⚫️ نیابت در بحران؛ عقلانیت ایمانی در آیینه‌ی شهادت حضرت مسلم‌ بن عقیل علیه‌السلام 🖊حسین انجدانی در منظومه‌ی اعتقادی شیعه، ولایت نه یک عنوانِ صرف، بلکه جریان مستمرّی از حضور حجّت الهی در ساختار حیات امت است. و اگرچه در عصر حضور معصوم، این ولایت در قامت مستقیم امام تجلی می‌یابد، در زمان‌های خاص، صورت نیابتی به خود می‌گیرد؛ به‌گونه‌ای که نایب امام، نه‌فقط حامل پیام، که ممثّل حجّت در ساحت تشخیص و اقدام است. از همین روست که در فهم کلامی شیعه، نیابت، صرف یک وکالت سیاسی نیست، بلکه مقامی از «سلوک امامت» در شرایط فقدانِ ظهور است. حضرت مسلم بن عقیل علیهماالسلام، فرستاده‌ی سیدالشهداء علیه‌السلام به کوفه، تنها یک سفیر نبود؛ او نخستین آزمونِ عمومی امت، در تجربه‌ی نیابتِ در آستانه‌ی غیبت بود. امام، در نامه‌ای که از مکه ارسال فرمود، ایشان را با تعبیری فراتر از عاطفه، بلکه با معیار حجیت توصیف کرد: «فَإِنْ کَتَبَ إِلَىَّ: أَنَّهُ قَدْ أَجْمَعَ رَأْىُ مَلَئِکُمْ، وَ ذَوِى الْفَضْلِ وَ الْحِجى مِنْکُمْ... اَقْدِمُ عَلَیْکُمْ». مسلم، چشم تشخیص امام بود در خلأ حضور، و این خود، معنایی از غیبت صغریِ قبل از غیبت کبری است: وضعیتی که امت باید به حجّت، از آن رو که حجّت است، اعتماد کند؛ حتی اگر تنهاست. جناب مسلم با حضور در کوفه، نه تنها میزان وفاداری کوفیان، بلکه معیار درک امامت در غیبت حضوری را آزمود. و این آزمون، نه یک رویداد تاریخی، بلکه یک لحظه‌ی معرفتی است. مسلم بن عقیل، نیابت در شرایط خلأ را مدیریت کرد؛ شرایطی که در آن، امام در مدینه است، و جماعتی در کوفه خود را خواهان او می‌نمایند؛ اما میان خواستن امام و تبعیت از حجت امام، فاصله‌ای عمیق است. و همین‌جاست که امام‌شناسی، از دایره‌ی ادراکات عاطفی عبور کرده، به ساحت عقلانیتِ نایب‌مدار وارد می‌شود. کوفه، آزمون غریبی بود؛ مردمانی با زبان‌های آراسته، اما دل‌هایی زبون؛ جماعتی که در دعوت، اهل رقابت بودند و در اقدام، اهل خیانت. و مسلم، آن نایب تنهای مظلوم، قامت حجّت را در بازار بی‌وفایی ایستاده نگاه داشت. تنهایی‌اش، تنهاییِ امام بود، و سکوتش، آزمونی برای قلب‌هایی که عهده‌دار عهد بودند. کوفه، آن روز، آزمون نبود؛ محک حقیقت بود. مسلم، نماینده‌ی امام نبود، بلکه تجلی معیار امامت بود. در چهره‌ی او، فقه نیابت به تصویر درآمد: صداقت، استقامت، وفاداری به عهد، ایستادن بر موضع حتی پس از فروپاشی پشتوانه اجتماعی. این همان خصیصه‌ای است که نیابت را از وکالت متمایز می‌کند: وکیل، تابعِ رأی موکلان است؛ اما نایب، قائم‌مقام امام است؛ حتی اگر خلق، از صحنه بگریزند. لذا ایشان تنها «قربانی بی‌وفایی» نیست؛ بلکه «شهید حجت» است. و اگر عاشورا قله‌ی نبرد ایمان و کفر است، کوفه، بستر تمهیدی آن بود؛ و در این میان، شهادت مسلم، نقش سنگ بنای عاشورا را ایفا می‌کند: چراکه او، عاشورایی‌ترین شهیدِ غیرکربلاست. لذا شهادت ایشان، بيانگر و تبیین‌کننده‌ی چند اصل اساسی است: یک. حجت، به استقبال مردم نمی‌رود؛ این مردم‌اند که باید به سوی حجت آیند. دو. نایب