📌بیست و نهمین دوره دانش‌افزایی اساتید برگزار شد: بررسی ابعاد مختلف مکانیسم ماشه از دیدگاه حقوق بین‌الملل 🔰دومین روز از بیست و نهمین دوره دانش افزایی (ضیافت اندیشه) اساتید دانشگاه فردوسی مشهد باعنوان:«سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران» بامحوریت «بررسی ابعاد مکانیسم ماشه از دیدگاه حقوق بین‌الملل»، به همت دفتر هم‌اندیشی استادان و نخبگان دانشگاهی، صبح روز پنجشنبه، ۱۰ مهر ۱۴۰۴، در دانشکده الهیات و معارف اسلامی این دانشگاه برگزار شد. 🔹در این نشست که با حضور دکتر احمد مومنی راد، دانشیار حقوق عمومی دانشگاه تهران، و دکتر سید مرتضی نوعی باغبان، دبیر دفتر هم‌اندیشی استادان و نخبگان دانشگاهی برگزار شد، دکتر سید حسین موسوی‌فر، عضو هیئت علمی گروه حقوق جزا و جرم‌شناسی دانشگاه فردوسی، به عنوان دبیر جلسه فعالیت کرد. جمعی از اعضای هیئت علمی دانشگاه نیز به طور فعال در این رویداد علمی شرکت کردند. ➖مشروح گزارش را در سایت بخوانید: https://nahad.um.ac.ir/index.php/fa/archive/ham-andishi-archive/2408-ziafat29 ➖➖➖➖➖➖➖➖ ⚜ دفتر هم‌اندیشی استادان و نخبگان دانشگاهی دانشگاه فردوسی مشهد 🆔 @hamandishi_fum

🔴 «روایت اساسی ۲» «تاریخچه رهبری در حقوق اساسی ایران» 🔻دومین جلد از مجموعه پژوهشی «روایت اساسی» با عنوان تاریخچه رهبری در حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران به قلم دکتر مهدی نورایی (عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی) و با همکاری دکتر علی بهادری جهرمی (عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس) از سوی انتشارات پژوهشکده شورای نگهبان منتشر شد. 📍این اثر پژوهشی 304 صفحه‌ای در ادامه جلد نخست مجموعه «روایت اساسی» تدوین شده و با رویکردی مستند و تحلیلی، به بررسی تطور تاریخی و حقوقی جایگاه نهاد رهبری در نظام حقوق اساسی ایران می‌پردازد. 📍مطالعه این کتاب نشان می‌دهد که ولایت فقیه جامع‌الشرایط به‌عنوان مؤثرترین نهاد در حفظ ثبات نظام حقوقی، تأمین وحدت و همبستگی ملی و صیانت از استقلال و آزادی‌های عمومی، نقشی بی‌بدیل در ساختار حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران ایفا می‌کند. 🔗 [دسترسی به مشروح خبر](https://nashr-rc.ir/جلد-دوم-مجموعه-روایت-اساسی-با-عنوان/) 🌐 [برای سفارش کلیک کنید](https://nashr-rc.ir/product/روایت-اساسی-جلد-دوم-تاریخچه-رهبری-در-حق/) #روایت_اساسی __ 🏷️ انتشارات پژوهشکده شورای نگهبان ◽️@nashr_rc

🔴بحران فرهنگی و گسست هویتی؛ جامعه‌ای بی‌افق در آیینه سینما و پوشش ✍ حجت‌الاسلام والمسلمین محمودنیا دانشجوی دکتری حقوق عمومی در روزگاری که تصویر، رسانه و بدن به ابزارهای اصلی هویت‌سازی بدل شده‌اند، جامعه ایرانی در میانه‌ی شکافی عمیق میان «خود فرهنگی» و «خود مصرفی» ایستاده است. برهنگی در کافه‌ها، مدهای خارج از عرف، و سینمایی که در دایره‌ی روزمرگی می‌چرخد، تنها نشانه‌هایی از این بحران عمیق‌اند؛ بحرانی که ریشه در فراموشی معنا و افق آینده دارد. فرهنگ عمومی ما زمانی بر پایه‌ی معنا، عرف و زیبایی‌شناسی روحانی بنا شده بود؛ پوشش، نشانه‌ی وقار بود و هنر، دریچه‌ای به سوی معنا. اما در عصر شبکه‌های اجتماعی و مصرف‌گرایی، بدن و لباس به کالایی برای نمایش «من» بدل شده و آرامش روانی جامعه را از درون تهی کرده است. نتیجه، جامعه‌ای است که در آن شور ظاهری جای آرامش درونی را گرفته و سلیقه جمعی در سطحی‌ترین اشکال تقلید از غرب متوقف مانده است. در سینما نیز همین وضعیت حاکم است. قهرمانان فیلم‌های ما، نه در جستجوی آرمان، بلکه اسیر جبر محیط و دغدغه‌های ابتدایی زیستی‌اند. سینمای ایران، که می‌توانست تصویرگر آینده‌ای متعالی باشد، به بازنمایی بحران و یأس تقلیل یافته است. شخصیت‌هایش هیچ‌گاه برنامه‌ای برای آینده ندارند، بلکه تنها واکنشی منفعل به فشارهای پیرامون نشان می‌دهند. بازگشت به آینده یعنی بازگشت به تفکر. بازخوانی میراث فکری عطار، مولانا و حافظ می‌تواند سینماگر و جامعه را دوباره به تأمل در معنای زیستن دعوت کند. آینده، درک تازه‌ای از «ما بودن» می‌طلبد؛ آینده‌ای که در آن لباس، زبان، فیلم و موسیقی، حامل فرهنگ ایرانی ـ اسلامی باشند، نه نسخه‌های کپی از فرهنگ مصرفی غرب. جامعه‌ای که افقش را گم کند، ناگزیر در روزمرگی غرق می‌شود. احیای آینده، یعنی احیای روح فرهنگی ایران. ⭕️ لطفاً آخرین حلقه نباشید 🇮🇷کانال انجمن قلم حقوقدانان جوان https://eitaa.com/hoghooghdanjavan