🧙 خانم ناشناس و گرفتاری مهندس جوان در دام سرویس اطلاعاتی 📄 برگرفته از پرونده ای واقعی #شانتاژ #ابزار_ارتباطی #فضای_مجازی #همایش_علمی #اتفاق_ساختگی 🇮🇷 متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی @matsa_ir

🔻 ایران و امید به آینده در ایران امروز، همه چیز بیشتر درباره‌ی گذشته است؛ دعواها، شعارها، خاطره‌ها و کمتر از آینده حرفی به میان می آید. سیاستمداران بر سر گذشته می‌جنگند، رسانه‌ها گذشته را بازپخش می‌کنند، و مردم از هر دوگریزانند. اما آینده، خاموش است. و این خاموشی، خطرناک‌تر از هر بحران اقتصادی، سیاسی یا امنیتی است. زیرا کشوری که زبانِ گفت‌وگو درباره آینده را از دست بدهد، دیر یا زود به زبان دشمنانش تعریف می‌شود. مشروعیت سیاسی، در نهایت، بر دوش ادراک مردم از آینده می‌ایستد. تا زمانی که اکثریت جامعه احساس کنند مسیر کشور به سمت بهبود است، بحران‌ها قابل‌تحمل‌اند. اما وقتی مردم باورشان را نسبت به بهبود فضای اینده از دست بدهند هیچ نیرویی نظامی یا ایدئولوژیک نمی‌تواند انسجام را حفظ کند.ایران در حال عبور از همین نقطه‌ی خطرناک است. دعواهای بی‌دلالت و نزاع‌های درون‌قدرت، چه در پارلمان و چه در رسانه‌ها، برای مردم معنایی ندارد. آنان حس می‌کنند سیاستمداران، در واقع، بر سر «سهمی از گذشته» می‌جنگند، نه بر سر طراحی آینده. این دعواها از دید مردم، نوعی تجارت سیاسی است؛ سوداگری در بازار بحران. و در این میان، پرسش اساسی بی‌پاسخ مانده است: این همه جدال برای چیست؟ کدام آینده در حال ساخته‌شدن است؟ و مردم عادی سهم‌شان از این نزاع چیست؟ گویی کسی دیگر نمی‌خواهد در مورد فردا حرف بزند، چون «فردا» دیگر سرمایه‌ی سیاسی نیست، بلکه هزینه است. در جهان رسانه‌ای‌شده‌ی امروز، این سکوت نسبت به اینده موجب روایت سازی دشمنان می شود. رژیم صهیونیستی دقیقاً در همین نقطه عمل می‌کند؛ با تصویرسازی از ایرانِ فرسوده، ایرانِ بی‌امید، ایرانِ درحال‌افول. این جنگ، دیگر جنگ موشک نیست؛ جنگ معناست. امنیت ملی یعنی حفظ رؤیا. امنیت ملی، فقط داشتن قدرت نظامی یا ائتلاف منطقه‌ای نیست. امنیت یعنی حفظ رؤیای مشترک مردم از بقا و پیشرفت. جامعه‌ای که رؤیای مشترک خود را از دست بدهد، هرچقدر هم سلاح داشته باشد، در برابر روایت دشمن آسیب‌پذیر است. امروز، تهدید رژیم صهیونیستی بیش از آنکه در مرزها باشد، در ذهنهاست.اگر سیاست نتواند دوباره معنا و رؤیا تولید کند، امنیت نیز پایدار نخواهد ماند. خطر واقعی در خیابان نیست؛ در سکوت طبقه‌ی متوسط است. جامعه‌ای که دیگر واکنش نشان نمی‌دهد، در مرحله‌ی بی‌تفاوتی ادراکی است؛ مرحله‌ای که در آن، هیچ فراخوانی، هیچ پیام وحدتی، هیچ «اصلاحی» دیگر کارگر نیست. جناح های سیاسی اما متوجه نیستند. آنان گمان می‌کنند با پیروزی‌های کوتاه‌مدت جناحی، می‌توانند مشروعیت را بازتولید کنند. غافل از اینکه مشروعیت، پیش از آنکه از صندوق رأی بیاید، از افق ذهنی مردم می‌آید. ما باید به زبان آینده بازگردیم. این کار، صرفاً یک پروژه‌ی فرهنگی یا تبلیغاتی نیست، بلکه یک راهبرد امنیت ملی است. بازگشت به آینده یعنی طراحی دوباره‌ی معنا، تصویر سازی نو از مسیر توسعه، بازآفرینی حس مشارکت مردم در تصمیم‌ سازی‌ها.جامعه‌ای که در آن مردم احساس کنند «صاحب فردا» هستند و در برابر هر تهدیدی مقاوم است. قدرت در قرن بیست‌ویکم دیگر فقط در موشک و نفت نیست، در توان معناست.اگر نتوانیم معنای تازه‌ای از ایران، از توسعه، از بقا بسازیم، حتی پیروزی‌ های میدانی هم موقت خواهند بود. ایران برای ماندن نیازمند بازسازی رؤیاست؛ نه فقط بازسازی قدرت و آینده را نه در اتاق‌های قدرت، بلکه در ذهن مردم باید بازسازی کرد. 🇮🇷 متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی #هویت_ملی @matsa_ir