امام، مأمور به وظیفه است نه نتیجه؛ و این وظیفه، گاه در سکوت مسجد کوفه، و گاه در سیاهی شبِ دارالاماره رقم می‌خورد. و سه. شهادت نایب، پیش‌درآمد شهادت امام است؛ و این، سِرّی است در نسبتِ «نیابت و فاجعه»؛ هر نایب، پیشاهنگِ امام در مواجهه‌ی تاریخی امت با حجت است. بنابراین، در عصر نیابتِ فقیه، حضرت مسلم، آینه‌ای است برای فهم مسئولیت در زمان غیبت. آن روز، مسلم تنها ماند، چون مردم، وظیفه‌شناس نبودند؛ امروز، اگر نایب امام در میان ما تنها بماند، مقصر، فقدان امام نیست، بلکه غفلت ما از «فقه تبعیت» است. در عصر غیبت، جایگاه ولی‌فقیه، در تراز همان نیابتی است که مسلم تجسم آن بود؛ نیابتی که از طرف امام است، نه از طرف مردم. پس باید دانست: جناب مسلم، شهید ولایت است، پیشاهنگ عاشورا، آینه‌ی غیبت و معیار تمییز امت در عصر فقدان ظهور. ایشان را نه در تاریخ، بلکه در عقلانیت دینی باید خواند؛ و شهادتش را نه صرفاً مظلومانه، بلکه درخشان و بُرهان‌آور باید دید. در کوچه‌های کوفه، نه فقط نایب امام افتاد؛ بلکه امت، در آزمونِ امام‌شناسی، شکست خورد. و ما، مباد که دوباره، تاریخ را تکرار کنیم… #مسلم_بن_عقیل #نیابت_ولایت #نویسندگان_حوزوی_تهران @howzavian_tehran

. عید قربان با نماز و عبادتش با ذکر و معنویتش با قربانى وسخاوتش بسترى براى جارى ساختن مفهوم اطاعت، محبت، معرفت سخاوت و و بندگی‌ است. عید سعید 🌸 #بـر_شمــا_مبــارک‌بــاد 🌟 #أللَّھُـمَ‌عجِّلْ‌لِوَلیِڪْ‌الْفَرَج🌟 #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

🔹اسماعیل من کیست و چیست؟ هر چه در چشمم، چو اسماعیل جای دارد. اسماعیل من شاید تنها پسرم نباشد، شغلم، شهرتم، شهوتم، قدرتم، موقعیتم، و… باشد. باید “اسماعیل خود را ذبح کنم” تا بتوانم تبریک بگویم. ✍استاد جلائیان #نویسندگان_حوزوی_خراسان 🔅 @HOWZAVIAN_khorasan

🔘 عید قربان؛ عیدِ دل‌سپردگی و دل‌بریدگی ✍ ابراهیم انجم شعاع 🔹ای انسان، اگر ابراهیم خلیل‌الله، خواسته‌اش را فدای خواسته الله کرد، تو نیز هوای نفس را به تیغ اراده بسپار و آتشِ تعلق به دنیا را با آب یقین خاموش کن. 🔹قربانی، تمرین دل‌کندن است؛ تمرین این‌که در برابر فرمان معبود، سر فرود آوری و از خویشتنِ خویش عبور کنی. 🔹چه زیباست آن لحظه‌ای که خنجر اطاعت، حنجر خواهش‌های بی‌پایان را می‌بُرد و انسان، در لباس بندگی، به قله انسانیت می‌رسد. #نویسندگان_حوزوی_کرمان @HOWZAVIAN_kerman

✊«گینس‌های امت اســـــــــــلام» ✍م. حسینی 🔻گینس را دعوت کنید تا بزم امروز ما را ثبت جهانی کند. امروز بزرگترین رویداد ذبح دام در جهان را مسلمانان می‌خواهند رقم بزنند. 🔻کرور کرور حاجی می‌شویم و حج می‌رویم و ذبح می‌کنیم که در ظرفیت سردخانه‌های آل‌سعود هم نیست، و از آن طرف بچه‌‌های تنها و ترسیده‌ غزه، از گرسنگی گریه می‌کنند و بال بال می‌زنند و می‌میرند ... به گینس بگویید که رکورد گرسنه‌ترین جمعیت جهان را هم به نام ما ثبت کند. 🔻تسبیح به دست گرفته‌ایم و ذکر «از ما کاری بر نمی‌آید» را مصداق اهتمام به امور مسلمین کرده‌ایم... ای اوف و بالاتر از اوف بر ما. 