eitaa logo
مَفْشُو| سیدمیثم میرتاج‌الدینی
1.1هزار دنبال‌کننده
150 عکس
37 ویدیو
43 فایل
طلبه درس خارج| دکتری تاریخ و تمدن| مدرس دانشگاه مفشو= کیسه‌ی قند یا کیسه‌ی حاوی انواع گیاهان دارویی [به لهجه‌ی کرمانی]
مشاهده در ایتا
دانلود
جنگ و نامسئله‌ها «نه به جنگ» از آن شعارهایی است که می‌تواند مصداق بارز این فرمایش علی‌(علیه‌السلام) باشد که: کلمه الحق یراد بها الباطل. کلمه‌ای حق که امکان اراده باطل از آن میسر است. در همین راستا شاید سخن از برکات جنگ، بتواند در تعدیل شعار «نه به جنگ» موثر افتد. مثلا به همین جامعه‌ی خودمان بنگرید. یکی از مهم‌ترین برکات جنگ برای اهالی علم و اندیشه این بود که اکنون به خوبی می‌توانند «نامسئله‌بودگی» بسیاری از دغدغه‌های روزمره خود را بشناسند. چون جنگ و مسئله‌های حیاتی و اساسی‌اش، نامسئله‌ها را چنان به حاشیه می‌برد که گویی از آغاز نبوده‌اند. در این شرایط اگر دیدید کسی درحال پرداختن به «نامسئله‌ها»ست، یا خائنی است در پی برهم زدن وحدت عمومی یا دکان‌داری است هراسناک از خلوتی کاسبی خود و یا بی‌تفاوتی است خنثی نسبت به انسانیت و سرنوشت انسان. @Masihane
🔰 روایتی از وطن‌دوستی منفعلانه نوعی از وطن‌دوستی داریم که منفعلانه است و درنهایت احمقانه می‌شود. این نوع وطن‌دوستی را در ایام انتخابات هم دیده‌اید. همینطور موعد راهپیمایی‌های ۲۲بهمن و... وطن‌دوستی‌ای که برای مخاطب به‌زعم خود خاکستری، ابتدا کلی "حق" درنظر می‌گیرد تا بلکه دلش را نرم کند برای ادای یک "تکلیف" و انجام یک وظیفه! مثلا می‌گوید: "آری عزیزم! تو حق داری از جمهوری‌اسلامی متنفر باشی، تو حق داری انگ فساد و دزدی را از بالا تا پایین به همه بچسبانی، تو حق داری که مملکت را در قبضه‌ی قدرت آقازاده‌ها بیانگاری و... اما عزیزم! چون دشمنی در کمین است بیا به این جرثومه‌ی سیاهی و تباهی بار دیگر کمک کن. رأی در صندوقش بیانداز یا گامی در تجمعاتش بگذار یا قدمی برای اهدافش بردار." همینقدر مضحک و بیشتر از این مقدار، منفعلانه و ابلهانه. آخر این چه شکل از هم‌دردی است که ابتدا بر تمام ذهنیت گاه ناحق فرد درباره‌ی یک چیز صحه بگذاریم و بعد ترحم‌انگیز از او دِرَم و قَدَم و... گدایی کنیم؟ این مخاطب فرضیِ خاکستری اگر به‌اندازه‌ی خود آن وطن‌دوست منفعل الاغ نباشد حتما یقه او را دودستی می‌چسبد که "ما را با این لفاظی‌ها خر فرض کرده‌ای؟ من چرا باید وطنی که در اشغال یک مُشت حاکم نفهم، دزد، مفسد و... است را دوست بدارم و با چه منطق و عقلانیتی برای خاکی که صرفا محل تولدم بوده، مهم‌ترین دارایی یعنی عمر و جانم را فدا کنم؟" دست بکشیم از این فاز وسط‌بازی که می‌خواهد ابتدا حق ناروا بدهد تا خوش‌خیالانه تکلیفی بستاند. یکبار مرد باشیم و محکم بگوییم همین جمهوری‌اسلامی که کانون‌های فاسد قدرت و ثروت در عالم با انواع و اقسام