پرورش راستگویی در گروه دروغگویی یکی از صفات بسیار زشت و یکی از گناهان بزرگ است. تمام اقوام و ملل جهان، از دروغگویی مذمت میکنند و صاحبش را پست و فرومایه میشمارند. شخص دروغگو نزد مردم اعتبار و آبرو ندارد. آدم شریف وبزرگوار دروغ نمیگوید. اسلام نیز از این صفت زشت مذمت نموده آن را گناهی بزرگ و حرام شمرده است. حضرت علی علیه السلام فرمود : هیچ کار زشتی بدتر از دروغ نیست . همه پیامبران الهی و پیشوایان دینی، مردم را به راستگویی دعوت نمودهاند. راستی یک امر طبیعی و فطری است و از نهاد انسان مایه میگیرد. پرورش راستگویی را نمیتوان نادیده گرفت یا آن را به زمان دیگری حواله داد. افرادی که در گروه به تربیت اعضاء علاقمند هستند و احساس مسولیت میکنند باید به مطالب زیر توجه نمایند: ۱- یکی از عوامل مهم پرورش انسان محیط خانواده است. در محیط خانواده است که فرد شکل میگیرد و از اخلاق پدر و مادر و سایر معاشرین تقلید مینماید.  راسل می نویسد: اگر بخواهید بچه ها دروغ گفتن را نیاموزند چاره ای نیست جز اینکه بزرگترها با نهایت دقت در برابر بچه‌ها راستی را پیشه کنند. ۲- فرد طبعا دروغگو نیست بلکه فطرت اولیه‌اش اقتضا دارد که راستگو باشد‌. دروغ گفتن او علت دارد اگر علل و عوامل شناخته و از آنها جلو گیری شود‌، طبعا راستگو خواهد شد‌. از این عوامل‌: ترس از مجازات و سرزنش و ...  ۳- اگر می‌دانید فردی از گروه کار خلافی را مرتکب شده و باید او را راهنمایی کنید مانند یک پلیس خشن و گستاخ او را بازجوئی و سؤال پیچ نکنید تا به جرم خویش اعتراف کند‌. ممکن است برای حفظ آبروی خویش حقیقت را کتمان نماید و دروغهایی بر زبان جاری سازد‌. ۴- هیچگاه اعضا را به چیزی تهدید نکنید که قصد انجام آن را ندارید‌، این هم به اعتبار شما لطمه میزند وهم باب دروغگویی را باز می‌کند . حالا چرا این را مجزا مطرح کردیم در حالی که مشخص است دروغگویی ما باب دروغگویی دیگران را هم باز می‌کند‌؟  دلیلش این است که تهدید دروغین یکی از روشهای غلط متداول است و در مجموعه‌های مختلف بکارگیری آن دیده شده است و این احتیاج به توجه ویژه دارد‌.  و البته فراموش نشود که این قضیه اغلب به ضعف در مدیریت باز می‌گردد‌. یعنی اگر مدیر برنامه و روش کنترل صحیح را بداند هیچگاه برای کنترل به این روشها متوسل نمی‌شود‌. ۵- سختگیری بیش از اندازه و توقعاتی بیش از مقدار توانایی و استعداد ممکن است فرد را به دروغگویی وادار کند‌. ۶- واقع بین نبودن در مقابل اشتباهات اعضاء و تغافل بعضا زمینه کذب در کلام و رفتار را پدید می‌آورد‌. ۷- اگر اتفاقا از عضوی دروغی صادر شد سعی کنید انگیزه دروغ او را پیدا کنید و درصدد علاج برآیید‌،‌ اما اصرار نکنید که با استنطاق و بازجوئی دروغ گفتنش را به اثبات برسانید و او را شرمنده و رسوا سازید‌. از اثبات دروغ گفتنش نه تنها نتیجه‌ای نمی‌گیرید بلکه او را بی باک‌تر و پر‌رو‌تر خواهید ساخت و این برخلاف اصول تربیتی اجتماعی است. #مهارتهای_سرگروه #پرورش_راستگویی مربےمحور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