🔻مگر ایمانِ «امتِ ۱۲۴ هزارْ پیغمبرِ مبارزه جو» فقط آنجایی به کار می‌آید که طاغوت نباشد و مانعی سد مسیر نکرده باشد؟ 🔻اسرائیل با محکوم کردنِ جوانان اروپا و آمریکا نابود نمی‌شود. حرکت آنها نهایتا به چند قطعنامه و چند کامیون کمک غذایی و فلسطین چند دولتی و تثبیت دوباره‌ی حکام عرب ختم می‌شود... 🔻ما فرزندان ایمانیِ ابراهیمِ تبر به دستیم. ما امت میراندنیم نه محکومیت. ما امت اقدامیم نه تاسف. ما امت «ذکرُاللهِ» با تبریم نه با تسبیح. 🔻اگر جریان یافته بودیم، غده‌ی سرطانی استکبار اینجا جا خوش نمی‌کرد. امام(ره) گفت اگر هر کدام از مسلمین به اندازه‌ی سطل آبی جریان پیدا می‌کردند، این ها رفتنی بودند. 🔻حاجی ما امروز در منا رودخانه‌ی خونِ ذبیحه راه می‌اندازد تا ابراهیم شود؟!!! ❗️نخیر، با این حج‌های تک نفره کسی ابراهیم نمی‌شود. تا همه‌ی امت مُحرِم به حج ابراهیمی نشوند و رجم شیطان بزرگ نکنند، هیچ کس حاجیِ به حج ابراهیمی نمی‌شود... 🔻هفت شوط چرخیدن و رو به کعبه سجده رفتن که با ابوسفیان دوران جاهلیت هم پرشور بود. ابراهیم بت شکن نمی‌خواست 🔻چاره‌ی اسرائیل، «امت» است. حکام خائن عرب را بزرگ نکنید. اینها کجا عُرضه‌ی سد کردن ما را دارند؟ ما پشت سد توهم «کسی بودن» اینها نشسته‌ایم. 🔻ما قطرات جهان اسلام، گرفتار انسداد خودمان هستیم. «خود هیچ پنداری» می‌کنیم که راه نمی‌افتیم و جریان نمی‌شویم. 🔻اما به گینس بگویید که رکورد بزرگترین ذبح‌های عالم را هم به نام مردم ایران ثبت کند... 🔻توده‌ی متشتت ایرانی‌ها، ۴۷ سال پیش، «من» هایشان را به پای هم، ذبح کردند تا در محور ولی‌الله، از گسستگی به در آیند و «ما» و «مردم» و «امت» شوند. 🔻مردم ایران، ۴۷ سال است که دسته دسته جوان‌هایشان را به پای طرح ولی‌ خدا ذبح کردند تا در قالب جمهوری اسلامی، نامیرا شوند. 🔻اُمَت امام(ره)، ۴۷ سال است خودش را پای اسلام ذبح کرد تا اولین مردمی باشد که حصار کشورش را به نفع امت اسلام می‌شکاند ❗️و ما مردم ایران...باید برای بارهای بزرگ اسلام، «مردمتر» و «امت‌تر» از این‌ که هستیم شویم...اِتَحِدوُا #مردم #حج #نویسندگان_حوزوی_تهران @howzavian_tehran

📝 مشاهده آثار شگرف توسل در زندگی شهید عبدالحسین بُرُنسی ✍🏼 رسول رضایی 🔹«توسل» برخلاف ادعای وهابیون، نه تنها هیچ ناسازگاری و منافاتی با "توحید" ندارد، بلکه اتفاقا عین "یکتاپرستی" است؛ چرا که دستور خود پروردگار می‌باشد که می‌فرماید: «و ابتغوا الیه الوسیله» 🔹 توسل به خاندان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله هم ادله فراوان قرآنی دارد و هم از دلایل متعدد روایی، عقلی و تجربی برخوردار است. 🔹 حتما خبر دارید (و اگر نمی‌دانید خوب است بدانید) رزمندگان غیور و مومن کشورمان در هشت سال دفاع مقدس در مواجهه با سختیها، بلایا، مصایب، ناگواریها و ... از یک اهرم نجات‌بخش به نام «توسل» مکررا استفاده می‌کردند و بحمدالله نتایج شگرفی از آن می‌گرفتند. 🔹کتاب «خاکهای نرم کوشک» یا همان خاطرات شهید عبدالحسین برونسی 👈 نمونه بارزی از معجزات "توسل به اهل‌بیت علیهم‌السلام" است. 