از کتاب را خود من بازکردم و خواندم!» ۸) کوتاه‌خوانی؛ «بنده دوره‌های بیست و چند جلدی کتاب‌ها را در همین فاصله‌های ده دقیقه، بیست دقیقه، یک‌ربع ساعت خوانده‌ام!» ۹) تندخوانی؛ قبل انقلاب «آقا» رمان‌های کرایه‌ای را یک‌شبه تمام می‌کرده‌اند! یعنی مهارت تندخوانی را از همان اوان جوانی فراگرفته‌اند! ۱۰) عمیق‌خوانی؛ سپردن مطالب فراوان کتاب‌ها به حافظه و یادآوری آنها در بزنگاه‌هایی که نیازمند آنانی، نتیجه‌ی عمیق‌خوانی است. 📗 همه‌ی اینها و غیراینها در حالی است که «آقا» از اصلی‌ترین مروجان «کتابخوانی»اند: «من اگر هر روز یک‌ساعت باید حرف بزنم و نتیجه‌اش این باشد که مردم کتابخوان بشوند، حاضرم روزی یک‌ساعت‌ونیم حرف بزنم.» 📘 در تاریخ چندهزارساله‌ی ایران بزرگ، رهبری اینچنین پیدا نمی‌شود که علی‌رغم سیره‌ی فوق‌العاده در کتابخوانی، تا این میزان دغدغه‌ی کتابخوان‌شدن امتش را داشته باشد. 🖋عباس بابایی 🖥 ســــــــــــــایــــــــتــــــــــــــــــ 📲 ایــــــــــــــــــــتــــــــــــــــــــــــا 📽 آپـــــــــــــــــــاراتـــــــــــــــــــــ 📚 انـــــتـــــشـــــاراتـــــــــــــــــ

🔰حدیث ولایت 🔸پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: پنج کس اند که من و هر پیامبر مستجاب الدعوه ای، آنان را لعنت کرده است؛... کسی که اموال عمومی را، به خود منحصر سازد و [تصرف در] آن را [به نفع خود] حلال شمارد. الکافی، ج ۲، ص ۲۹۳ 🔹اينكه ما اهمّيّت ميدهيم به مسائل اقتصاد، چون در نظام اسلامى، اقتصاد نقش بسيار مهمّى دارد. ۱۳۹۸.۸.۲۸ #حدیث_ولایت #بیانات_تقویمی 🖥 ســــــــــــــایــــــــتــــــــــــــــــ 📲 ایــــــــــــــــــــتــــــــــــــــــــــــا 📽 آپـــــــــــــــــــاراتـــــــــــــــــــــ 📚 انـــــتـــــشـــــاراتـــــــــــــــــ

🔰 #فیش_منبر 📮محتوای شب اول از فیش‌های منبر ایام شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها 📌موضوع: محبت فاطمی 🖥 ســــــــــــــایــــــــتــــــــــــــــــ 📲 ایــــــــــــــــــــتــــــــــــــــــــــــا 📽 آپـــــــــــــــــــاراتـــــــــــــــــــــ 📚 انـــــتـــــشـــــاراتـــــــــــــــــ 📥👇دانلود👇📥 فیــش منـبـر شــب اول

🔰 #فیش_منبر/ شب اول 📌موضوع: محبت فاطمی/ محبتی که با هجوم سختی‌ها از بین نمی‌رود 🖥 ســــــــــــــایــــــــتــــــــــــــــــ 📲 ایــــــــــــــــــــتــــــــــــــــــــــــا 📽 آپـــــــــــــــــــاراتـــــــــــــــــــــ 📚 انـــــتـــــشـــــاراتـــــــــــــــــ