چگونه متربیان را به شنیدن مباحث دینی ترغیب کنیم؟ یکی از مشکلات عمده طرح مسائل دینی و اخلاقی در گروه های تربیتی آن است که مخاطبان نوعاً گمان می کنند این مباحث را قبلاً شنیده اند و به قول معروف" گوش شان از این حرف ها پر است". اگر شما به عنوان یک #مربی_تربیتی با این مشکل روبرو هستید و اعضای گروه، میل و رغبت کافی برای شنیدن حرف های شما را ندارند نکات ذیل را به دقت مطالعه بفرمایید: 🔹اول آنکه بدانید نوجوانان و جوانان  به طور فطری و بر اساس یک گرایش درونی به آموزه های دینی و اخلاقی علاقه مندند اما حوصله شنیدن مباحث تکراری، خشک، بی روح و کلیشه ای را ندارند، پس مباحث شان را به گونه ای در جمع مطرح کنید که با نیازهای فطری و درونی جمع گره بخورد. 🔹دوم آنکه در مسیر تربیت دینی، مربی باید لزوماً به انجام سه مرحله مهم و اساسی توجه داشته باشد: اول بسترسازی، دوم آموزش و سوم عمل به تکلیف یا همان رفتارسازی. در مرحله بستر سازی مربی باید از قبل و طبق طرحی مدون به آماده سازی مخاطب برای پذیرش آموزه های دینی بپردازد در این مرحله آشنا سازی متربیان با مفاهیم دینی و ضرورت فراگیری آن بسیار حایز اهمیت است. پس از آن نوبت به آموزش می رسد که این مرحله را می توان معادل" تبیین دین" دانست. در این مرحله، مربی سعی می کند به تغییر نگرش افراد بپردازد و به اصطلاح ایمان را در جان و دل آنان وارد نماید. و درنهایت در این دسته بندی آموزشی، مرحله سوم فرآیند تربیت دینی در افراد، عمل کردن به آموزه های دینی یا همان سلوک رفتاری است. بنابراین اگر مربی، قبل از بسترسازی مناسب (در مرحله اول) به آموزش بپردازد و بدون آموزش (مرحله دوم) انتظار عمل کردن را از مخاطب داشته باشد راه به بیراهه رفته است. 🔹وسوم آنکه اگر می خواهید اعضای گروه را برای شنیدن مباحث دینی و اخلاقی ترغیب نمایید لازم است با هدف رغبت انگیزی در مخاطبان، نکات و توصیه های ذیل را در طرح مسائل این چنین به کار ببندید: 🔸شروع بحث با طرح یک سؤال باشد، به گونه ای که مخاطب را به تأمل وادار کند و اهمیت موضوع برایش آشکار شود. 🔸طرح موضوع به شیوه ای جذاب و تازه با بکارگیری ابزارهای هنری یا وسائل کمک آموزشی نوین همچون پاورپوینت و امثال آن، صورت پذیرد. 🔸اعلام دقیق مدت زمان جلسه و تقسیم آن به دو بخش گفتگوی طرفینی و جمع بندی نهایی توسط مربی 🔸تأیید، تشویق و هدایت مباحث اعضای گروه به سمت و سویی که احساس رضایت مندی در جمع حاصل شود. 🔸استفاده از نکات علمی، به روز و جدید در جمع بندی نهایی توسط مربی و یا در خلال صحبت های اعضاء به گونه ای که مخاطب را تشنه شنیدن حرف های پایانی شما نماید. معنای این سخن آن است که اگر بر فرض کسی ادعا کند همه این حرف ها را نشنیده است هنوز در مرحله اول متوقف مانده و لازم است در ادامه به فهم، باور و عمل در این باره دست یابد. #اصول_کار_تربیتی #مهارتهای_سرگروه #شنبه_های_تربیتی مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینے @morabi_masjed

