🔻و حالا قدرت راه‌پیمایی ها را می بینیم 🔻سال‌ها پیش در راه‌پیمایی روز قدس، کسی پرسید: «این کارها فایده هم دارد یا فقط تبدیل به یک مناسک شده است؟» آن روز پاسخ‌ بین ما پراکنده بود و گذشت. اما امروز، حقیقتی روشن پیش چشم ماست: قدرت قدم‌های مردم، قدرتی است که می‌تواند معادلات جهان را تغییر دهد. قدم‌هایی که از سر خشم مقدس و بیداری درونی برداشته می‌شوند و فرمان قلب‌اند. 🔻امروز همه می‌بینند چگونه بیداری ملت‌ها توانست خصم را ساکت کند و سرجای خود بنشاند. روز پیروزی حماس، روزی بود که ذهن‌ها بر موشک‌ها غلبه کردند؛ روزی که مظلومیت به قدرت بدل شد و بر قلب‌ها حکومت کرد. 🔻آن روز که خمینی کبیر با تکیه بر اراده مردم قیام کرد، بدون اسلحه و خشونت، انقلاب آفرید و از «صدور انقلاب» سخن گفت، بسیاری نفهمیدند. خیال کردند جمهوری اسلامی جنگ‌طلب است. نمی‌دانستند صدور انقلاب یعنی همین که امروز در دل آمریکا، برای نخستین بار، شمار حامیان فلسطین از مدافعان صهیونیسم بیشتر است. 🔻صدور انقلاب یعنی بیداری وجدان بشر. یعنی آن‌که ذهن‌ها در برابر ظلم به حرکت درآیند، نه با اسلحه، بلکه با آگاهی، حضور و فریاد. امروز چشم‌ها روشن و دل‌ها بیدارند؛ از نیویورک تا لندن، از تهران تا واشنگتن. 🔻این بیداری، حاصل خون شهیدانی است که در میدان ایستادند؛ از مجاهد کبیر شهید سنوار و فرمانده شهید محمدالضیف تا سیدالشهدای مقاومت سیدحسن نصرالله و هزاران زن و کودک بی‌دفاع فلسطینی. آتش‌بس در غزه و عقب‌نشینی نتانیاهو و ترامپ، محصول همین بیداری جهانی است. 🔻آری، امروز می‌فهمیم قدرت راه‌پیمایی‌ها را. می فهمیم که این گام هاست که قدرت ساز است. قدم هایی که از سر خشم است. قدم هایی که فرمان قلب است. گام هایی که برآمده از بیداری است. 7 اکتبر چشم ها را باز کرد و مقاومت دوساله در غزه این آگاهی را به قلب ها رساند. خون شهیدان، وجدان جهانی را بیدار کرد و حالا جلادان در برابر مظلوم زانو زده‌اند. 🔻و امروز اگر کسی از بیداری جهانی پرسید، بدون لکنت از شجاعت حماس بگویید در طوفان الاقصی. از مجاهدت نظامی و قدرت حیرت انگیزش در طراحی تونل‌های زیر زمینی. از هوش بی‌نظیر رسانه ای اش و از عقلانیت دیپلماتیک اش و پشتوانهٔ عمیق مردمی اش و از همه مهمتر از قدرت ایمانی و صبر قرآنی و مقاومت توحیدی اش. همشهری @mahdian_mohsen