حیله‌ها و امکان‌ها و نفوذها و... کمر به نابودی‌اش بسته‌اند، در بالاترین سطح مسئولان لشکری و کشوری جان‌فدایانی را تقدیم ملت کرده و می‌کند. هیچ‌کس منکر فسادها و آقازادگی‌ها و تبعیض‌ها نیست. ولی مگر می‌شود در یک جرثومه‌ی تماما سیاه و تباه، فرماندهان ارشدی باشند که پس از یک عمر مجاهدت، لحیه‌های سفید خود را به خون تن خضاب کنند تا مبادا گزندی به مردم‌شان برسد؟! چرا ابتدا بر همه‌ی تصورات بعضا غلط پمپاژ شده از بوق‌چی‌های دشمن مزدور صحه بگذاریم تا شاید دل یکی را نرم کنیم نسبت به تکلیف و وظیفه‌اش در قبال وطنش؟ باور کنیم آدم‌ها مخصوصا همان خاکستری‌هایی که برای حضورشان آب از لب‌ولوچه‌های‌مان شره می‌کند، با این وطن‌دوستی منفعلانه و احمقانه هرگز همراه نمی‌شوند. من وطنی را دوست دارم و خواهم داشت که به من امکانی برای "بودن" و اراده‌ورزی بدهد. وطنی که در آن مسئولان رده‌ی بالایش، جان فدا می‌کنند و هزینه‌ی سنگین می‌دهند نه آنکه جان‌ها را وسیله‌ی نیل به امیال خود کنند. ما در میان انبوه نفرت‌سازی‌ها، اراده‌های محکم و آدم‌های سفت را نشان بدهیم، جماعت مدنظر، خود را دوان‌دوان به قافله‌ی وطن‌دوستی خواهند رساند! ۲۶ خردادماه سال ۴ @Masihane
🔰 جنگی برای رفتن به آینده نه بازگشت به گذشته همه‌ی ما این روزها شاهد یک وحدت کم‌نظیر میان افراد جامعه‌ایم حول یک مسئله‌ی حقیقی و اساسی به نام «وطن». وحدتی برای دفع دشمن بیگانه تا دوباره شرایط ثبات و صلح پایدار پدید آید و بتوانیم پروژه توسعه و پیشرفت ایران را پیش ببریم. نکته‌ی مهم آنکه در این زمینه، جنگ با اسرائیل، شبیه هیچ جنگ دیگری نیست. چرا؟ چون ما با پیروزی در این جنگ، نه تنها امکان بازگشت به ثبات برای پیگیری پروژه‌ی توسعه و پیشرفت ایران را بازخواهیم یافت بلکه یکی از مهم‌ترین موانع توسعه و پیشرفت ایران را هم در این جنگ نابود خواهیم کرد. مانعی به نام «صهیونیسم» که مخل طرح‌های بومی پیشرفت در نیم قرن اخیر ایران بوده. به دیگر بیان فردای پس از جنگ اگر ما پیروز میدان باشیم، روزی شبیه دیروز و روزگار پیش از جنگ نخواهد بود چون قرار نیست صرفا ثبات و صلح نسبی گذشته برقرار شود. بلکه بناست یک گام به سوی آینده پیش برویم و مهم‌ترین مانع پیشرفت و توسعه‌ی ایران را از میان برداریم. لذا تکرار می‌کنم که پیروزی در این جنگ فقط بازگشت به دیروز معمولی نیست، بلکه رفتن به یک فردای ویژه است. این حرف‌ها بوی خیالبافی یا جاه‌طلبی و ماجراجویی می‌دهد؟ من اینطور فکر نمی‌کنم وقتی همگان دیدند اسرائیل آغازگر این جنگ بود ولی با دیواری سخت مقاوم برخورد. بله! ما شروع نکردیم ولی این شروعی است برای قوی‌تر شدن ایران، البته اگر اراده کنیم. @Masihane