🇮🇷 متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی ‌ #حدیث_روز ‌ @matsa_ir

🔴 نفوذ نامرئی رسانه‌ها (بخش اول) وقتی روزنامه‌ها پیش از ارتش وارد می‌شدند. ‌ ❓«به نظر شما آیا می‌شود کشوری را بدون حضور نظامی و فقط با روایت فتح کرد؟ تاریخ برای این سوال جواب دارد.» ‌ ❗در اوایل قرن بیستم، برخی قدرت‌ها پیش از آن‌که حتی یک سرباز به جایی اعزام کنند، ذهن جامعه هدف را تغییر می‌دادند؛ و ابزار اصلی آن‌ها مطبوعات بود. ‌ ۱) بریتانیا در خاورمیانه ‌ 🔹در سالهای آغازین قرن بیستم روزنامه‌هایی مانند تایمز لندن در گزارش‌های خود از مصر، سودان، فلسطین، سوریه، عراق و خلیج‌فارس تصویری تکرارشونده ارائه می‌کردند: «بی‌ثباتی»، «ضعف اداری» و «نیاز به مدیریت اروپایی». این روایت‌ها در مطبوعات محلی بازنشر می‌شد و به‌تدریج بخشی از نخبگان این کشورها این تصویرسازی را می‌پذیرفتند. در نتیجه، زمینه ذهنی برای نفوذ بریتانیا پیش از حضور رسمی در خاورمیانه فراهم می‌شد. ‌ ۲) کوبا ۱۸۹۸ ‌ 🔸در سال‌های منتهی به ۱۸۹۸، روزنامه‌های زرد آمریکا، اسپانیا را «سرکوبگر» و کوبا را «در آستانه رهایی» تصویر می‌کردند. نسخه‌های این روزنامه‌ها در هاوانا نیز چاپ می‌شد و نگاه مردم کوبا را تغییر می‌داد. در نهایت، همین فضای روانی بهانه لازم برای مداخله آمریکا در کوبا را فراهم کرد و مسیر سیاسی کوبا را تغییر داد. ‌ 📌 این نمونه‌ها نشان می‌دهد پیش از رادیو، تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی، روزنامه‌ها خط مقدم نفوذ خارجی بودند. ‌ ‌ 🇮🇷 متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی ‌ #نفوذ #قدرت_نرم @matsa_ir

🔻 سیاست‌های منطقه‌ای آمریکا با توضیحات جفری ساکس استاد دانشگاه کلمبیا و وسلی کلارک رئیس اسبق ارتش آمریکا ‌ 🇮🇷 متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی ‌ #جنگ_نرم #جنگ_ترکیبی #امنیت_ملی ‌ @matsa_ir

🔻 در ظاهر پیپ؛ اما در واقع ابزار شنود ‌ 🔹در دوره‌ای که ابزارهای شنود و ارتباطات مخفی به‌طور مداوم کوچک‌تر و پیچیده‌تر می‌شدند، طراحان تجهیزات اطلاعاتی به بهره‌گیری از اشیای روزمره برای استتار فناوری‌های حساس روی آوردند. یکی از نمونه‌های قابل‌توجه این رویکرد، پیپی ظاهراً معمولی بود که در واقع درون خود یک گیرندهٔ رادیویی فوق‌کوچک را پنهان می‌کرد. ‌ 🔸در ساختار این پیپ تغییر یافته، گیرنده‌ای رادیویی با ابعاد بسیار کوچک نصب شده بود؛ گیرنده‌ای که امکان دریافت پیام‌ها و دستورات رمزگذاری‌شده را فراهم می‌ساخت. ‌ 🔎 نکتهٔ فنی قابل‌توجه این ابزار، استفاده از فناوری هدایت استخوانی بود؛ بدین معنا که کاربر بدون نیاز به هدفون، صدا را از طریق ارتعاشات منتقل‌شده از استخوان فک به کانال گوش دریافت می‌کرد. این روش علاوه بر افزایش پنهان‌کاری، به کاربر اجازه می‌داد پیام‌ها را بدون جلب توجه اطرافیان بشنود. ‌ ‌ 🇮🇷 متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی ‌ #ابزار_جاسوسی ‌ @matsa_ir

🔻 هاسبارا چیست و وظیفه آن چگونه تعریف شده است؟ #هاسبارا #هویت_ملی 🇮🇷 متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی @matsa_ir

