🔻پاسخ هوشمندانه حماس حماس به طرح ترامپ پاسخ داد؛ پاسخی که در واقع یک موافقت مشروط بود تا توپ را به زمین ترامپ بیندازد. برای درک بهتر این پاسخ، باید خود طرح ترامپ را مرور کرد. فراموش نکنیم طرح اولیه ترامپ، کوچ‌دادن مردم غزه و تبدیل این سرزمین به منطقه‌ای توریستی بود؛ پیشنهادی که طبیعتاً رژیم صهیونیستی از آن حمایت می‌کرد. اما در طرح ۲۰ بندی جدید، ترامپ عقب‌نشینی کرد و مسائلی مثل حق مردم غزه، بازسازی و تشکیل دولت انتقالی را پذیرفت؛ طرحی که حتی رسانه‌های آمریکایی و اسرائیلی نوشتند نتانیاهو به‌سختی آن را پذیرفت. بااین‌حال، مهم‌ترین ایراد این طرح نادیده گرفتن نقش کلیدی حماس بود. ترامپ تلاش داشت با حمایت غرب و اعراب سازشکار، پس از فشار افکار عمومی، یک «صلح نمایشی» برای نجات نتانیاهو به‌راه اندازد. اما ماجرای کشتی صمود نقشه او را برملا کرد و مجدد رژیم را در نقطه جوش نفرت جهانی قرار داد. از این جهت پاسخ حماس به جهت زمانی نیز اهمیت بالایی دارد که نشان از هوش سیاسی و رسانه ای حماس است. و اما بیانیه حماس چند نکته کلیدی داشت: ۱. پذیرش اصل آتش‌بس برای نشان‌دادن مخالفت با جنگ. ۲. موکول کردن جزئیات به مذاکرات، یعنی تصمیم نهایی با ترامپ نیست. ۳. رد صریح خلع سلاح. ۴. تأکید بر جایگاه حماس در دولت آینده فلسطین. این موضع، اوج هوشمندی حماس را آشکار می‌کند. @mahdian_mohsen

🔻درسی از مهم‌ترین ویژگی حماس 🔻واکنش هوشمندانه و حساب‌شده‌ی حماس به طرح فریبنده‌ی صلح ترامپ، بهانه‌ای است برای مرور مهم‌ترین ویژگی این جنبش؛ ویژگی‌ای که پس از هفتم اکتبر بیش از هر زمان دیگری آشکار شد و می‌تواند برای ما نیز درس بزرگی باشد. بیایید با دقت ببینیم حماس از آغاز تا امروز بر چه اصلی پافشاری کرده است: 1⃣یکم. هفتم اکتبر بسیاری تصور می‌کنند ماجرا از ۷ اکتبر آغاز شد، اما در واقع حماس در آن روز، دهه‌ها ظلم پنهان را آشکار کرد؛ ظلم‌هایی مانند آوارگی، بازداشت‌های بی‌پایان، شکنجه و نسل‌کشی. عملیات ۷ اکتبر در حقیقت پرده را کنار زد تا جهان جنایتی را ببیند که بیش از نیم قرن در غزه جریان داشت و فقط دیده نمی‌شد. 2⃣دوم. قدرت تصویرگری بیش از ۲۵۰ خبرنگار در غزه شهید شدند، چون روایتگر حقیقت بودند. صدای مردم محاصره‌شده، وجدان جهان را بیدار کرد؛ تصاویری از قتل‌عام زنان و کودکان، از بستن آب و غذا بر مردم، از ایستادگی در میان ویرانی. اوج این تصویرگری، صحنه‌ی پرتاب چوب‌دستی مجاهد کبیر، یحیی سنوار بود؛ تصویری که ایمان و اراده‌ی مردم غزه را نشان می داد. 3⃣سوم. تبادل اسرا در آتش‌بس نخست، شیوه‌ی تبادل اسرا نشان داد حماس تا چه اندازه انسانی و اخلاقی عمل می‌کند. در کنار آن، طراحی‌های رسانه‌ای هوشمندانه‌ ـ مانند گردنبندها و دستبندهای پرچم فلسطین بر دستان و گردن اسرای صهیونیست ــ صحنه‌ای از عزت و پیروزی