🔰 «أعِرِ اللهَ جُمْجُمَتَكَ» اکنون که دشمن میدان را از دست داده، تنها امیدش به جنگ روانی است. در این وضعیت باید جمجمه‌ها را به خدا عاریه داد نه شیطان و رسانه‌های ابلیس. نگذارید کله‌های ما را پُر کنند از اخبار دروغین و روایت‌های وارونه. لطفا در جنگ روانی، مجروح نشوید! @Masihane
همه منتظرند که آیا آمریکا به اسرائیل برای تجاوز به ایران می‌پیوندد؟ مگر تا همین الان آمریکا نپیوسته بود؟ سلاح‌های تهاجمی، ابزارهای دفاعی، اطلاعات مورد نیاز، سرمایه‌ی لازم و... همه را در اختیار اسرائیل قرار داده. چه باید می‌کرده که نکرده؟ فقط از سربازانی بترسیم که در فیلم‌های تخیلی نشان‌مان می‌دهند؟ بگذارید آمریکا هم بیاید... به قول سیدحسن نصرالله: اهلا و سهلا! بگذارید بیاید تا یک جبهه زمینی هم باز کنیم برای شکستن بُت بزرگ. پیامبرتان ایستاده تا علی‌وار بر شانه‌های او بایستید و بُت بزرگ را بشکنید. @Masihane
امشب را به خاطر بسپارید.. فردا هرچه می‌خواهد بشود، بشود! شب شرابی است که می‌ارزد به بامداد خمار! ۲ بامداد، ۲۸ خرداد، سال ۴ @Masihane
🔰 ترس نامحبوب| یک 🔴 ترسیده‌ایم ولی دوست نداریم بترسیم؛ چه کنیم؟ 🔸اولا بگویم که ترس پیامد طبیعی جنگ است. ترس از کشته شدن و از دست دادن عزیزان و از بین رفتن خانه و آوارگی و... همه طبیعی است. به ویژه که صدای وحشتناک بمب و موشک و انفجار هم در سرمان بپیچد. 🔹اما... شاید افرادی بگویند درست است که این ترس طبیعی است ولی من می‌خواهم افسار طبیعتم را به دست گیرم و به انقیاد اراده‌ام درآورم. آیا راهی هست؟ تاریخ برای ما قصه‌ای دارد؟ 🔸یکی از بزنگاه‌های مهم تاریخ که مفهوم ترس در آن مصادیق فراوانی یافت، جنگ اُحُد است. لحظه‌ای که خالدبن‌ولید تنگه را دور زد و از پشت بر سپاه اسلام یورش آورد و ناگهان جنگ غالب، مغلوبه شد و شایعه‌ای در میدان پیچید که پیامبر را کشتند و ترس چنان بر رزمندگان چیره گشت که همگی پا به فرار گذاشتند. 🔹اگر این لحظه را یک موقعیت مرزی بدانیم که هر انسانی حقیقت وجودی خودش را عریان عیان می‌کند، آن‌گاه به این فکر می‌افتیم که چه کنیم سر بزنگاه، بر ترس‌های خود غلبه کنیم؟ 🔸در گیرودار فرار تمامی اصحاب ریز و درشت پیامبر، گویا فقط چهار نفر ماندند و استقامت کردند. سهل‌بن‌حنیف یکی از آنهاست و وقتی از او پرسیدند چه شد تو نترسیدی و فرار نکردی، پاسخی داد که به کار امروز ما می‌آید. 🔹سهل گفته بود: من هم ترسیدم. تنها چیزی که ما را بر ترس‌مان مسلط کرد، دیدن شجاعت علی بود وقتی غیورانه و بی‌واهمه شمشیر می‌زد و از جان پیامبر دفاع می‌کرد. گویی نگاه به دلاوری او در میدان، قلب ما را از شجاعت اشراب می‌کرد و دل را استوار می‌ساخت. 🔸برگردیم به سوال اول؛ ترسیده‌اید ولی از این ترس بیزارید؟ بیایید به فرمول سهل‌بن‌حنیف عمل کنیم. نگاه‌مان را به علی بیاندازیم که در میدان سفت و سخت ایستاده و شجاعانه می‌رزمد. تأکید می‌کنم، علی‌های زمانه را دریابیم‌. به آنها چشم بدوزیم. ✍🏻سیدمیثم میرتاج‌الدینی 🆔 @Qasas_school