⛔رزومه‌ها هم جاسوسی می‌کنند ‌ ❗بزرگ‌ترین نشت‌های اطلاعات، همیشه با هک رخ نمی‌دهد؛ گاهی با یک «نام» در رزومه شروع می‌شود. ‌ 🔺نام یک کارفرما یا شرح یک پروژه، اگر حساس باشد، مثل مختصات نظامی است؛ کافی‌ست کسی آن را روی نقشه بگذارد. ‌ 📌 یک اشتباه. یک نام. یک مسیر قابل ردیابی و این بار تو هک نشده‌ای؛ خودت افشا کرده‌ای. ⚠️نکته‌ای که کمتر از آن حرف می‌زنند این است که سرویس‌های اطلاعاتی در بسیاری از کشورها، همین رزومه‌ها و سوابق علنی را یکی از منابع شناسایی افراد متخصص می‌دانند. ⬅️گاهی فقط یک عنوان پروژه کافی‌ست تا بفهمند چه توانایی داری، کجا بوده‌ای و از کدام مسیر می‌شود به تو نزدیک شد، بی‌آنکه حتی خودت متوجه شوی. ‌ ‌ 🇮🇷 متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی ‌ #رزومه @matsa_ir

🇮🇷 متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی ‌ #سخن_روز ‌ @matsa_ir

✨ پرونده ویژه: روانشناسی خیانت؛ نگاهی به ذهن جاسوس‌ها (بخش دوم) «پول، قدیمی‌ترین انگیزه خیانت» 🔰 در بررسی مدل MICE به سراغ اولین مؤلفه آن یعنی Money (انگیزه مالی) می‌رویم. 🔹در دنیای جاسوسی، انگیزه مالی شاید ساده‌ترین اما رایج‌ترین عامل خیانت می‌باشد. 🔸پول برای بعضی افراد نه فقط وسیلهٔ رفاه، بلکه ابزار جبران کمبودِ احترام و قدرت است. 🔻 آلدریچ ایمز، افسر ارشد سازمان سیا، از سال ۱۹۸۵ برای کسب درآمد و داشتن زندگی مجلل، اقدام به جاسوسی برای اتحاد جماهیر شوروی و روسیه کرد. انگیزه او صرفاً مالی بود و حدود ۴.۶ میلیون دلار پول نقد دریافت کرد. پرونده او نمادی از تأثیر مخرب طمع مالی بر امنیت ملی است. 🔻 جان واکر، افسر مخابراتی نیروی دریایی آمریکا، پس از ورشکستگی و بحران مالی، برای دریافت پول به شوروی پیشنهاد جاسوسی داد. او طی ۱۸ سال شبکه‌ای از اعضای خانواده و نزدیکانش را درگیر جاسوسی کرد و با انتقال مداوم کدها و اطلاعات حساس مخابراتی، ساختار امنیتی و توان رمزنگاری نیروی دریایی را به‌طور جدی تضعیف کرد. پول برای واکر تنها جبرانِ تنگنای مالی نبود؛ به او حس برتری، کنترل و هویت تازه‌ای می‌داد که ناکامی‌های شخصی و شغلی‌اش را پنهان می‌کرد. 📌 در مدل MICE، انگیزه مالی یادآور این واقعیت است که امنیت ملی گاهی با ارقام کوچک شکسته می‌شود. 🇮🇷 متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی #روانشناسی_خیانت #انگیزه‌های_جاسوسی #آلدریچ_ایمز #جان_واکر @matsa_ir

🔻 ربات‌های مجازی چگونه کار می کنند؟ 🇮🇷 متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی ‌ #فضای_مجازی ‌ @matsa_ir

🔻 ضیافت شام یا نمایش مشروعیت؟ در جهان سیاست، ضیافت شام تنها یک دورهمی نیست؛ گاهی به ابزاری برای مشروعیت‌سازی و ترمیم سیاستها تبدیل می‌شود. حضور چهره‌های مشهور جهانی مانند کریستیانو رونالدو، ایلان ماسک ، رئیس فیفا و ...در کنار محمد بن سلمان، پادشاه عربستان در ضیافت شام ترامپ، دقیقاً چنین کارکردی دارد. 🔺این ترکیب از ستاره‌های ورزشی، تکنولوژی و سیاست، پیام آشکاری به جهان مخابره می‌کند: 🔹 ترامپ تلاش دارد با چهره‌های محبوب و پرنفوذ، تصویر خود را دوباره در افکار عمومی بازسازی کند و به سیاستهای خود مشروعیت ببخشد. 🔹 حضور بن سلمان و اشاره به احیای پیمان ابراهیم، نشان‌دهنده پیوند دوباره سیاست خاورمیانه با پروژه‌های ترامپ است؛ پروژه‌ای که بیش از آنکه صلح واقعی بیاورد، بیشتر به نمایش قدرت و نفوذ تعبیر می‌شود. 🔹 استفاده از سرمایه نمادین افراد مشهور، ابزاری برای جلب توجه رسانه‌ها و بازگرداندن مشروعیت از دست رفته در عرصه بین‌المللی است. 🔹 نمایش توضیح نحوه بمباران مراکز هسته‌ای ایران به رونالدو نیز نوعی مشروعیت بخشیدن به آن است. 📌در نهایت، این ضیافت شام بیش از آنکه یک نشست دوستانه باشد، یک صحنه‌سازی سیاسی ـ رسانه‌ای است؛ تلاشی برای بازگرداندن جایگاه از دست رفته و نشان دادن اینکه ترامپ هنوز می‌تواند مرکز توجه جهان باشد. 🇮🇷 متسا | مرجع ترویج سواد امنیتی #عملیات_روانی #سواد_رسانه @matsa_ir