🔹این کتاب به خوبی نشان می‌دهد که دعا، التجا، تضرع به درگاه الهی اگر همراه با «توسل به ائمه اطهار» باشد، چگونه به طرزی فوق‌العاده باعث نجات و برون‌رفت از تحیرها، سرگردانی‌ها و مشکلات نفس‌گیر می‌گردد. 🔹 برخی خاطرات بسیار جالب و آموزنده این کتاب به قرار زیر است: ۱_ عنایت ام‌ابیها ۲_ خاطرات تپه ۱۲۴ ۳_ خاکهای نرم کوشک و یادگار برونسی ۴_ شاخک‌های کج‌شده ۵_ مکاشفه ۶_ یک توسل 🔹 برادرانه توصیه می‌کنم در شبانه‌روز چند دقیقه وقت بگذارید و روزی چند داستان از این کتاب را بخوانید و از مطالعه آن لذت ببرید و از این راهکار عالی "توسل" در زندگی استمداد طلبید. مطمئن باشید ضرر نمی‌کنید. تجربه‌اش مجانی است #نویسندگان_حوزوی_اصفهان 🆔 @howzavian_isfahan

#مستند 💢مستند «از زبان حسین» ▪️ویژه سالگرد ارتحال استاد محمد حسین فرج‌نژاد ️🔻این مستند روایتیست از دغدغه‌های استاد محمد حسین فرج‌نژاد از زبان خودش که شاید برای رهپویان راه ایشان مثمرثمر واقع گردد. 💠اینجا ببینید #فرج_نژاد #طلبه_انقلابی #جهاد_تبیین 👇به کانال [مدرسه تولید محتوا] وارد شوید👇 @toolid_mohtava @howzavian_hamedan

✍مهدی عامری سال ۱۳۴۹ آیت الله طالقانی از بی رونق بودن عید اضحی می‌گوید... شلوغی و خلوتی مساجد جای خود، اینکه جمعی بعد از انجام وظیفه شرعی، هزاران تن گوشت را دفن می‌کنند و یک سوی عالم انسان‌ها از گرسنگی قربانی ظلم می‌شوند دلیل روشن‌تری بر بی‌رونقی #عید_قربان است! بخوانید آیت الله طالقانی چه می‌گوید: "زمانی که قربانی می‌کنیم، به این خاطر است که انسان را قربانی نکنیم و دیگران را از بین نبریم؛ چون همه حق حیات دارند. در تمام این جنگ‌هایی که در نقاط مختلف جهان شعله‌ور است، انسان‌های بی‌گناه قربانی جاه‌طلبی دیگران می‌شوند. قربانیِ این روز، خود درس بزرگی برای جلوگیری از سقوط حتمی انسان است. مسئله دیگر این است که راه باز است، ولی نمی‌دانم چرا دولت عربستان سعودی فکری برای استفاده از این همه گوشت قربانی نمی‌کند، در حالی‌ که در آن سرزمین‌های استعمارزده، فلسطینی‌ها حشرات بیابان‌ها را می‌خورند. خروارها از این گوشت را زیر خاک مدفون می‌کنند، در حالی که می‌توان با ایجاد سردخانه، استفاده مفیدی از این گوشت‌ها نمود." #قربانی #نویسندگان_حوزوی_تهران @howzavian_tehran

. 💠 حج مقبول ✍️مشهودی حاجی شدن آسان است. به آسانی آب خوردن .نه لازم به هزینه ی زیاد ی دارد، نه باید برای انجام آن راه دور درازی طی کرد.فقط کافیست با یک نگاه دور تا دور خانه خدا را طواف کرد و یک حج مقبول را بدست آورد.این سخن،نه دروغ است؛نه بدعت! این یک حقیقت محض است؛ حج مقبولی که از زمان پیامبر (ص) تا کنون وجود داشته است.همانطور که حضرت رسول(ص) فرمودند: هر فرزند نيكوكارى كه با مهربانى به پدر و مادرش نگاه كند در مقابل هر نگاه، ثواب يك حجّ كامل مقبول به او داده مى شود، از ایشان سؤال كردند، حتى اگر روزى صد مرتبه به آنها نگاه كند؟ فرمود: بله خداوند بزرگتر و پاكتر است.