را به نمایش گذاشت؛ تصویری که سراسر تحقیر رژیم بود و همین رفتار کافی بود تا رژیم به‌سرعت بساط تبادل را جمع کند. 4⃣چهارم. مذاکرات صلح حماس از آغاز گفت‌وگو را رد نکرد، اما در همه‌ی نشست‌ها نشان داد که به دنبال صلحی از سر اقتدار است، نه از سر ضعف. حضور او در مذاکرات، بیش از هر چیز، بی‌منطقی و سفاکی رژیم صهیونیستی را آشکار ساخت. 5⃣پنجم. طرح صلح ترامپ در ماجرای طرح ترامپ، حماس با درایت کامل عمل کرد. در ظاهر با طرح همراه شد، اما مطالبات واقعی خود را مطرح کرد و کاری کرد که ترامپ و نتانیاهو در تله‌ی خودشان گرفتار شوند. رسانه‌های صهیونیستی نوشتند نتانیاهو از واکنش سرد و منفعلانه‌ی ترامپ، که ناچار شد در گام نخست با حماس همراهی کند، گیج شده است. 🔻نتیجه‌ی نهایی شاخص اصلی عملکرد حماس این است که میدان نبرد را از خاک و سلاح به افکار عمومی جهان کشاند؛ همان جایی که رژیم صهیونیستی سال‌ها با سه دروغ بزرگ «مظلومیت، قدرت و امنیت» حکومت می‌کرد. ادعای مظلومیت تاریخی صهیون و قدرت نظامی و دفاعی و امنیت در اسرائیل، سه افسانه ای بود که با 7 اکتبر فروپاشید. حماس این سه دروغ را برملا کرد و فهمید و فهماند که قدرت نهایی نه صرفا در بمب و تانک، بلکه در آگاهی ملت‌هاست؛ همان درسی که خمینی کبیر در انقلاب ۵۷ به جهان آموخت:... بیداری مردم.... و امروز با تدبیر حماس، ملت ها بیدار شدند و دولت ها را به دنبال خود می کشند. همشهری @mahdian_mohsen

🔻7 اکتبر؛ آیا واقعا می ارزید؟ 🔻سؤال مهمی است که ذهن خیلی‌ها را مشغول کرده: پیروز نهایی طوفان الاقصی چه کسی بود؟ ساده‌تر بپرسیم: اگر حماس دوباره به ۶ اکتبر برگردد، باز هم همان عملیات را انجام می‌دهد؟ و اگر آن روز از جمهوری اسلامی مشورت می‌خواست، ما موافق بودیم؟ پاسخ را باید در میدان واقعیت جست‌وجو کرد. هزینه‌ها کم نبود. بیش از ۶۵ هزار شهید در غزه، تخریب بیش از ۷۰ درصد زیرساخت‌ها، شهادت سیدحسن نصرالله، فرماندهان حماس و حزب‌الله، و جمعی از فرماندهان ما و مستشاران ایرانی. حالا با همه این خسارت‌ها، سؤال اصلی جدی تر می شود: واقعاً ارزشش را داشت؟ 🔻از سه منظر پاسخ را ببینیم: 🔻یکم. فرض کنید ۷ اکتبر اتفاق نمی‌افتاد؛ آیا ماجرا متفاوت بود؟ خیر. مردم غزه پیش از آن هم در محاصره، آواره و زیر آتش بودند، اما هیچ‌کس صدایشان را نمی‌شنید. هر سال صدها شهید در حملات پراکنده صهیونیست‌ها قربانی می‌شدند و دنیا سکوت می‌کرد. بنابر آمار های رسمی و غیررسمی طی 10 سال پیش از 7 اکتبر بیش از 150 هزار فلسطینی به شهادت رسیدند. وائل دحدوح، خبرنگار الجزیره که بعد از شهادت خانواده‌اش غزه را ترک کرد، وقتی خبرنگار CNN از او پرسید آیا آرزو نمی‌کردی کاش ۷ اکتبر هیچ‌وقت رخ نمی‌داد؟ جواب داد: این تحریف واقعیت است؛ ما پیش از آن هم همین‌طور می‌مردیم، فقط کسی نمی‌دید. در اسناد اتاق جنگ رژیم صهیونیستی که بعدها منتشر شد، مشخص شد خودِ اسرائیل آماده حمله گسترده به غزه بوده و حماس فقط پیش‌دستانه عمل کرده است. حتی شیخ نعیم قاسم، دبیرکل حزب‌الله، فاش کرد طرح حمله به لبنان نیز پیش از ۷ اکتبر در ارتش اسرائیل تصویب شده بود. پس سؤال «اگر ۷ اکتبر نبود، این فجایع هم نبود؟» پاسخ روشنی دارد: بود، فقط در سکوت. 🔻دوم. حالا بیایید از زاویه رژیم صهیونیستی ببینیم؛ هدف آن‌ها چه بود و آیا به آن رسیدند؟ سه هدف اعلامی داشتند: ۱. کوچ دادن مردم غزه به بیرون و تغییر نقشه جمعیتی. ۲. بازپس‌گیری اسرا. ۳. نابودی کامل حماس. حالا چه شد؟ نه تنها هیچ‌یک محقق نشد، بلکه اسرائیل مجبور شد با همان حماس پشت میز مذاکره بنشیند و رسماً بپذیرد که قادر به حذفش نیست.همین امروز نتانیاهو اعلام کرد حماس را نتوانستیم شکست دهیم. یک پیشنهاد جالب دیگر مقایسه طرح صلح اولیه ترامپ با طرح صلح اخیر است. در طرح صلح اولیه می خواست غزه را منطقه توریستی کند. اما در طرح صلح دوم حرفش را پس گرفت. در نهایت هم با واکنش هوشمندانه حماس که کاملا متفاوت از طرح خودش بود مجبور شد همراهی کند. 🔻سوم. اصل حرف اینجاست؛ واقعیت اینست که مسئله فقط میدان جنگ نیست. در جنگ‌های نامتقارن، پیروزی با تعداد موشک و کشته تعیین نمی‌شود، با تغییر موازنه‌ی معنا و قدرت تعیین می‌شود. سوال: حماس با طوفان الاقصی چه کرد؟ برای فهم این سوال باید به سه افسانه‌ای نگاه کنیم که رژیم صهیونیستی در طول یک قرن بر پایه آن‌ها ایستاده بود: اول، افسانه «مظلومیت». اسرائیل با روایت هولوکاست، سینما، رسانه و تاریخ‌سازی، خود را قربانی ابدی نشان داد تا جنایت‌هایش را مشروع کند. دوم، افسانه «اقتدار». دهه‌ها تصویر یک رژیم شکست‌ناپذیر را ساخت؛ با گنبد آهنین، فناوری‌های نظامی و سرویس اطلاعاتی افسانه‌ای. سوم، افسانه «امنیت». امنیت را چنان تبلیغ کرد که یهودیان از سراسر دنیا با خیال آرامش به فلسطین مهاجرت کردند. ۷ اکتبر هر سه افسانه را در هم شکست. مظلومیت؟ حالا دنیا اسرائیل را سفاک‌ترین موجودیت قرن می‌داند. اقتدار؟ ارتشی که با چند نیروی چریکی غافلگیر شد، دیگر اسطوره نیست. امنیت؟ حالا شهرک‌نشین‌ها در حال فرارند، شرکت‌های بزرگ از اسرائیل بیرون می‌روند. نتانیاهو بارها به صراحت گفت است: «درگیر جنگی موجودیتی هستیم.» این همان رژیمی است که زمانی شعار «از نیل تا فرات» می‌داد، و حالا دغدغه‌اش حفظ چند کیلومتر امنیت در تل‌آویو است. رهبر انقلاب سال گذشته دقیق گفتند که: مجاهدت مردان فلسطینی 70 سال رژیم را عقب راند. نظرسنجی‌های گالوپ، رویترز و نیویورک‌تایمز می‌گویند برای اولین‌بار در تاریخ، مردم آمریکا بیشتر از اسرائیل، از فلسطین حمایت می‌کنند. در اروپا و آمریکای لاتین هم خیابان‌ها پر از پرچم فلسطین است و دولت‌ها ناچارند پشت سر ملت‌ها حرکت کنند. نمونه اش دهها کشور اروپایی و آمریکایی که رسماً کشور فلسطین را به رسمیت شناختند. 