🔰 ترس نامحبوب| دو 🔴 البته درعین حال باید از دو گروه چشم برداریم: 1⃣ واقع‌بین‌هایی که نسبت به حقیقت غیبی عالم کورند. تمثیل این جماعت در اُحُد عبدالله‌بن‌ابی است. او براساس واقعیت میدان به راه‌حلی قائل بود که چون از سوی سایر مسلمانان پذیرفته نشد، میدان را ترک کرد به بهانه اینکه سرنوشت این جنگ شکست حتمی است. او انسانی واقع‌بین بود اما حقیقت غیبی عالم را نمی‌دید که در آن خداوند وعده داده اگر بااراده استقامت کنید، نصرت الهی شامل حال شما می‌شود چنانچه در بدر چنین شد. اکنون این جماعت با تحلیل‌هایی که البته ریشه در واقعیت نبرد دارد، بی‌اعتنا به حقیقت غیبی عالم طوری سخن می‌گویند که دل‌ها سست و اراده‌ها ضعیف شده و ترس غلبه می‌کند. از این افراد باید چشم برداشت. 2⃣ ترسوهایی که صدها سوراخ موش تدارک دیده‌اند و در این سوراخ‌ها صد مَن خوراک و ارزاق ذخیره کرده و مرعوب امکانات و سازوبرگ دشمنند و مدام آیه یأس می‌خوانند. تماشای فرار و ترس این جماعت هم، قلب‌ها را می‌لرزاند. تمثیل آن هم صحابه‌ای هستند که در روز اُحُد چنان گریختند که تا فرسنگ‌ها حتی جرأت رو برگرداندن و به پشت سر نگاه کردن را هم نداشتند. ✍🏻سیدمیثم میرتاج‌الدینی 🆔 @Qasas_school
🔰 جنایت و جنون؛ شکست و نابودی 🔴 ما یکبار از نابودی اسرائیل حرف می‌زنیم و یکبار از شکستش در یک جنگ. این دو با هم متفاوتند. چون اسرائیل می‌تواند در یک جنگ شکست بخورد ولی تا نابودی کامل فاصله داشته باشد. ⚫️ تفاوت "شکست" و "نابودی" را از روی نوع واکنش رژیم منحوس نیز می‌توان فهمید. چرا که در واکنش به شکست، دست به جنایت زده و می‌زند ولی در واکنش به نابودی، تام و تمام جنون‌آمیز رفتار خواهد کرد. ⁉️ حالا سوال این است آیا اسرائیل در جنگ با ایران، واقعا برتری در میدان را از دست داده و در آستانه‌ی شکست است؟ برای پاسخ به این سوال نیازی نیست در این متن وارد لایه‌های پیچیده و مفصل مسائل نظامی، امنیتی، سیاسی و... شویم. کافی است به شواهد بسیار عیان نگاه کنیم. ⚫️ به‌نظر می‌رسد اسرائیل خود را در آستانه‌ی یک شکست می‌بیند و لذا تلاش زیادی می‌کند برای تبدیل کردن این جنگ به جنگ همه علیه ایران. فارغ از آنکه می‌تواند یا نمی‌تواند و فارغ از اینکه آیا ورود دیگران به این جنگ به نفع ماست یا ضرر؛ خود این شریک کردن دیگران در تجاوز، مهم‌ترین شاهد است برای ادعای از دست دادن برتری میدانی رژیم منحوس. با این‌حال اضافه کنید به این شاهد مهم، موارد زیر را: 1⃣ اسرائیل بنا داشت با یک حمله‌ی سریع و گسترده (که بارها تجربه کرده بود) توان نظامی، امنیتی، دفاعی و تهاجمی ایران را از کار بیاندازد ولی بازیابی بسیار سریع ساختاری ایران و سپس آغاز عملیات، رژیم منحوس را دچار شوک کرد. 2⃣ اسرائیل به طرز شدیدی درحال سانسور اخبار حملات ایران و مخفی نگه داشتن میزان