۱این روایت به معنای ترک‌ فریضه حج و طواف خانه خدا نیست ونباید بهانه ای برای افراد فرصت طلبی باشد که مستطیع شده اند اما تا صحبت از حج و سفر به خانه خدا می شود می گویند ،هزار حج واجب و عمره دور و اطرافمان وجود دارد ،(که منظورشان فقرا و مستمندان شهرو دوست و آشنایشان است)در حالی که این کار را هم انجام نمی دهند وفقط در حد حرف ،سخنی می گویند ومی گذرند، به پای عمل هم حتی نمی رسد. فقط بهانه ای برای شانه خالی کردن از این تکلیف الهی می تراشند.در حالی که حج فریضه ای الهی می باشد که به صورت عملی یک تکلیف شرعی است و هر مسلمانی که مستطیع می شود بر او واجب است واگر از انجام آن سر بازند ؛امام صادق (ع) فرموده اند؛او در هنگام مرگ مانند یک یهودی و نصرانی از دنیا می رود .۲ از آنجا که هر عملی یک صورت دارد و یک سیرت.عمل حج نیز علاوه بر صورت ظاهری؛لباس احرام و طواف کعبه، سعی صفا مروه ،سنگ زدن به شیطان و... سیرتی نیز دارد که از اهمیت ویژه ای برخوردار است.چه بسا هنوز حاجیانی هستند که لباس احرام به تن می کنند و لبیک می گویند .اما، حجشان مورد قبول در گاه الهی واقع نمی شود.همانطور که در زمان امام صادق (ع)؛ حاجیان زیادی به مکه برای سفر حج مشرف شده بودند . یکی از اصحاب به ایشان گفتند الحمدلله امسال حاجی زیاد آمده برای طواف خانه ی خدا ،اما امام( ع) فرمودند. :«ما اَکثرَ الضَجیجَ و اقل الحجیجَ؛ضَجه زیاد است و حاجی کم»۳ وقتی از ایشان پرسیدند که ضجه زیاد است و حاجی کم ،یعنی چه؟امام فرمود، بین دو انگشت من را نگاه کن.بین دو انگشت امام را نگاه کرد و از آن روزنه‌ دید که دور تا دورِ مسجدالحرام گلّه‌های حیوانات أهلی و وحشی، مخلوط در هم، دارند دور خانه‌ی خدا طواف می‌کنند و لابه‌لای آن‌ها هم معدود انسان‌هایی هستند که با اِحرام در حال طواف هستند. خواندن این روایت نباید بذر نا امیدی بر دل حاجیان بپاشد. بلکه باید بیش از پیش به اهمیت جایگاهی که بر آن قدم بر می دارند، آگاه شوند و بدانند که تنها لبیک گفتن لقلقه زبانشان نباشد چه بسا لازم است ،باطنشان همچون ظاهرشان جامه ی سپید بر تن کند و بدی ها و پستی ها را از خود به دور کنند،تا حجی مقبول از در گاهی الهی نصیبشان شود. مقام و منزلت حاجیان بارها در روایات آماده است که امام صادق(ع )فرمودند: «ای اسحاق، هرکس این خانه (کعبه) را یک بار طواف کند خداوند برای او هزار حسنه می‌نویسد و هزار سیئه از او محو می‌کند و هزار درجه او را بالا می‌برد و هزار درخت برای او در بهشت می‌کارد و ثواب آزاد کردن هزار بنده برایش می‌نویسد، تا به ملتزم می‌رسد. هشت در بهشت را برای او می‌گشاید سپس به او می‌فرماید از هر کدام از آنها که خواست وارد شود؛»۴؛ این تنها گوشه ای از آثار و برکات حج است. با این وجود ،هزاران فرد مسلمان هم هستند که تا آخر عمر مستطیع نمی شوند. و ظاهراً از ثواب این عمل الهی بی نصیب می مانند. با این وجود راههای زیادی برای کسب اجر و ثواب این عمل وجود دارد که در احادیث و روایات معصومین فراوان ذکر شده است؛که در اینجا به چند مورد اشاره می شود؛ ۱-نگاه محبت آمیز فرزند به پدر و