🔻10 ویژگی حیرت‌انگیز حماس 🔻یک‌بار حماس را از دلِ جنگ بیرون بیاورید و تماشا کنید: این گروه چریکی کجا، چه‌وقت و چگونه به این نقطهٔ شگفت‌انگیز رسیده است؟ مرور کنیم. 1⃣یکم. عملیات طوفان الاقصی، هم از نگاه دوست و هم از نگاه دشمن و با وجود مراقبت‌های امنیتی گسترده، بی‌گمان یکی از پیچیده‌ترین عملیات‌های جبههٔ مقاومت بود. رژیم هنوز هم در حیرت است که چگونه ضربه خورد و از کدام نقطه ضربه وارد شد؛ با ۷ اکتبر به شکل کامل بی‌آبرو شد و آثار خفت آن هنوز از بین نرفته است. 2⃣دوم. اسیران را کجا پنهان کردند؟ چگونه در فضایی محصور و تحتِ نظارت شدید اطلاعاتی و امنیتی رژیم، دسترسی به اسرا امکان‌پذیر نشد؟ پرسش دربارهٔ مکان و روش پنهان‌سازی، خود معمایی است که به دشواری پاسخ داده می‌شود. 3⃣سوم. پروژهٔ «شهر زیرزمینی» و شبکهٔ تونل‌های حیرت‌آور حماس توسط چه کسانی طراحی و مهندسی شد؟ از چه زمانی روی این پروژه کار کردند و چرا با همهٔ قدرت آتش و تجهیزات نظامی رژیم، کنترل این تونل‌ها ممکن نشد؟ حتی اکنون هم کسی دقیقاً نمی‌داند وضعیتِ این تونل‌ها چگونه است. 4⃣چهارم. اقدامات رسانه‌ای حماس چگونه چنین اوجی یافت؟ خلاقیت رسانه‌ای، نمادسازی، شبکه‌سازی و رویدادسازیِ حساب‌شده، همگی در نهایتِ محدودیت تجهیزات و زیرساخت رخ دادند. اگر آن طراحی رسانه‌ای هنرمندانه نبود، ۷ اکتبر هرگز به بار نمی‌نشست؛ نقشِ رسانه در موفقیت کلیِ عملیات قابل‌انکار نیست. 5⃣پنجم. مذاکره‌ها نیز آموزنده بودند. دیپلماسی حماس به جهان نشان داد که این جنبش صلح‌طلب است و در مقابل رژیمی سفاک را معرفی کرد. برجسته‌ترین دستاوردِ دیپلماتیکِ حماس، وارونه‌کردنِ طرح فریبِ «صلح» است که از سوی ترامپ مطرح شد. 6⃣ششم. از کجا و چگونه تسلیحات سبک و سنگین تهیه می‌شد و چگونه تا روزهای پایانی بر رژیم آتش می‌ریختند؟ این تدارک و پیش‌بینیِ توانِ نظامی، در حالی که تحتِ فشار سنگین دوربین‌ها و دستگاه‌های اطلاعاتی دشمن بودند، شگفتی ساز است. 7⃣هفتم. رابطهٔ حماس با مردم غزه چگونه شکل گرفت؟ این پایگاه عمیقِ مردمی چگونه به دست آمد و چطور توانست دل‌ها و افکار عمومی را در اختیار گیرد، به‌طوری که کمترین اعتراضی بلند نشد، در حالی که رژیم همهٔ تلاشش را برای ایجاد تفرقه در غزه به کار بست. 8⃣هشتم. پس از از دست‌دادنِ چند نسل از فرماندهان، چگونه حماس در کمترین زمان خود را بازسازی کرد و چابک ماند؟ نسل جدید فرماندهان که گفته می‌شود بیست و چند ساله‌اند، کجا آموزش دیدند و زیرِ کدام هدایت و تدبیر این سرعت عمل و سامان‌دهی به‌دست آمده است؟ 9⃣نهم. این قوت قلب، ایمان عمیق و بینش توحیدی از کجا برخاسته است؟ چگونه چنین عمق ایمانی باعث شد در اوجِ فشارها و بارانِ آتش و ریخته‌شدنِ خون‌های بی‌گناه، رهبریِ عاقلانه، شجاعانه و متکی به سنت‌های دینی ادامه یابد؟ چشم‌انداز و شجاعت در سخت‌ترین شرایط از چه بستر فکری و فرهنگی‌ای تغذیه می‌شود؟ 