🔰 فانتزی‌های روشنفکری ✅ مورد عجیبی در اندیشه ورزی روشنفکران سکولار وجود دارد که لازم است مورد تحلیل قرار گیرد. این افراد هر گاه بحث دین مطرح می شود، به کسری از ثانیه نرسیده به یاد زمان و مکان می افتند و اهمیت آن در اندیشه ورزی. یورش اعراب را نیز یادآور می شوند که با نظام فکری ای از نوع دیگر، ضربه ای کاری بر بنای فکری ایرانی بود. سپس ادامه می دهند که در بررسی هر اندیشه باید سه عنصر زمان، مکان و نیاز را از نظر دور نداشت. اندیشه هایی که جنبه ایدئولوژیک و فرازمانی پیدا کردند بسیار خسارت بار شدند. ✳️ اما همین که نام مدرنیته را می شنوند، آنچنان از خود بی خود می شوند که دیگر نه مکان می شناسند و نه زمان. پس از کلی فلسفه بافی درباره رابطه اندیشه ورزی و آزادی، با این جمله سخنان خود را به پایان می رسانند که امروز دیگر چاره ای نیست جز آنکه اندیشه های پاره پاره گذشته را با آموزه های عصر مدرن منطبق ساخته و ترکیبی نو دراندازیم. پرسشی که مطرح می شود آن است که اگر اندیشه های پاره پاره گذشته را باید با آموزه های عصر مدرن، که هم متعلق به گذشته است و هم به مکانی دیگر، منطبق سازیم، تکلیف مکان و زمان و نیاز چه می شود؟ ❇️ مگر قرار نبود در بررسی هر اندیشه، سه عنصر زمان، مکان و نیاز را از نظر دور نداشته باشیم؟ و مگر اندیشه هایی که جنبه ایدئولوژیک و فرازمانی پیدا کرده اند، بسیار خسارت بار نشده اند؟ قسمت فاجعه بار ماجرا آنجاست که چنین افرادی در باب بایسته های اندیشه ورزی مطلب می نویسند. این چه رسم اندیشه ورزی است که از یک سو از آزادی سخن می گوید، و از سوی دیگر همه راه ها را می بندد و چاره ای برای ما نمی گذارد جز آنکه گذشته را بر گذشته منطبق کنیم؟! 🔷 همانگونه که بیان شد، جریان روشنفکری وابسته تا نام دین را می شنود، با بغض از یورش اعراب سخن می گوید. اما همینکه بحث مدرنیته غربی به میان می آید، قلم بر می دارد و چه حیرت نامه هایی که در وصف آن نمی نویسد. گو اینکه تمدن مدرن غربی، نه استعمار داشته، نه غارتی کرده و نه به یورشی دست زده و نه جنگی را آغاز کرده است. نسل کشی بومیان آمریکا و برده داری مردمان آفریقا و استعمار آسیا هم کار موجودات ناشناخته ای بوده که احتمالا از فضا آمده اند. 🔶 حالا فرض کنیم همین جریان بخواهد به جای بایسته های اندیشه ورزی، درباره بایسته های سیاست خارجی بنویسد، فکر می کنید نتیجه چه خواهد شد؟ امتداد آن اندیشه ها در سیاست خارجی، چنین نتیجه ای خواهد داد: نباید سیاست خارجی را در زندان ایدئولوژی اسیر کنیم. راهبرد از ایدئولوژی جداست. باید با جهان تعامل کرد. و این یعنی باید با آمریکا مذاکره کرد. درست است بیش از یک دهه مذاکرات ما با آمریکا چیزی جز افزایش فشار و تحریم و نهایتا جنگ در پی نداشته است، اما نباید مایوس شد. ✅ احتمالا ایراد از ماست. مذاکره ما یک مذاکره راهبردی نبوده است، بدتر اینکه مسلح هم نبوده است. و احتمالا مصالحه ما به قدر کافی بزرگ هم نبوده است. یعنی امتیازاتی که روی میز گذاشته ایم هم تراز با بمب افکن های b2 و جنگنده های f35 نبوده است. روشن است که چنین مذاکره ای اساسا مذاکره نیست. مذاکره واقعی تازه قرار است شروع شود، هم راهبردی است، هم مسلح است و هم به قدر کافی بزرگ. ✳️ این سخنان، امتداد همان بایسته های اندیشه ورزی و به تعبیر دقیق تر، فانتزی های جریان روشنفکری است که در سیاست خارجی متبلور شده است؛ همانگونه که بعد از بیان فصلی مشبع در باب آزاد اندیشی گفته می شود که چاره ای نداریم جز انطباق با عصر مدرن، در سیاست خارجی نیز بعد از دفاعی پرشور از تعامل با جهان، گفته می شود که چاره ای نداریم جز مصالحه با آمریکا، پیشرفت ممکن نیست جز در رابطه با آمریکا، و مشکل آب خوردن ما هم حل نخواهد شد مگر به اراده آمریکا. این همان بی چاره بودن در اندیشه است که به بی چاره بودن در سیاست ورزی انجامیده است. و تداوم این نگاه، همان بن بست محضی است که بیش از یک دهه ایران را عقب نگه داشته است. راهی که بن بست است، با تغییر نامش گشوده نمی شود. باید مسیر را تغییر داد. امری که جمود و ارتجاع روشنفکری وابسته مانع آن شده است. 🖋محمدرضا طاهری #ارتجاع_روشنفکری #مذاکره 🖥 ســــــــــــــایــــــــتــــــــــــــــــ 📲 ایــــــــــــــــــــتــــــــــــــــــــــــا 📽 آپـــــــــــــــــــاراتـــــــــــــــــــــ 📚 انـــــتـــــشـــــاراتـــــــــــــــــ