مادر:از جمله عملی که فراوان به آن سفارش شده است همانطور که گفته شد هر نگاه یک حج مقبول ثبت می شود. ۲-برآوردن حاجت برادر مومن: که برابر با ۱۰۰حج مقبول است. در روایتی آمده است ،امام صادق (ع)در بیان اجر و پاداش فردی که طواف خانه خدا می کند ، می فرماید: چیزی که از این هم با فضیلت تر است این است که هر کس حاجتی برای برادر مؤمنش برآورده کند، خداوند برای او [ثواب ] طوافی و طوافی و طوافی می‌نویسد. [حضرت همین طور شمرد] تا به 10 طواف رسید؛ مَنْ قَضَی لِأَخِیهِ الْمُؤْمِنِ حَاجَةً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ طَوَافاً وَ طَوَافاً حَتَّی بَلَغَ عَشَرَةَ؛»۵ #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

درباره یادداشت‌نویسی ✍️ سعید احمدی یادداشت‌، نه دل‌نوشته است، نه مقاله، نه سرمقاله، نه خبر، نه گزارش و نه تحلیلی بی‌نمک و بی‌روح. یادداشت قالبی ممتاز و متمایز در نوشتار رسانه‌ای است که میان «تأمل شخصیِ نویسنده» و «واکنش به مسئله‌ای همگانی» شکل می‌گیرد. نویسنده با تکیه بر نگاه و تحلیل خود، درباره رخدادی از جهان پیرامون، موضعی کوتاه، روشن و جهت‌‌مند دارد که آن را شیرین و شیوا می‌نویسد. این قالب نوشتاری کوتاه، نغز است و پرمغز. کمی واژه‌ها به معنای تهی‌دستی نویسنده نیست؛ بلکه حاصل مهارت در «فشرده‌سازی معنا» است؛ بی‌آنکه کسی را به گیجی و سردرگمی بکشاند. گاهی یک جمله می‌تواند چنان مایه‌دار و پرمعنا باشد که نوشتاری دراز و درشت نتواند چنین کند؛ مثل ضرب‌المثل‌ها. یادداشت از یک‌سو «واکنش» است و از سویی «تفسیر و تحلیل» و ضلع دیگر آن «فهم عمومی» است؛ نه گفت‌وگویی فقط با نخبه‌ها و زبده‌ها. واکنش است؛ چون به مسئله‌ای جاری و زنده می‌پردازد و تحلیل و تفسیر است؛ چون بنیانی عالمانه و اندیشه‌ورزانه دارد؛ از این‌رو یادداشت بر سه پایه‌ی بنیادین شکل می‌گیرد: «واکنش به مسائل»، «تحلیل و تفسیر» و «مخاطب‌ همگانی». برخلاف مقاله که بر استدلال، منابع و بسط نظریه استوار است، یادداشت نوشتاری است موجز، صریح، شخصی و گره‌خورده در اکنونی‌های جامعه. این اکنون‌گرایی، فقط در زمان نیست؛ بلکه بافت معنایی و زیست ذهنی مخاطب نیز بخشی از موقعیت حال است. یادداشت نمی‌خواهد پاسخی قطعی و جزم‌اندیشانه بدهد یا نظریه‌پردازی کند؛ کارش این است که مخاطب را ببرد به سمت روشن‌گری؛ از دریچه‌ای که چه‌بسا خیلی‌ها از آن به قضایا ننگرند. نویسنده، جایی میان دغدغه‌های شخصی و تحولات بیرونی می‌ایستد و تلاقی این دو را با زبانی دقیق، زاویه‌دیدی سنجیده و حساسیتی اجتماعی بیان می‌کند. این قالب، به مهارت زبانی، حساسیت اجتماعی، دقت تحلیلی و انتخاب زاویه‌دید نیاز دارد. یادداشت، تجلی تفکر در لحظه است؛ نه اندیشه‌ای خام یا احساس‌ها و هیجان‌های گذرا؛ بلکه تقاطع «عقل، عاطفه و زمانه» است. خلاصه کنم که یادداشت، قالبی رسانه‌ای، کوتاه، اندیشه‌محور و مسئله‌گراست که نویسنده با نگاه و دیدگاهی که خود دارد، تحلیلی روشن و بیانی روان درباره مسائل اجتماعی جاری پیش روی می‌گذارد. #نویسندگان_حوزوی_اصفهان 🆔 @howzavian_isfahan