پاسخ به سؤال "در حلقه ها چه بگوییم؟" مربیان تربیتی همواره برای طرح مباحث آموزشی در گروه ، با دو سؤال اساسی مواجه اند: 👈اول آنکه "چه بگویند؟ " 👈دوم آنکه "چگونه بگویند؟" در علوم حوزوی از سرفصل های، احکام، اخلاق و اعتقادات با عناوین فقه اصغر، فقه اوسط و فقه اکبر نیز یاد می شود. این سه مقوله در واقع سه شاخه اصلی آموزش شریعت آسمانی اسلام می باشند که بدون شناخت آن، التزام عملی به اسلام ممکن نخواهد بود. بر این اساس تأمل اول پیرامون انتخاب موضوع برای طرح در گروه های تربیتی آن است که بسته پیشنهادی شما برای گروه، حتماً شامل احکام، اخلاق و اعتقادات باشد، اما میزان و نوع آن بستگی دارد به جنسیت، رده سنی و سطوح مختلف متربیان. تأمل دوم در این خصوص به این نکته اشاره دارد که هر چند نظرسنجی و نیاز سنجی از مخاطب یکی از راه های صحیح انتخاب موضوع در جلسات گروه می باشد اما به چند دلیل نمی توان تنها با استناد به آراء متربیان، موضوع جلسه را تعیین کرد. 👈اول آنکه بسیاری از جوانان و نوجوانان تحت تأثیر جو حاکم بر جامعه قرار گرفته و ذائقه شان به نیازهای کاذب گرایش پیدا کرده است،به عنوان مثال در بسیاری از گروه ها، نتایج نظرسنجی پیرامون انتخاب موضوع، حاکی از آن است که متربیان از همه بیشتر به طرح موضوع "ارتباط دختر و پسر" علاقه مندند. این در حالی است که اولاً این مسئله اولویت اول زندگی آنها نبوده و بسیاری از آنها اصلاً با آن مواجه نیستند. ثانیاً در اسلام "روابط دختروپسر" قابلیت طرح را به عنوان یک موضوع آموزشی ندارد بلکه آنچه باید در این خصوص به مخاطب آموزش داد "حریم محرم و نامحرم" است. 👈دوم آن که در بسیاری از موارد اگر مربی نسنجیده به انتخاب موضوع اقدام نماید ممکن است طرح آن موضوع در گروه جنبه آموزشی و ترویجی پیدا کند، مثلاً در قالب معرفی نمادهای شیطان پرستی به این امر گرایش پیدا کنند.  در نهایت تأمل مهم و اساسی آخر پیرامون طرح موضوع در گروه های تربیتی، توجه و دانستن این مطلب است که معارف عموماً به دو شاخه اصلی تقسیم می شوند : دسته اول- معارف رو بنایی از قبیل احکام و سایر دستورات عملی دین مبین اسلام  دسته دوم- معادف زیربنایی  شامل اعتقادات و مسائل مرتبط با جهان بینی و ایدئولوژی اسلامی. دلیل اینکه بعضی از جوانان به محض ورود به دانشگاه با القاء اولین شبهه در دین شان متزلزل شده و دچار تردید می شوند آن است که اکثر مربیان تربیتی نسل جوان و نوجوان تنها به انتقال و آموزش معارف روبنایی می پردازند و از معارف مهم و اساسی زیربنایی غافل مانده اند. البته لازم به یادآوری است از آنجا که انتقال معارف زیربنایی نیازمند مطالعه زیاد، فهم عمیق و آشنایی با آموزه های دینی است این مهم از عهده بسیاری از افراد بر نمی آید. به هر حال طرح مسائلی همچون: اثبات ولایت فقیه، فلسفه تشکیل حاکمیت اسلامی، مهدویت و آخر الزمان، پاسخگویی به شبهات و امثال آن را می توان در کنار اصول اعتقادات و مبانی اعتقادات و مبانی اعتقادی شیعه در ردیف معارف زیربنایی قرارداد که پرداختن به آن در گروه های تربیتی ضرورت دارد. #مهارتهای_سرگروه مـــــربی محـــــور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

✅ شرایط موفقیت مربی موفقیت مربی کودک و نوجوان و جوان مشروط به داشتن شرایط زیر است: 1 - آشنایی با معارف گسترده دین; هر چه مربی با معارف دینی (آیات قرآن و روایات معصومین علیهم السلام) آشناتر باشد، میدان سخن و بیان برای او بازتر خواهد بود. این مهمترین شرط موفقیت در این عرصه است. 2 - آگاهی از روحیات کودکان، نوجوانان و جوانان و «کشش ها»، «گرایش ها» و زمینه های «اثرپذیری » و شیوه های «اثرگذاری » بر آن ها، که دانش روان شناسی آگاهی های مفیدی در این زمینه ارائه می دهد. 3 - آگاهی از اشعار، ضرب المثل ها، تمثیلات و تسلط بر ادبیات و توان استفاده به موقع از این گونه تعبیرات. 