🔟دهم. مهم جمع همه این ویژگی هاست. جمع این صفات است که خود را در برنامه ریزی های دقیق و همه جانبه نشان می دهد. بصیرتِ حماس در انتخابِ هدف‌ها و زمان‌بندیِ دقیقِ عملیات از کجا آمده است؟ این‌که دقیقاً بدانند کدام نقطه‌ها را هدف بگیرند تا امروز، پس از دو سال، نتیجهٔ تأثیرگذارِ مقاومت رقم بخورد و رژیم به رسواییِ تاریخی دچار شود، نمی‌تواند محصولِ تصادف باشد. شکستِ افسانه‌های سه‌گانهٔ رژیم ــ اقتدار، مظلومیت و امنیت_ نیازمندِ برنامه‌ریزیِ بلندمدت و طراحیِ همه‌جانبه است؛ دست‌کم نیم‌قرن تجربهٔ حکمرانی و کار سازمان‌یافته می‌طلبد تا چنین سازوکاری پدید آید. 🔻و در نهایت اینه؛ حقیقت این است که حماس حیرت‌انگیز و آموزنده است. و چنین قدرتی بر دو رکن استوار است: حرکت و صبر؛ اقدام و مقاومت. وقتی این دو در اوج بروز یابند، نصرتِ الهی در برابرِ چشم ظاهر می‌شود؛ در آن لحظه دیگر «دستِ خدا»ست که عمل می‌کند، زبانِ او روایت می‌کند و تدبیرِ او نقطهٔ پایان را رقم می‌زند. درسِ حماس برای ما و برای دیگر مجاهدان جهان همین است: پایداری در عمل و صبر در مسیر. همشهری @mahdian_mohsen

🔻منطق جمهوری اسلامی در شرم‌الشیخ 🔻چرا جمهوری اسلامی به دعوت آمریکایی‌ها پاسخ مثبت نداد و در نشست شرم‌الشیخ شرکت نکرد؟ برخی گفتند باید می‌رفت و فریاد می‌زد، برخی دیگر آن را فرصتی برای کاهش تحریم‌ها دانستند. اما دلایل مخالفت با حضور ایران روشن است و هر کدام بر پایه عقل، تجربه و رسانه استوار است. 1⃣نخست آن‌که دنیای امروز، دنیای تصویر و افکار عمومی است. آتش‌بس غزه هم محصول همین افکار عمومی بود، نه لطف آمریکا. حالا ترامپ که زیر فشار ملت‌ها ناچار به پذیرش آتش‌بس شد، می‌خواهد خود را قهرمان صلح نشان دهد. حضور ایران در نشست شرم‌الشیخ، یعنی مشروعیت‌بخشی به نمایش پیروزمندانه شکست‌خوردگان. ایران نباید خرج تبلیغ مردی شود که سال‌ها حامی نتانیاهو و کشتار مردم بی‌دفاع بود. 2⃣دوم آن‌که این نشست تحریف آشکار مفهوم صلح است. ترامپ نه صلح‌آفرین، بلکه وادار به عقب‌نشینی شد. آنچه امروز به‌عنوان توافق صلح معرفی می‌شود، نتیجه مقاومت مردم فلسطین و رسوایی رژیم صهیونیستی در افکار عمومی است، نه ابتکار واشنگتن. حضور ایران در این نشست یعنی تأیید روایت وارونه‌ای که آمریکا از حقیقت ساخته است. 3⃣سوم، تناقض آشکار در رفتار غرب است. آمریکا هم‌زمان ایران را تهدید می‌کند و تحریم تازه می‌گذارد، اما برای حضورش در نشست التماس می‌کند. چون بدون ایران هیچ نظم سیاسی تازه‌ای در منطقه مشروعیت ندارد. این دعوت نه از سر احترام، بلکه برای بهره‌برداری رسانه‌ای است تا نشان دهند حتی تهران هم در چارچوب طراحی‌شده آن‌ها بازی می‌کند. 4⃣چهارم، فریاد در صحنه‌ای که میکروفنش