🔰حدیث ولایت 🔸امام رضا علیه السلام: هر كه غمى از غمهاى دنيا را از دل مؤمنى برطرف سازد، خداوند غمى از غمهاى آخرت را از دلش بزدايد . بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۲۳۳ 🔹اگر بخواهيم از هول روز قيامت و حالت دهشتى كه همه‌ى انسانها در قيامت به‌خاطر حوادث عجيب آن روز دارند، نجات پيدا بكنيم، يك راهش اين است كه اينجا به بندگان خدا رحم كنيم ۱۳۹۶.۸.۲۹ #حدیث_ولایت #بیانات_تقویمی 🖥 ســــــــــــــایــــــــتــــــــــــــــــ 📲 ایــــــــــــــــــــتــــــــــــــــــــــــا 📽 آپـــــــــــــــــــاراتـــــــــــــــــــــ 📚 انـــــتـــــشـــــاراتـــــــــــــــــ

🔰 دوره‌ی روش تحقیق در بیانات رهبر معظم انقلاب(حفظه الله) ✅ هم اکنون در حال برگزاری است... ⏳هفته‌ی سوم/جلسه‌ی دوم 🖥 ســــــــــــــایــــــــتــــــــــــــــــ 📲 ایــــــــــــــــــــتــــــــــــــــــــــــا 📽 آپـــــــــــــــــــاراتـــــــــــــــــــــ 📚 انـــــتـــــشـــــاراتـــــــــــــــــ