4 - شناخت زمان; از آنجا که نیازهای کودکان و نوجوانان در هر عصر و شرایطی متفاوت است، مربی موفق کسی است که با درک بهتر نیازهای آنان، برنامه ای مفید و جهت دهنده و مرتبط با زمینه های موجود تهیه، تنظیم و اجرا کند. 5 - توانایی جلب توجه کودکان و نوجوانان به مطالب با بکارگیری آداب و فنون کلاسداری. 6 - توان تاثیرگذاری از راه تحریک عواطف و برانگیختن نفوس کودکان و نوجوانان. 7 - توانایی اقناع و باوراندن مساله. 🔆🔒 قانع کردن جوانان نیاز به استفاده از برهان و دلیل دارد ولی کودکان و نوجوانان با جلب توجه نمودن آنان به سخن، مطالب را خواهند پذیرفت. البته مطالب ارائه شده به این گروه نیز باید مستند و مستدل باشد ولی بیان دلیل و برهان های طولانی و خشک برای آن ها خسته کننده و غیرضروری است. 🔸🔹🔶🔷🔵🔷🔶🔹🔸 #مهارتهای_سرگروه مربی محور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

✅دو عامل محبوبیت مربی یک مربی، می تواند با خوب شنیدن و کمتر حرف زدن، به دو دلیل تاثیر کلام خویش را افزایش داده، بر محبوبیت خود بیفزاید؛ اول: آنکه هرچه انسان کمتر سخن بگوید، از آفات  بد زبانی نظیر: مسخره کردن، دروغ، تهمت، غیبت و… که همگی از بین برنده شخصیت حقیقی انسان باعث بدبینی اجتماع و کم شدن اعتماد دیگران به انسان می شود، دوری نموده است. همانطور که هر سال اداره راهنمایی و رانندگی نتیجه آمار خویش پیروامون خطر سازترین وسیله نقلیه سال را اعلام کرده و به مردم هشدار می دهند، وجود مقدس ائمه معصومین (علیه السلام) نیز در موقعیت های گوناگون و با بیان های متفاوت هشدار داده اند که خطرسازترین و گناه ساز ترین عضو از اعضای بدن انسان زبان اوست. پیامبر گرامی اسلا(ص) در این باره می فرمایند: «بیشترین خطا ها و گناهان آدمیزاد در زبان اوست.» دوم هر چه انسان کمتر سخن بگوید، همان سخنان کم او از اهمیت بیشتری برخوردار شده، دیگران منتظر سخن گفتن او می مانند و با اشتیاق بیشتری سخنانش را شنیده و می پذیرند، همانطور که امیرالمومنان، حضرت علی(ع) می فرمایند: «هر که زبانش را نگه دارد، خودش را گرامی داشته است.» اصولا انسان ها بیشتر دوست دارند صحبت کنند تا اینکه شنونده باشند و به همین خاطر است که اگر کمی با دقت به حرف هایشان گوش دهید، جای زیادی در قلبشان باز می کنید و بسیار محبوب می شوید. نکته این جاست که فقط خوب گوش دادن کافی نیست بلکه باید متکلم، مطمئن باشد که شما خوب و با دقت زیاد به حرفش گوش می دهید. حضرت علی(ع) می فرمایند: «هر که خوب گوش کند، زود بهره مند شود.» نگاه کردن به ساعت یا در و دیوار، خیره شدن به چهره متکلم و با سکوت سر را تکان دادن و یا سوالاتی مانند “چی؟” یا «چی گفتی؟» یا جملاتی از قبیل: «از اول بگو…» نمایانگر بی توجهی شما به کلام مخاطب است و نه تنها محبتی را زیاد نکرده و صمیمیتی به وجود نمی آورد بلکه باعث سردی روابط می شود. «هنگامی که فرصت شنیدن ندارید، بهترین کار این است که عذر خواهی کرده، وقتی بهتری را برای راحت گوش دادن مشخص کنید و باور کنید که این کار، تاثیر بهترین از این پا و آن پا کردن و به زور تحمل نمودن سخنان مخاطب در او خواهد داشت.» #محبوبیت_مربی #مهارتهای_سرگروه مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