در دست دشمن است، فریاد نیست. حضور ایران و اعتراضش در نشست‌هایی با کارگردانی آمریکا، هرگز دیده و شنیده نمی‌شود؛ بلکه تحریف یا تمسخر می‌شود. اما نرفتن، خود پیام است؛ افشاگری با سکوت. 5⃣پنجم، ایران حامی صلح واقعی است، نه صلح نمایشی. صلحی که حماس تعریف کرده: خروج کامل رژیم از غزه، توقف بمباران، آزادی اسرا و رفع محاصره. نشست شرم‌الشیخ در پی وارونه‌سازی همین حقیقت است؛ نشستی که در آن اشغالگر قهرمان می‌شود و مقاومت متهم. نرفتن ایران، دفاع از حقیقت صلح و استمرار منطق مقاومت است. همشهری @mahdian_mohsen

🔻محکم‌ترین پاسخ؛ شما هم بسم الله 🔻محکم‌ترین پاسخ به دشمن را رهبر انقلاب در دیدار با قهرمانان ورزشی و مدال‌آوران علمی در یک جمله معنا کردند: «شما محکم‌ترین پاسخی را که می‌شد به دشمن داد، دادید.» خوشا به حال این جوانان، حقاً موجب غبطه اند. اما چرا این تعبیر تا این اندازه قوی است؟ آیا قهرمانی در میدان ورزشی یا علمی واقعاً «محکم‌ترین پاسخ» به دشمن است؟ 🔻رهبر انقلاب توضیح می‌دهند: "ما امروز درگیر جنگ نرم‌ایم." در این میدان، هدف اصلی دشمن، تضعیف روحیه‌ی ملّت، ایجاد یأس و ناامیدی و کمرنگ کردن اعتماد به توانایی‌های داخلی است. وقتی جوانی در ورزش یا علم به مدال می‌رسد، او نه تنها یک موفقیت فردی ثبت می‌کند، بلکه نقشه‌ی اولیه‌ی دشمن یعنی ناامید کردن مردم نسبت به خود و آینده را بی‌اثر می‌سازد. از همین‌روست که این پیروزی‌ها فراتر از نتیجه‌ی رقابت‌اند؛ آنان نماد و نشانه‌اند. 🔻رهبر تأکید می‌کنند: هر کاری که شما انجام می‌دهید به حساب ملّت گذاشته می‌شود. پرچمی که این عزیزان برافراشتند، سجده‌ای که بعد از پیروزی کردند، دعایی که بر لب داشتند، همه نماد ملّت ایران است. 🔻 اگر هر مسوول سیاسی و حتا تک‌تک ما بدانند و بدانیم که عمل ما به «حساب ملّت» گذاشته می‌شود و ممکن است به مقابله یا همراهی با دشمن تعبیر گردد، آنگاه با تصمیمی دیگر و مسئولیتی سنگین‌تر عمل خواهیم کرد. 🔻خلاصه در روزگاری زندگی می‌کنیم که اعمال ما در میدان معنا می‌یابند؛ معنایی که می‌تواند مظهر ملّت و امید باشد یا کمک به دشمن. بنابراین باید برای ارتقای معناییِ هر عمل تلاش کنیم. موفقیت اگر تنها هدف می‌شد، مسیر متفاوتی اتخاذ می‌شد؛ اما هنگامی که موفقیت وسیله‌ای برای بالا بردن پرچم ایران و مقابله با دشمن می‌شود، تلاش‌ها ده‌ها برابر می‌گردد. 🔻از گود زورخانه و تشک کشتی تا میز مطالعه و آزمایشگاه، حتی یک قدم کوچک می‌تواند فراتر از موشک هایپرسونیک مظهر امید شود. هرکس در هر کجا که هست بایستد، حرکت کند و سهم خود را در ساختنِ معنای ملی ادا کند. بسم‌الله. همشهری @mahdian_mohsen