🔻این‌ها یعنی چه؟ یعنی حماس موفق شد جنگ را از خاک به ذهن منتقل کند؛ همان جایی که رژیم صهیونیستی همیشه در آن پیروز بود، حالا باخته است. نتیجه؟ ۷ اکتبر فقط یک عملیات نظامی نبود؛ یک عملیات معنایی بود. نقطه‌ای که ورق تاریخ برگشت. بله، هزینه‌ها سنگین بود، اما تاریخ گاهی با خون نوشته می‌شود. جبهه مقاومت، زعما و بزرگانی از دست داد. البته قاعده جنگ نیز همین است. اما در نتیجه سراسر پیروزی به ارمغان رسید. تازه این ابتدای راه است....تا نابودی. همشهری @mahdian_mohsen

🔻و حالا قدرت راه‌پیمایی ها را می بینیم 🔻سال‌ها پیش در راه‌پیمایی روز قدس، کسی پرسید: «این کارها فایده هم دارد یا فقط تبدیل به یک مناسک شده است؟» آن روز پاسخ‌ بین ما پراکنده بود و گذشت. اما امروز، حقیقتی روشن پیش چشم ماست: قدرت قدم‌های مردم، قدرتی است که می‌تواند معادلات جهان را تغییر دهد. قدم‌هایی که از سر خشم مقدس و بیداری درونی برداشته می‌شوند و فرمان قلب‌اند. 🔻امروز همه می‌بینند چگونه بیداری ملت‌ها توانست خصم را ساکت کند و سرجای خود بنشاند. روز پیروزی حماس، روزی بود که ذهن‌ها بر موشک‌ها غلبه کردند؛ روزی که مظلومیت به قدرت بدل شد و بر قلب‌ها حکومت کرد. 🔻آن روز که خمینی کبیر با تکیه بر اراده مردم قیام کرد، بدون اسلحه و خشونت، انقلاب آفرید و از «صدور انقلاب» سخن گفت، بسیاری نفهمیدند. خیال کردند جمهوری اسلامی جنگ‌طلب است. نمی‌دانستند صدور انقلاب یعنی همین که امروز در دل آمریکا، برای نخستین بار، شمار حامیان فلسطین از مدافعان صهیونیسم بیشتر است. 🔻صدور انقلاب یعنی بیداری وجدان بشر. یعنی آن‌که ذهن‌ها در برابر ظلم به حرکت درآیند، نه با اسلحه، بلکه با آگاهی، حضور و فریاد. امروز چشم‌ها روشن و دل‌ها بیدارند؛ از نیویورک تا لندن، از تهران تا واشنگتن. 🔻این بیداری، حاصل خون شهیدانی است که در میدان ایستادند؛ از مجاهد کبیر شهید سنوار و فرمانده شهید محمدالضیف تا سیدالشهدای مقاومت سیدحسن نصرالله و هزاران زن و کودک بی‌دفاع فلسطینی. آتش‌بس در غزه و عقب‌نشینی نتانیاهو و ترامپ، محصول همین بیداری جهانی است. 🔻آری، امروز می‌فهمیم قدرت راه‌پیمایی‌ها را. می فهمیم که این گام هاست که قدرت ساز است. قدم هایی که از سر خشم است. قدم هایی که فرمان قلب است. گام هایی که برآمده از بیداری است. 7 اکتبر چشم ها را باز کرد و مقاومت دوساله در غزه این آگاهی را به قلب ها رساند. خون شهیدان، وجدان جهانی را بیدار کرد و حالا جلادان در برابر مظلوم زانو زده‌اند. 🔻و امروز اگر کسی از بیداری جهانی پرسید، بدون لکنت از شجاعت حماس بگویید در طوفان الاقصی. از مجاهدت نظامی و قدرت حیرت انگیزش در طراحی تونل‌های زیر زمینی. از هوش بی‌نظیر رسانه ای اش و از عقلانیت دیپلماتیک اش و پشتوانهٔ عمیق مردمی اش و از همه مهمتر از قدرت ایمانی و صبر قرآنی و مقاومت توحیدی اش. همشهری @mahdian_mohsen