✅گفتگوی مشترک مهارت ارتباط کلامی با متربی همه ی ما انسان ها هیجانات و مطالب ذهنی خود را با کلام و لحن و زبان بدن به دیگران منتقل می کنیم. بنابراین #ارتباط_کلامی هم وسیله ای برای برقراری ارتباط است و هم وسیله ای برای تحکیم آن. زمانی که گفتگوی ما رضایت بخش باشد و به مخاطب احساس امنیت دهد، ارتباطی سالم برقرار شده است. امّا اگر گفتگویی در جهت سلطه جویی، ایجاد تنش، بی حرمتی یا ضربه زدن به دیگری باشد، نا امنی و بی اعتمادی حاکم می شود. بعلاوه، از آنجا که بیشترین وقت صرف ارتباط کلامی می شود، نحوه ی صحبت کردنمان با یکدیگر، بهترین شاخص برای سلامت رابطه است. اگر چه بیشتر مردم اگر سعی و دقت نمایند می توانند گفتگویی مؤثر داشته باشند امّا گاهی احساسات برانگیخته شده و عواطف تهییج شده گفتگو را از مسیر صحیح آن خارج می کند و آن را به گفتگویی مشکل ساز تبدیل می نماید. گفتگوی مشکل ساز، گاه خصمانه، گاه رقابت آمیز و گاه آشفته و بی هدف می شود. با اینکه انسان خود و منافع خود را دوست دارد و برای بدست آوردن آن تلاش می کند، اما گاهی اگر در یک گفتگو که چنانچه صحیح باشد و در مسیر خود قرار گرفته باشد هدف درک و تفاهم متقابل است، تبدیل به وضعیتی می شود که هدف شناسایی فرد خاطی و برنده شدن به قیمت آسیب رساندن به دیگری یا از پای در آوردن اوست حتّی اگر از پای در آمدن او به ضرر خودش باشد. وقتی در یک گفتگو وضع به اینجا رسید بهتر است موقتاً گفتگو خاتمه پیدا کند و حل مسئله به زمان دیگری که هیجانات عاطفی کمتر و موجهای منفی ارتفاع و در نتیجه تخریب کمتری دارند موکول شود. در یک گفت و گوی خوب و موثر شایسته است به جای شکایت کردن درخواست کنیم. چون شکایت بر گذشته تاکید میکند و موجب ناامیدی می شود و گذشته را نمی توان تغییر داد. اما درخواست کردن بر خواسته ی ما انگشت می گذارد به رفتارهای آتی اشاره می کند و برای بهبودی حال راه حلی پیشنهاد میکند گاه شکایت ها به صورت سوال مطرح می شوند باید در جملاتی مثل: چرا نمی تونی؟ و شما اصلا تا حالا…و غیره پرهیز کرد. حتی جملاتی مثل: تو باید فلان کار را می کردی هم نوعی شکایت است و نباید مورد استفاده قرار بگیرد اما درخواست سوالی واقعی است که پاسخ واقعی می طلبد. وقتی از کسی شکایت شود احساس می کند که از او عیب جویی شده و دلسرد می شود. هر چند وقتی کسی شکایت هم میکند در حقیقت قصد دارد خواسته خود را بگوید اما اثر منفی آن احساسات دیگری را جریحه دار می کند. در واقع بهتر است هنگام عنوان کردن درخواست خود عامل مانع عملی شدن آن درخواست را به صورت مشترک پیدا کنیم و نقش خود را در برطرف کردن و از بین بردن آن موانع روشن نماییم. #گفتگوی_مشترک #مهارتهای_سرگروه مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