📕 دو قرن سکوت؛ محصول غلبه پان‌ایرانیسم و احساسات نویسنده! ✅ همایون کاتوزیان اخیرا مصاحبه‌ای با ایبنا (خبرگزاری کتاب ایران) داشته و گفته کتاب دو قرن سکوت نوشته عبدالحسین زرین‌کوب محصول غلبه پان‌ایرانیسم و احساسات نویسنده بوده، نه واقعیت تاریخ. حالا بعد از این مصاحبه حمله‌ کتاب‌نخوان‌ها به کاتوزیان شروع شده است. ✳️ او گفته: «مورخ، کارش تنها بازتاب‌دهنده گذشته نیست، بلکه در بازسازی آن نیز نقش دارد. اگر مورخ کار خود را بداند و صداقت علمی داشته باشد و البته احتیاط و تلاش علمی را رعایت کند و سخنانش مستند و مبالغه‌آمیز نباشد، آن‌گاه نوشته‌های او اعتبار خواهد داشت. اما اگر درباره موضوعی کوچک مقاله‌ای بنویسد و درباره موضوعی بزرگ که در آن تخصص ندارد دو خط بی‌اساس بنویسد، این نه تقصیر تاریخ است و نه الزاما تقصیر مورخ، بلکه خطایی در روش است». ❇️ زرین‌کوب مورخی تمام عیار نبود که دو قرن سکوت را نوشت، او یک ادیب و علاقه‌مند به ادبیات فارسی بود و آثار تاریخی‌اش هم به همین جهت و از همین زاویه است. کاتوزیان به درستی این نکته را منعکس کرده: «مرحوم دکتر عبدالحسین زرین‌کوب؛ دوست من، در دهه سی کتابی نوشت با نام «دو قرن سکوت» او این کتاب را با نگاهی پان‌ایرانیستی، ناسیونالیستی و احساسی نوشت؛ با این باور که عرب‌ها به ایران آمدند و دو قرن در ایران سکوت حاکم شد. اما این اصلا واقعیت ندارد. ما دوران‌های شکوفایی علمی و فرهنگی مهمی داشتیم که در بستر فرهنگ ایران پس از اسلام شکل گرفت. سکوتی در کار نبود؛ تنها در آن دو قرن نخست، به زبان فارسی چیزی منتشر نمی‌شد، نه این‌که فارسی صحبت نمی‌کردند. در آن دوران، زبان عربی زبان بین‌المللی اسلام بود؛ همان‌طور که ابن‌سینا در بخارا می‌نوشت، ابن‌خلدون در مصر می‌نوشت و دیگر دانشمندان در اندلس (اسپانیا) آثار خود را به عربی می‌نوشتند». 🔷 او درباره زبان علم که در آن دوران عربی بوده گفته: « این‌که آثار به زبان عربی نوشته می‌شد، به معنای سکوت نبود. زکریای رازی ساکت نبود؛ بلکه کتاب‌هایش را به عربی می‌نوشت. البته زرین‌کوب در بحبوحه جریان‌های پان‌ایرانیستی و احساسات ضدعربی، دست به نگارش دو قرن سکوت زد و بعدها خود نیز متوجه این مسئله شد که بیشتر تحت تأثیر احساسات سیاسی زمانه بوده است. آن‌چه او گفته، درست نیست و آن‌چه مرادش بوده نیز نادرست است. 🔶 بازتاب دو قرن سکوت در میان برخی اقشار هم از زبان کاتوزیان شنیدنی است که خریدنش را مُد روز توصیف می‌کند: «امروز نیز، چون برخی در قشر تحصیل‌کرده و شماری از مردمی که منتقد جمهوری اسلامی هستند، گاهی آن را نتیجه ورود اعراب در ۱۴۰۰ سال پیش می‌دانند و همه این اتفاقات را حاصل اسلام می‌شمارند؛ در حالی‌ که این برداشت نادرست است و بسیاری از رویدادها و تحولات تاریخی دیگر را نادیده می‌گیرند. بنابراین در روزگار کنونی دو قرن سکوت مُد می‌شود و فروش می‌رود. زرین‌کوب انسان مورخ، اهل قلم و باسوادی بود، اما در دو قرن سکوت احساسی رفتار کرده است. کتابی نیز نوشته شده بود که به‌ صورت عالمانه ضعف‌های زرین‌کوب را بررسی می‌کرد، اما چاپ نمی‌شد؛ زیرا تصور می‌کردند انتشارش باعث می‌شود مردم از نویسنده بدشان بیاید». 🖋حجت‌الاسلام محمدحسین جمالزاده 🖥 ســــــــــــــایــــــــتــــــــــــــــــ 📲 ایــــــــــــــــــــتــــــــــــــــــــــــا 📽 آپـــــــــــــــــــاراتـــــــــــــــــــــ 📚 انـــــتـــــشـــــاراتـــــــــــــــــ