🔻10 ویژگی حیرت‌انگیز حماس 🔻یک‌بار حماس را از دلِ جنگ بیرون بیاورید و تماشا کنید: این گروه چریکی کجا، چه‌وقت و چگونه به این نقطهٔ شگفت‌انگیز رسیده است؟ مرور کنیم. 1⃣یکم. عملیات طوفان الاقصی، هم از نگاه دوست و هم از نگاه دشمن و با وجود مراقبت‌های امنیتی گسترده، بی‌گمان یکی از پیچیده‌ترین عملیات‌های جبههٔ مقاومت بود. رژیم هنوز هم در حیرت است که چگونه ضربه خورد و از کدام نقطه ضربه وارد شد؛ با ۷ اکتبر به شکل کامل بی‌آبرو شد و آثار خفت آن هنوز از بین نرفته است. 2⃣دوم. اسیران را کجا پنهان کردند؟ چگونه در فضایی محصور و تحتِ نظارت شدید اطلاعاتی و امنیتی رژیم، دسترسی به اسرا امکان‌پذیر نشد؟ پرسش دربارهٔ مکان و روش پنهان‌سازی، خود معمایی است که به دشواری پاسخ داده می‌شود. 3⃣سوم. پروژهٔ «شهر زیرزمینی» و شبکهٔ تونل‌های حیرت‌آور حماس توسط چه کسانی طراحی و مهندسی شد؟ از چه زمانی روی این پروژه کار کردند و چرا با همهٔ قدرت آتش و تجهیزات نظامی رژیم، کنترل این تونل‌ها ممکن نشد؟ حتی اکنون هم کسی دقیقاً نمی‌داند وضعیتِ این تونل‌ها چگونه است. 4⃣چهارم. اقدامات رسانه‌ای حماس چگونه چنین اوجی یافت؟ خلاقیت رسانه‌ای، نمادسازی، شبکه‌سازی و رویدادسازیِ حساب‌شده، همگی در نهایتِ محدودیت تجهیزات و زیرساخت رخ دادند. اگر آن طراحی رسانه‌ای هنرمندانه نبود، ۷ اکتبر هرگز به بار نمی‌نشست؛ نقشِ رسانه در موفقیت کلیِ عملیات قابل‌انکار نیست. 5⃣پنجم. مذاکره‌ها نیز آموزنده بودند. دیپلماسی حماس به جهان نشان داد که این جنبش صلح‌طلب است و در مقابل رژیمی سفاک را معرفی کرد. برجسته‌ترین دستاوردِ دیپلماتیکِ حماس، وارونه‌کردنِ طرح فریبِ «صلح» است که از سوی ترامپ مطرح شد. 6⃣ششم. از کجا و چگونه تسلیحات سبک و سنگین تهیه می‌شد و چگونه تا روزهای پایانی بر رژیم آتش می‌ریختند؟ این تدارک و پیش‌بینیِ توانِ نظامی، در حالی که تحتِ فشار سنگین دوربین‌ها و دستگاه‌های اطلاعاتی دشمن بودند، شگفتی ساز است. 7⃣هفتم. رابطهٔ حماس با مردم غزه چگونه شکل گرفت؟ این پایگاه عمیقِ مردمی چگونه به دست آمد و چطور توانست دل‌ها و افکار عمومی را در اختیار گیرد، به‌طوری که کمترین اعتراضی بلند نشد، در حالی که رژیم همهٔ تلاشش را برای ایجاد تفرقه در غزه به کار بست. 8⃣هشتم. پس از از دست‌دادنِ چند نسل از فرماندهان، چگونه حماس در کمترین زمان خود را بازسازی کرد و چابک ماند؟ نسل جدید فرماندهان که گفته می‌شود بیست و چند ساله‌اند، کجا آموزش دیدند و زیرِ کدام هدایت و تدبیر این سرعت عمل و سامان‌دهی به‌دست آمده است؟ 9⃣نهم. این قوت قلب، ایمان عمیق و بینش توحیدی از کجا برخاسته است؟ چگونه چنین عمق ایمانی باعث شد در اوجِ فشارها و بارانِ آتش و ریخته‌شدنِ خون‌های بی‌گناه، رهبریِ عاقلانه، شجاعانه و متکی به سنت‌های دینی ادامه یابد؟ چشم‌انداز و شجاعت در سخت‌ترین شرایط از چه بستر فکری و فرهنگی‌ای تغذیه می‌شود؟ 🔟دهم. مهم جمع همه این ویژگی هاست. جمع این صفات است که خود را در برنامه ریزی های دقیق و همه جانبه نشان می دهد. بصیرتِ حماس در انتخابِ هدف‌ها و زمان‌بندیِ دقیقِ عملیات از کجا آمده است؟ این‌که دقیقاً بدانند کدام نقطه‌ها را هدف بگیرند تا امروز، پس از دو سال، نتیجهٔ تأثیرگذارِ مقاومت رقم بخورد و رژیم به رسواییِ تاریخی دچار شود، نمی‌تواند محصولِ تصادف باشد. شکستِ افسانه‌های سه‌گانهٔ رژیم ــ اقتدار، مظلومیت و امنیت_ نیازمندِ برنامه‌ریزیِ بلندمدت و طراحیِ همه‌جانبه است؛ دست‌کم نیم‌قرن تجربهٔ حکمرانی و کار سازمان‌یافته می‌طلبد تا چنین سازوکاری پدید آید. 🔻و در نهایت اینه؛ حقیقت این است که حماس حیرت‌انگیز و آموزنده است. و چنین قدرتی بر دو رکن استوار است: حرکت و صبر؛ اقدام و مقاومت. وقتی این دو در اوج بروز یابند، نصرتِ الهی در برابرِ چشم ظاهر می‌شود؛ در آن لحظه دیگر «دستِ خدا»ست که عمل می‌کند، زبانِ او روایت می‌کند و تدبیرِ او نقطهٔ پایان را رقم می‌زند. درسِ حماس برای ما و برای دیگر مجاهدان جهان همین است: پایداری در عمل و صبر در مسیر. همشهری @mahdian_mohsen

🔻منطق جمهوری اسلامی در شرم‌الشیخ 🔻چرا جمهوری اسلامی به دعوت آمریکایی‌ها پاسخ مثبت نداد و در نشست شرم‌الشیخ شرکت نکرد؟ برخی گفتند باید می‌رفت و فریاد می‌زد، برخی دیگر آن را فرصتی برای کاهش تحریم‌ها دانستند. اما دلایل مخالفت با حضور ایران روشن است و هر کدام بر پایه عقل، تجربه و رسانه استوار است. 1⃣نخست آن‌که دنیای امروز، دنیای تصویر و افکار عمومی است. آتش‌بس غزه هم محصول همین افکار عمومی بود، نه لطف آمریکا. حالا ترامپ که زیر فشار ملت‌ها ناچار به پذیرش آتش‌بس شد، می‌خواهد خود را قهرمان صلح نشان دهد. حضور ایران در نشست شرم‌الشیخ، یعنی مشروعیت‌بخشی به نمایش پیروزمندانه شکست‌خوردگان. ایران نباید خرج تبلیغ مردی شود که سال‌ها حامی نتانیاهو و کشتار مردم بی‌دفاع بود. 2⃣دوم آن‌که این نشست تحریف آشکار مفهوم صلح است. ترامپ نه صلح‌آفرین، بلکه وادار به عقب‌نشینی شد. آنچه امروز به‌عنوان توافق صلح معرفی می‌شود، نتیجه مقاومت مردم فلسطین و رسوایی رژیم صهیونیستی در افکار عمومی است، نه ابتکار واشنگتن. حضور ایران در این نشست یعنی تأیید روایت وارونه‌ای که آمریکا از حقیقت ساخته است. 3⃣سوم، تناقض آشکار در رفتار غرب است. آمریکا هم‌زمان ایران را تهدید می‌کند و تحریم تازه می‌گذارد، اما برای حضورش در نشست التماس می‌کند. چون بدون ایران هیچ نظم سیاسی تازه‌ای در منطقه مشروعیت ندارد. این دعوت نه از سر احترام، بلکه