تلفات و خسارات است. 3⃣ شبکه‌ی نفوذی‌ها و جاسوس‌ها و عمله‌های عملیاتی اسرائیل در ایران فروپاشیده و توان اولیه‌ی خود در خیانت را از دست داده‌اند. 4⃣ اسرائیل به عملیات روانی روی آورده و با استفاده از نمایش‌های ترامپ و توان رسانه‌ای آمریکا درحال دوپینگ است. 5⃣ مزدوران داخلی متصل به اسرائیل به آتش زدن لاستیک و علف روی آورده‌اند تا فقط اثر ذهنی بر مردم ایران بگذارند. 6⃣ واسطه‌های مختلف جهانی و تغییر لحن سیاست‌مداران اروپایی نیز نوعی مقدمه‌چینی برای برون‌رفت از بحران جنگ و دست‌کم وقت خریدن برای اسرائیل است. 🔺ما وحدت و انسجام ملی را حفظ کنیم و مزدوران داخلی رژیم را منکوب کنیم، پیروزی نزدیک خواهد بود، ان‌شالله! @Masihane
5.33M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تصور کنید که ظهر گرمای ۴۰درجه، خسته، کلافه، نگران و حتی ترسیده، توی صف پمپ‌بنزین دو ساعت است که معطل شده‌اید. احتمالا بابت صرفه‌جویی در سوخت، کولر خودرو را هم خاموش کرده و نمی‌دانید بالاخره کی از این وضعیت خلاص خواهید شد. در این لحظه شما می‌توانید مستعد انواع خشم و خشونت باشید. اما یک پدر و دختر بامعرفت، خیلی ساده و بی‌تکلف به شما لبخندی پر مهر و لیوانی شربت خنک تعارف می‌کنند. حال‌تان خوب نمی‌شود؟ چرا. چرا. من یکی حالم خیلی خوب می‌شود. اینگونه کاری کوچک و محبتی در دسترس، تاب‌آوری اجتماعی را افزایش می‌دهد. شاید اگر همین کار را فلان نهاد و سازمان دولتی انجام دهد، بگذاریم پای حساب وظیفه یا "سلامی که بی‌طمع نیست". ولی از شهروندی معمولی و بی‌ریا... نه، می‌گذاریم پای معرفت و مهربانی. لذا هم شربت و لبخند پرمهرشان را می‌پذیریم و هم سختی شرایطی که هست. کاش هرکدام از ما به‌قدر وسع بکوشیم! @Masihane
درحال عبور از روزهای "مکر" کافران، به‌روزهای "کید" آن‌هاییم و صدالبته امیدوار به این آیه‌ی شریفه: أَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَافِرِينَ (انفال/١٨) @Masihane
🔺 اگر آمریکا حمله کند، تکلیف ما چیست؟ .. و اما "کید" در قرآن، در چندین مورد آمده. مثل اجتماع برادران یوسف علیه او. مثل گردهم‌آیی تمامی ساحران توسط فرعون علیه موسی. مثل روی هم انباشتن هیزم‌ها توسط نمرود برای به آتش انداختن ابراهیم. مثل یورش اصحاب فیل به کعبه. شاید دشمن بار دیگر در آستانه‌ی تجمیع قوا و امکانات و نفرات و... باشد و به "کیدی" دیگر بیاندیشد. شاید. با این حال، تکلیف روشن است. باید دل به خدا سپرد که بارها فرمود "کید" دشمن سست و کور و تباه و بی‌فایده و زیان‌آور و ضعیف و... است. باید مؤمن بود به این آیه که: إِن تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا (آل‌عمران/١٢٠) اگر استقامت کنید و مجهز شوید به زره تقوا، کید دشمن و تجمیع قوا و امکانات او به شما ضرری نخواهد زد. ۲۸ خردادماه سال۴ @Masihane