کشش مربی و کوشش متربی جذاب سازی جلسات تربیتی فضاسازی تبلیغاتی در مکان برگزاری جلسات تربیتی، انتخاب موضوعات جذاب و پر کشش به خصوص در جلسات اول و دوم و مبتنی بر نیاز و ظرفیت مخاطبان گروه و نیز زمینه سازی برای انجام بحث گروهی و دو طرفه با هدف درگیر کردن مخاطبان در بحث، همراه با توجه به تکریم شخصیت اعضای گروه و احترام به نظرات متقابل آنان توسط مربی، از اساسی ترین اصول نهادینه سازی جذاب سازی جلسات و برنامه های گروهی در دوره تثبیت است. پس بر این اساس تداوم استمرار عضو در گروه، بیش از همه مستلزم وجود دو امر مهم، کشش مربی و کوشش متربی است. کشش در واقع، همان جاذبه های عضویت و حضور در حلقه می باشد که بالا بردن آن نیازمند برنامه ریزی دقیق از سوی مربیان و سرگروه ها است. مفید بودن مباحث، دقیق و علمی بودن موضوعات مطرح شده و در عین حال طرح گفتمان به شیوه ای جذاب و مخاطب پسند، اصلی ترین رمز موفقیت مربی و سرگروه در رونق بخشی به حلقه های تربیتی است. #جذاب_سازی_جلسات #مهارتهای_سرگروه مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

✅ مـــــربے محبوب یک مربی، می تواند با خوب شنیدن و کمتر حرف زدن، به دو دلیل تاثیر کلام خویش را افزایش داده، بر محبوبیت خود بیفزاید؛ اول: آنکه هرچه انسان کمتر سخن بگوید، از آفات  بد زبانی نظیر: مسخره کردن، دروغ، تهمت، غیبت و… که همگی از بین برنده شخصیت حقیقی انسان باعث بدبینی اجتماع و کم شدن اعتماد دیگران به انسان می شود، دوری نموده است. همانطور که هر سال اداره راهنمایی و رانندگی نتیجه آمار خویش پیروامون خطر سازترین وسیله نقلیه سال را اعلام کرده و به مردم هشدار می دهند، وجود مقدس ائمه معصومین (علیه السلام) نیز در موقعیت های گوناگون و با بیان های متفاوت هشدار داده اند که خطرسازترین و گناه ساز ترین عضو از اعضای بدن انسان زبان اوست. پیامبر گرامی اسلا(ص) در این باره می فرمایند: «بیشتری خطا ها و گناهان آدمیزاد در زبان اوست.» دوم هر چه انسان کمتر سخن بگوید، همان سخنان کم او از اهمیت بیشتری برخوردار شده، دیگران منتظر سخن گفتن او می مانند و با اشتیاق بیشتری سخنانش را شنیده و می پذیرند، همانطور که امیرالمومنان، حضرت علی(ع) می فرمایند: «هر که زبانش را نگه دارد، خودش را گرامی داشته است.» اصولا انسان ها بیشتر دوست دارند صحبت کنند تا اینکه شنونده باشند و به همین خاطر است که اگر کمی با دقت به حرف هایشان گوش دهید، جای زیادی در قلبشان باز می کنید و بسیار محبوب می شوید. نکته این جاست که فقط خوب گوش دادن کافی نیست بلکه باید متکلم، مطمئن باشد که شما خوب و با دقت زیاد به حرفش گوش می دهید. حضرت علی(ع) می فرمایند: «هر که خوب گوش کند، زود بهره مند شود.» نگاه کردن به ساعت یا در و دیوار، خیره شدن به چهره متکلم و با سکوت سر را تکان دادن و یا سوالاتی مانند “چی؟” یا «چی گفتی؟» یا جملاتی از قبیل: «از اول بگو…» نمایانگر بی توجهی شما به کلام مخاطب است و نه تنها محبتی را زیاد نکرده و صمیمیتی به وجود نمی آورد بلکه باعث سردی روابط می شود. «هنگامی که فرصت شنیدن ندارید، بهترین کار این است که عذر خواهی کرده، وقتی بهتری را برای راحت گوش دادن مشخص کنید و باور کنید که این کار، تاثیر بهترین از این پا و آن پا کردن و به زور تحمل نمودن سخنان مخاطب در او خواهد داشت.» والدین عزیز، توجه داشته باشید: هنگامی که متمرکز بر انجام کاری هستید یا خسته و بی حوصله اید و فرزندتان بدون ملاحظه این موقعیت، شروع به صحبت کردن با شما می کند و یا سوالی می پرسد، اگر نمی توانید گوش سپردن و  پاسخ دادن به فرزندتان را در اولویت قرار دهید، حتما از او عذر خواهی کنیئ و مودبانه خواهش کنیدبعدا حرفش را بزند. #عوامل_محبوبیت_مربی #مهارتهای_سرگروه ‌مربی محور؛ نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://sapp.ir/morabi_masjed http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

