مردم‌ داری از خصوصیات بارز مرحوم آیت‌الله ناصری (ره) بود، به‌طوری‌که درب منزل ایشان همواره به روی مردم باز بود و هرگز از توجه به مردم غافل نشدند. این ویژگی یعنی با مردم و برای مردم بودن، در آینه زندگی علمای شیعه از جمله مرحوم آیت‌الله ناصری نشان‌دهنده چیست و داشتنِ این ویژگی برای علما چقدر اهمیت دارد؟ آیت‌الله ناصری(ره) ویژگی‌ های خاص و مهمی داشتند و باید همایش و کنگره‌ هایی برای بررسی و روشن شدن ابعاد شخصیتی و ویژگی‌ های بارز این شخصیت برگزار شود، این ویژگی‌ ها را باید به مردم نشان داد، چراکه چنین شخصیت ‌هایی که زندگی خود را وقف تفکر دینی و جنبه‌ های آن در جامعه کرده‌ اند باید به‌عنوان #الگویی_برای_مردم، علما، روحانیون و حوزویان مطرح شوند. ایشان جنبه‌ های مختلف شخصیتی داشتند و علم، شناخت و آگاهی فقیهانه نسبت به دین را با جهاد دینی آمیخته بودند. خداوند ملاکی برای عالمان دینی قرار داده است که اگر این ملاک موردتوجه قرار گیرد، جامعه رنگ و بوی دیگری خواهد گرفت، این ملاک برخورداری از تفکر #عالمِ_ربانی_بودن است که در آیه ۷۹ سوره آل‌عمران «کُونُوا رَبَّانِیِّینَ بِمَا کُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْکِتَابَ وَ بِمَا کُنْتُمْ تَدْرُسُونَ» مطرح ‌شده است. خداوند در این آیه بیان می ‌کند که عالمان همراه با فقاهت و شناخت دینی باید مردم را به سمت خداوند بخوانند و عالم ربانی باشند. ربانی به لحاظ لغوی یعنی به‌شدت مربوط و منتسب به خداوند بودن. آنچه عالمان باید از آن پرهیز کنند این است که با #علم_دینی، مردم را به سمت خود فرابخوانند. عده ‌ای که علم را فرامی‌ گیرند و با آن مردم را به ‌سوی خود خوانده و مرید و مرادگونه رفتار می‌ کنند، حتماً عالم دینی نیستند، عالم دینی کسی است که از خودمحوری بپرهیزد، علم، معرفت و شناخت دینی را برای ارتباط خود با خدا ملاک قرار دهد و مردم جامعه را نیز به ‌سوی آن دعوت کند. همین آیه شریفه، مبنای کار مرحوم آیت‌الله ناصری(ره) بود، ایشان مردم را نه به خود که به خدا می‎ خواند، هم خودشان خدایی و ربانی بودند و هم جامعه دینی را به سمت خداوند سوق می ‌دادند و همین ویژگی، رمز ارادت مردم به آیت ‌الله ناصری(ره) بود. این عالم ربانی در جنبه نظر، دین را به‌ صورت فقیهانه، آگاهانه، جامع و همه‌ جانبه و نه قشری، سطحی و ظاهری فراگرفته و در عرصه عمل، به دنبال #الهی_کردن_جامعه و رفع مشکلات آن بودند و به همین دلیل هم بود که با این شکوه و عظمت توسط مردم تشییع شدند. در واقع عالم دینی غیر از کسی است که صرفاً علم و شناختی از دین دارد. برخی فقیه هستند و از احکامِ واجب و حرام شناخت دارند، اما هدایتگر و مصلح جامعه نیستند، حال‌آنکه عالم دین دغدغه نجات جامعه از ظلم، ظلم‌پذیری، انحراف و گمراهی و جهل را دارد و برای رسیدن به این مهم تلاش می‌ کند؛ وجود این ویژگی به ‌صورت برجسته در آیت‌ الله ناصری موجب احترام و ارادت مردم به ایشان پیش و پس از ارتحال شد. 👇👇👇👇