🔰زبان زنانه در خطبه‌های حضرت زینب، از موضع قدرت گفتمانی است نه ضعف اجتماعی 🔻#گزارش_اختصاصی پایگاه خبری علوم انسانی مفتاح از نشست علمی «تحلیل خطابه‌های حضرت زینب (س) از منظر جنسیت» با حضور دکتر زهره باقریان، عضو هیئت‌علمی پژوهشکدۀ زن و خانواده؛ ▫️عاشورا تنها میدان نبرد نظامی نبود، بلکه صحنه‌ی تقابل دو گفتمان علوی و اموی به‌شمار می‌آمد. اگرچه در عرصه‌ی نظامی، گفتمان اموی پیروز شد، اما در عرصه‌ی گفتمانی، این گفتمان علوی بود که با خطابه‌های حضرت زینب و امام سجاد (ع) به غلبه رسید. ▫️حضرت زینب، کوفیان را با زبانی استعاری و گاه با کنایه‌های زنانه مورد خطاب قرار می‌دهد؛ استعاره‌هایی مانند ‘کنیزان چاپلوس’ یا ‘دامن آلوده’ که از دید فرهنگ جاهلی صفات زنانه‌ی فرودست محسوب می‌شدند. اما زینب (س) این صفات را بر مردان کوفه اطلاق می‌کند تا با وارونه‌سازی فرهنگی، ساختار مردسالار و ارزش‌های جاهلی را در هم بشکند. ▫️در خطبه‌های حضرت زینب (س)، زبان زنانه نه از جنس ضعف، بلکه از جنس مقاومت و قدرت معنوی است. ایشان توانستند در دل محدودیت‌ها، گفتمان مسلط اموی را به چالش بکشند و گفتمان مقاومت علوی را تثبیت کنند. حضرت زینب با بهره‌گیری از عناصر زنانه در زبان، مردانگی را در مسئولیت‌پذیری و زنانگی را در اقتدار روایی معنا کرد. این بازتعریف، نقطه‌ی اوج زبان مقاومت در تاریخ اسلام است. 🌐 متن گزارش: https://ihkn.ir/?p=43557 _ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ #زن‌و‌خانواده #قم 🔳 با پایگاه خبری علوم انسانی مفتاح همراه باشید 🆔 @meftahandishe_com