چگونه متربیان را به شنیدن مباحث دینی ترغیب کنیم؟ یکی از مشکلات عمده طرح مسائل دینی و اخلاقی در گروه های تربیتی آن است که مخاطبان نوعاً گمان می کنند این مباحث را قبلاً شنیده اند و به قول معروف" گوش شان از این حرف ها پر است". اگر شما به عنوان یک #مربی_تربیتی با این مشکل روبرو هستید و اعضای گروه، میل و رغبت کافی برای شنیدن حرف های شما را ندارند نکات ذیل را به دقت مطالعه بفرمایید: 🔹اول آنکه بدانید نوجوانان و جوانان  به طور فطری و بر اساس یک گرایش درونی به آموزه های دینی و اخلاقی علاقه مندند اما حوصله شنیدن مباحث تکراری، خشک، بی روح و کلیشه ای را ندارند، پس مباحث شان را به گونه ای در جمع مطرح کنید که با نیازهای فطری و درونی جمع گره بخورد. 🔹دوم آنکه در مسیر تربیت دینی، مربی باید لزوماً به انجام سه مرحله مهم و اساسی توجه داشته باشد: اول بسترسازی، دوم آموزش و سوم عمل به تکلیف یا همان رفتارسازی. در مرحله بستر سازی مربی باید از قبل و طبق طرحی مدون به آماده سازی مخاطب برای پذیرش آموزه های دینی بپردازد در این مرحله آشنا سازی متربیان با مفاهیم دینی و ضرورت فراگیری آن بسیار حایز اهمیت است. پس از آن نوبت به آموزش می رسد که این مرحله را می توان معادل" تبیین دین" دانست. در این مرحله، مربی سعی می کند به تغییر نگرش افراد بپردازد و به اصطلاح ایمان را در جان و دل آنان وارد نماید. و درنهایت در این دسته بندی آموزشی، مرحله سوم فرآیند تربیت دینی در افراد، عمل کردن به آموزه های دینی یا همان سلوک رفتاری است. بنابراین اگر مربی، قبل از بسترسازی مناسب (در مرحله اول) به آموزش بپردازد و بدون آموزش (مرحله دوم) انتظار عمل کردن را از مخاطب داشته باشد راه به بیراهه رفته است. 🔹وسوم آنکه اگر می خواهید اعضای گروه را برای شنیدن مباحث دینی و اخلاقی ترغیب نمایید لازم است با هدف رغبت انگیزی در مخاطبان، نکات و توصیه های ذیل را در طرح مسائل این چنین به کار ببندید: 🔸شروع بحث با طرح یک سؤال باشد، به گونه ای که مخاطب را به تأمل وادار کند و اهمیت موضوع برایش آشکار شود. 🔸طرح موضوع به شیوه ای جذاب و تازه با بکارگیری ابزارهای هنری یا وسائل کمک آموزشی نوین همچون پاورپوینت و امثال آن، صورت پذیرد. 🔸اعلام دقیق مدت زمان جلسه و تقسیم آن به دو بخش گفتگوی طرفینی و جمع بندی نهایی توسط مربی 🔸تأیید، تشویق و هدایت مباحث اعضای گروه به سمت و سویی که احساس رضایت مندی در جمع حاصل شود. 🔸استفاده از نکات علمی، به روز و جدید در جمع بندی نهایی توسط مربی و یا در خلال صحبت های اعضاء به گونه ای که مخاطب را تشنه شنیدن حرف های پایانی شما نماید. معنای این سخن آن است که اگر بر فرض کسی ادعا کند همه این حرف ها را نشنیده است هنوز در مرحله اول متوقف مانده و لازم است در ادامه به فهم، باور و عمل در این باره دست یابد. #اصول_کار_تربیتی #مهارتهای_سرگروه #شنبه_های_تربیتی مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینے http://sapp.ir/morabi_masjed http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