برای بهره‌برداری رسانه‌ای است تا نشان دهند حتی تهران هم در چارچوب طراحی‌شده آن‌ها بازی می‌کند. 4⃣چهارم، فریاد در صحنه‌ای که میکروفنش در دست دشمن است، فریاد نیست. حضور ایران و اعتراضش در نشست‌هایی با کارگردانی آمریکا، هرگز دیده و شنیده نمی‌شود؛ بلکه تحریف یا تمسخر می‌شود. اما نرفتن، خود پیام است؛ افشاگری با سکوت. 5⃣پنجم، ایران حامی صلح واقعی است، نه صلح نمایشی. صلحی که حماس تعریف کرده: خروج کامل رژیم از غزه، توقف بمباران، آزادی اسرا و رفع محاصره. نشست شرم‌الشیخ در پی وارونه‌سازی همین حقیقت است؛ نشستی که در آن اشغالگر قهرمان می‌شود و مقاومت متهم. نرفتن ایران، دفاع از حقیقت صلح و استمرار منطق مقاومت است. همشهری @mahdian_mohsen

🔻محکم‌ترین پاسخ؛ شما هم بسم الله 🔻محکم‌ترین پاسخ به دشمن را رهبر انقلاب در دیدار با قهرمانان ورزشی و مدال‌آوران علمی در یک جمله معنا کردند: «شما محکم‌ترین پاسخی را که می‌شد به دشمن داد، دادید.» خوشا به حال این جوانان، حقاً موجب غبطه اند. اما چرا این تعبیر تا این اندازه قوی است؟ آیا قهرمانی در میدان ورزشی یا علمی واقعاً «محکم‌ترین پاسخ» به دشمن است؟ 🔻رهبر انقلاب توضیح می‌دهند: "ما امروز درگیر جنگ نرم‌ایم." در این میدان، هدف اصلی دشمن، تضعیف روحیه‌ی ملّت، ایجاد یأس و ناامیدی و کمرنگ کردن اعتماد به توانایی‌های داخلی است. وقتی جوانی در ورزش یا علم به مدال می‌رسد، او نه تنها یک موفقیت فردی ثبت می‌کند، بلکه نقشه‌ی اولیه‌ی دشمن یعنی ناامید کردن مردم نسبت به خود و آینده را بی‌اثر می‌سازد. از همین‌روست که این پیروزی‌ها فراتر از نتیجه‌ی رقابت‌اند؛ آنان نماد و نشانه‌اند. 🔻رهبر تأکید می‌کنند: هر کاری که شما انجام می‌دهید به حساب ملّت گذاشته می‌شود. پرچمی که این عزیزان برافراشتند، سجده‌ای که بعد از پیروزی کردند، دعایی که بر لب داشتند، همه نماد ملّت ایران است. 🔻 اگر هر مسوول سیاسی و حتا تک‌تک ما بدانند و بدانیم که عمل ما به «حساب ملّت» گذاشته می‌شود و ممکن است به مقابله یا همراهی با دشمن تعبیر گردد، آنگاه با تصمیمی دیگر و مسئولیتی سنگین‌تر عمل خواهیم کرد. 🔻خلاصه در روزگاری زندگی می‌کنیم که اعمال ما در میدان معنا می‌یابند؛ معنایی که می‌تواند مظهر ملّت و امید باشد یا کمک به دشمن. بنابراین باید برای ارتقای معناییِ هر عمل تلاش کنیم. موفقیت اگر تنها هدف می‌شد، مسیر متفاوتی اتخاذ می‌شد؛ اما هنگامی که موفقیت وسیله‌ای برای بالا بردن پرچم ایران و مقابله با دشمن می‌شود، تلاش‌ها ده‌ها برابر می‌گردد. 🔻از گود زورخانه و تشک کشتی تا میز مطالعه و آزمایشگاه، حتی یک قدم کوچک می‌تواند فراتر از موشک هایپرسونیک مظهر امید شود. هرکس در هر کجا که هست بایستد، حرکت کند و سهم خود را در ساختنِ معنای ملی ادا کند. بسم‌الله. همشهری @mahdian_mohsen