▫️عدالت‌خواهی در بن‌بست روایت: چرا عدالت‌طلبان امروز به بن‌بست رسیده‌اند؟ 🔻آیا عدالت‌خواهی بدتر از غربگرایی است؟ ✍️ علی حیدری در مجله مجازی نویسندگان چهارمحال و بختیاری نوشت: 🔸عدالت‌خواهی به سبک موجود، از زمان دولت اصلاحات آغاز شد؛ دوره‌ای که عدالت‌خواهی وارد فاز جدیدی شد و از پرداختن به مسائل کلان و ساختاری، به سمت تمرکز بر مصادیق جزئی و فردی سوق پیدا کرد. البته همین مسائل جزئی، مثل رگ‌های حیاتی جامعه‌اند و نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت، اما وقتی عدالت‌خواهی صرفاً در این سطح بماند، نه‌تنها موجب غفلت از مسائل بنیادین می‌شود، بلکه گاهی تلقی‌های نادرست ایجاد می‌کند و به مسائل کلان ضربه می‌زند. 🔸در روزگار ما، عدالت‌خواهی تبدیل به یک مطالبه عمومی شده است. اما این مطالبه، اغلب درگیر سطح باقی مانده است. عدالت‌خواهیِ رسانه‌ای، شخص‌محور، و واکنشی، جای عدالت‌خواهی ساختاری، برنامه‌محور و تحول‌طلب را گرفته است. 🔹عدالت‌خواهان امروز، اغلب جملاتی از امام خمینی و رهبر انقلاب نقل می‌کنند، اما بدون آن‌که بتوانند این گفتارها را در بستر واقعیت‌های تلخ اقتصادی و اجتماعی امروز تحلیل کنند. در نتیجه، شعار عدالت تکرار می‌شود، ولی راهکارهای ریشه‌ای یا ارائه نمی‌شود یا با برچسب‌های سیاسی خاموش می‌گردد. 🔹از سوی دیگر، عدالت‌خواهان گاه درگیر مبارزه با مصادیق فردی فساد می‌شوند؛ فلان آقازاده، فلان پرونده، فلان قرارداد. این مبارزه لازم و درست است، اما وقتی فقط بر فسادهای شخصی تمرکز شود و بحثی از ساختارهای فسادزا یا غارت نظام‌مند بیت‌المال در میان نباشد، عدالت‌خواهی در سطح متوقف می‌شود. سخن از «تقسیم مساوی بیت‌المال» زیاد گفته می‌شود، اما کسی از «جارو کردن سازوکار چپاول بیت‌المال» حرف نمی‌زند. حرفی از اصل ۱۴۴ قانون اساسی که درباره سلامت دستگاه‌های امنیتی و نظامی است، نمی‌زنند؛ چون آنجا دیگر خط قرمز است. ▫️عدالت‌خواهی فقط فریاد بر سر گرانی یا انتقاد از فلان وزیر نیست. عدالت‌خواهی، نیاز به بازتعریف روایت انقلاب دارد. انقلابی که قرار بود تکیه‌گاه محرومان باشد، اما اکنون روایت‌های رسمی‌اش از محرومان خالی شده. روستاها فراموش شده‌اند، مستندهاشان ساخته نمی‌شود، و صدایشان در نظام رسانه‌ای شنیده نمی‌شود. وقتی عدالت‌خواهی از روایت مردم جدا شود، به پروژه‌ای بی‌ریشه تبدیل می‌شود که فقط مصرف درونی دارد. 🔳مشکل عدالت‌خواهان امروز، نبود شجاعت روایت و نداشتن نقشه‌ای برای اصلاح ساختارهاست. 🔸این سوال را بی‌پاسخ می‌گذارم آیا عدالت‌خواهی بدتر از غربگرایی است؟ #پویش_نوشتن #تبلیغ_مکتوب #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

تنها کسی که فارسی می نوشت‏! 🔻تنها کسی که گذشته از اشتغال به علوم عقلی و نقلی و تدریس آنها و نگارش کتابها به زبان عربی، در این رشته‌ها آمادگی چنین کاری (نوشتن به زبان فارسی) را داشت امام بود. ▫️سیره‌ی امام خمینی (ره)؛ ج5، ص 69. راوی: حجت‌الاسلام علی دوانی. #خاطرات 🔻#خط_ولی @khatevali