کشش مربی و کوشش متربی جذاب سازی جلسات تربیتی فضاسازی تبلیغاتی در مکان برگزاری جلسات تربیتی، انتخاب موضوعات جذاب و پر کشش به خصوص در جلسات اول و دوم و مبتنی بر نیاز و ظرفیت مخاطبان گروه و نیز زمینه سازی برای انجام بحث گروهی و دو طرفه با هدف درگیر کردن مخاطبان در بحث، همراه با توجه به تکریم شخصیت اعضای گروه و احترام به نظرات متقابل آنان توسط مربی، از اساسی ترین اصول نهادینه سازی جذاب سازی جلسات و برنامه های گروهی در دوره تثبیت است. پس بر این اساس تداوم استمرار عضو در گروه، بیش از همه مستلزم وجود دو امر مهم، کشش مربی و کوشش متربی است. کشش در واقع، همان جاذبه های عضویت و حضور در حلقه می باشد که بالا بردن آن نیازمند برنامه ریزی دقیق از سوی مربیان و سرگروه ها است. مفید بودن مباحث، دقیق و علمی بودن موضوعات مطرح شده و در عین حال طرح گفتمان به شیوه ای جذاب و مخاطب پسند، اصلی ترین رمز موفقیت مربی و سرگروه در رونق بخشی به حلقه های تربیتی است. #جذاب_سازی_جلسات #مهارتهای_سرگروه مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf

درمان ارتباط با جنس مخالف در نوجوانان #مهارتهای_سرگروه #نوجوانان مربےمحور، یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed

توجه به میزان فهم متربی پیامبر اسلام(ص) در حدیث شریفی می‌فرماید:‌ «با مردم به اندازة دانایی و عقلشان سخن بگویید.» و در جای دیگر می فرماید:‌ ما پیامبران توصیه شده‌ایم که به اندازه خود مردم با آنان سخن بگوییم. و لزوماً یکی از ارکان سخن، سخن گفتن به قدر منزلت و به #میزان_آگاهی و دانایی مخاطب است. برخی از سرگروه ها بدون آگاهی از سطح فهم و معلومات قبلی متربیان به تربیت و آموزش می‌پردازند؛ یعنی بدون شناسایی مخاطب این کار را انجام می دهند. این سهل انگاری، باعث بروز یکی از دو مشکل زیر می‌شود: 🔵سطح تربیت فراتر از سطح درک، معلومات و توانایی‌های متربیان انجام می‌پذیرد. 🔴سطح تربیت فروتر از میزان بینش، سطح نگرش و اندیشه متربیان صورت می‌گیرد. در هر صورت این تعلیم و تربیت ، ناکارامد است؛‌ زیرا سطح درک مخاطب را نادیده انگاشته است. برای آگاهی از سطح درک مخاطبان و میزان معلومات آنان،‌ می توان یکی از دو شیوة زیر را به کار گرفت: 🔹الف) مربیان می توانند سابقه تربیتی مخاطبان را از مسئولان تربیتی قبلی گرفته تا از چگونگی رشد تربیتی آنان مطلع شوند. 🔸ب) مربیان می‌توانند با طرح چند پرسش در آغاز هر دوره، به میزان رشد تربیتی مخاطبین پی ببرند. یا با طرح پرسشنامه‌های مشترک، از سطح آگاهی آنان مطلع شوند. طرح این گونه پرسش‌ها که «ارزشیابی تعیینی» یا «رفتار ورودی»‌ نام دارد، مورد توصیه روان شناسان تربیتی است . البته تنها در مسایل تربیتی نیست که آگاهی از میزان رشد مخاطب ضرورت دارد. گاهی مربی یا سرگروه  بدون توجه به عمق آگاهی متربیان، درباره مسایلی سخن می‌گوید اما به دلیل ارائه سطحی آن با اعتراض متربیان مواجه می‌شود. در هر صورت مسایل باید با میزان معلومات و سطح نگرش مخاطبین متناسب و همراه باشد. #مخاطب_شناسی #مهارتهای_سرگروه #ارزشیابی مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf