💠ادب نقد استاد؛ تجلی غیرت، بصیرت و اخلاق فضلای جوان ✍مهدی عامری 🔸در روزهای اخیر، ماجرایی پیرامون دیدار یکی از علمای شناخته‌شده تهران با برخی از چهره‌های جریان فتنه، واکنش‌هایی را در میان طلاب و روحانیون جوان برانگیخت. در پی این رویداد، آنچه جلوه‌گر شد، نه فقط یک اختلاف‌نظر، بلکه نمایشی از بالندگی، پویایی و پیشرفت حوزه‌های علمیه بود. 🔸طلاب جوانی که در برابر این اتفاق موضع گرفتند، با رعایت جایگاه و توجه به سوابق و خدمات علمی و عملی استاد خویش، در کمال ادب و احترام به سابقه علمی و تبلیغی ایشان، با استناد به آیات قرآن، روایات اهل‌بیت(ع) و اصول روشن دینی، واکنش‌هایی روشنگرانه و اخلاق‌مدارانه ارائه کردند؛ واکنش‌هایی که هم حاکی از تعهد به حق بود و هم ضمن نشان دادن ولایت‌مداری، التزام به اخلاق شاگردی را نشان می‌داد و به وضوح، نمایانگر پویایی و مسئولیت‌پذیری حوزه علمیه بود. 🔸در پاسخ‌هایی که مطرح شد، نه توهین و نه تخریب دیده می‌شد؛ بلکه استدلال، منطق، و ادب دینی در کنار هم حضوری پررنگ داشتند. طلاب جوان ما نشان دادند که می‌توان هم شاگرد بود و هم منتقد؛ هم مؤدب بود و هم مدافع حقیقت. 🔸این رویکرد شجاعانه، سنجیده و اخلاقی، نشانه‌ای روشن از پیشرفت حوزه‌های علمیه است. پیشرفتی که تنها در کتاب‌خواندن و منبر رفتن خلاصه نمی‌شود، بلکه در عمق‌بخشی به فهم اجتماعی از دین، درک جایگاه تاریخی علما، و نیز احساس مسئولیت در قبال مسیر انقلاب اسلامی تبلور می‌یابد. این همان افق روشنی است که امام خمینی(ره) برای حوزه‌ها ترسیم کردند و امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) همواره بر آن تاکید داشته‌اند؛ حوزه‌ای زنده، مسئول، آگاه، پرسشگر و انقلابی. 🔸با این حال، نباید از نظر دور داشت که عده‌ای در پی آن‌اند که فضای این گفت‌وگوهای درون‌حوزوی را برهم بزنند و با سیاست‌زدگی و هوچی‌گری، این مباحثات صادقانه را به بیراهه بکشند. اما تجربه نشان داده است که طلاب آگاه ما بارها و بارها در تاریخ حوزه با چنین مباحثاتی روبه‌رو بوده‌اند و اجازه نخواهند داد که دلسوزی‌های درون‌طلبگی، به دستاویزی برای سوءاستفاده جریانات سیاسی و رسانه‌ای بدل شود. کاش این افراد از این معرکه یاد نوع مواجهه با اختلافات و شیوه درست نقد را بیاموزند. 🔸امید می‌رود استاد ارجمند، شیخ حسین انصاریان، این واکنش‌ها را نه به‌عنوان جسارت و حاشیه‌سازی، بلکه به‌مثابه میوه‌های درختی ببینند که خود سال‌ها به آبیاری آن پرداخته‌اند. این شاگردان، که با الهام از آموزه‌های اخلاقی و دلسوزانه ایشان چنین دغدغه‌مندانه به میدان آمده‌اند، همان‌گونه که ایشان منادی اخلاق، مدارا و رأفت بوده‌اند، شایسته است با همان بزرگواری، صدای شاگردان دغدغه‌مند خود را بشنوند و در مسیر رشد این نهال‌های نورس دینی، همراه و مشفق باقی بمانند.کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوي‏ عَلي‏ سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغيظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ. #نویسندگان_حوزوی_تهران @howzavian_tehran

✅هشتاد و سومین محفل شعر مهروماه 🔹همراه با رونمایی از مجموعه شعر«سی سال بعد» اثر عاطفه جوشقانیان 🔹تقدیر از شعر برتر ماه به انتخاب حاضرین 🔹تقدیر از شاعران متولد خردادماه 🔹با حضور: سید محمد جواد شرافت شاعران قم و شاعران انجمن سه شنبه‌های ماه اصفهان 🔸یک نکته یک درنگ: سیدمهدی حسینی رکن آبادی 📆زمان: سه شنبه 13 خردادماه 1404 ⏰ساعت 16 📍مکان: بلوار الغدیر، کوچه ۸،‌ مجتمع تربیتی هدایت، سالن زائر 📍مسیریابی سالن برگزاری در نشان ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ #شاعران_حوزوی @shaeranehowzavi

❌ اسلام رحمانی، نگرشی التقاطی به اسلام وحیانی 🔹 امثال محسن کدیور که در پی ترویج «اسلام رحمانی» هستند، بخشی از آیات قرآن را که می‌تواند نسبتی با ارزش‌های لیبرالی داشته باشد، برگزیده و باقی آیات قرآن و سنت پیامبر(ص) را جراحی و حذف کرده و می‌کوشند اسلام را منحصر در همان مفاهیم سازگار با لیبرالیسم معرفی کنند. ▫️ در جواب کدیور باید گفت: ترکیب اسلام رحمانی به‌عنوان موصوف و صفت، نافی نوعی از اسلام است که وجود خارجی ندارد. چون اسلام همه‌اش، هم رحمانی است و در عین حال هم مقتدرانه و انقلابی؛ یعنی در عین اقتدار، رحمانی است. 🔹 قرآن به‌شدت با کسانی که ایمان تبعیضی را اختیار کرده و به برخی از احکام اسلام ایمان می‌آورند و به برخی از احکام اسلام کافر می‌شوند، برخورد کرده و چنین ایمانی را رد می‌کند. ▫️ در واقع اسلام رحمانی، برداشتی گزینشی از اسلام است. ممکن است تصور شود چون اسلام ابعاد رحمانی هم دارد، غرض از طرح این کاربرد، برجسته‌‌کردن و تئوریزه‌سازی این بخش از اسلام است؛ در حالی که این اقدام به نوعی ایمان‌ آوردن به بعض از اسلام و انکار بعضی دیگر است. 🔹 ما دو اسلام نداریم که یکی «‌اسلام غیظانی» یا «‌اسلام غیررحمانی» باشد و دیگری اسلام رحمانی. این گونه کاربرد، نوعی اتهام به طرفداران اسلام سیاسی است که گویی آن‌ها بُعد رحمانی اسلامی را نمی‌بینند یا منکر هستند! #نویسندگان_حوزوی_فارس 🆔 @howzavian_fars

. . ♦️مقابله با تحریف امام؛ تکریم ماندگار حجت الاسلام داود فریادرس، عضو شبکه نویسندگان حوزوی نوشت: تحریف امام و روایت‌سازی غلط از سیره و آرمان‌های او، پروژه‌ای راهبردی، دستور کار اتاق‌های فکر دشمن است. این تحریف، گاه از بیرون و با چهره‌ای عیان صورت می‌گیرد و گاه از درون، آن هم از زبان کسانی که انتظار نمی‌رود و به سخنانی لب می‌گشایند، بوی انحراف می‌دهد؛ گاه امام را تا سطح یک لیبرالِ اصلاح‌طلب فرو می‌کاهند، گاه از او تصویری صرفاً اخلاق‌گرا، صلح‌طلب، یا اهل مدارا ارائه می‌دهند و در برابر، وجه انقلابی، عدالت‌خواه، استکبارستیز و ضدسلطه‌اش را سانسور می‌کنند. این تحریف‌ها، فقط اشتباه تاریخی نیستند؛ خیانت به آینده‌اند. چرا که اگر امام، درست شناخته نشود، انقلاب نیز نادرست تفسیر خواهد شد. و اگر مسیر، تحریف شود، مقصد هم گم خواهد شد. 🔗متن کامل در خبرگزاری تسنیم: https://tn.ai/3326509 #امام_خمینی #نویسندگان_قم @howzavian_qom

طلبه مدرسه علمیه امام صادق (ع) قم شهید شاخص کشور شد 🔹شهید کمال قاسمی قره‌حسنلو، زاده ارومیه و طلبه مدرسه علمیه امام صادق شهر قم، شهید شاخص روحانی راهیان نور سال ۱۴۰۴ معرفی شد. 🔹 شهید کمال قاسمی، در سال ۱۳۶۳ در منطقه هویزه، عملیات بدر به اسارت دشمن در آمد.در سال ۱۳۶۷در زندان‌های بعث بعد از ۴ سال تحمل شکنجه به فیض شهادت نائل آمد و پیکر پاکش نیز در بغداد به خاک سپرده شد. از این شهید بزرگوار در باغ رضوان ارومیه مزاری به یادگار است. ـ ـ ـ ــــــــــ✾ــــــــــ ـ ـ ـ ـ #جهاد_روایت @jahad_revayat

#کوچه_های_خمین اگرچه کوچه های خمین با تو آشناترند و با تو الفتی دیرینه دارند و به هرکجایش بنگرم و زباندباز کنند از تو خاطره ها دارند. اما وقت آن رسیده که من هم زبان باز کنم و از عاشقی هایم بگویم. اما چگونه می توانم خورشید را به تصویر بکشم که در ظلمت راهمان را نمایان ساخت و خجالت می کشم بگویم که تو گفته ای؛" عالم محضر خداست". تو چراغ راهی بودی که دلهای سرگردان ما را به ساحل آرامش رساندی و کشتی انقلاب را به ساحل پیروزی. تو! چنان فرشته ای در بحران جنگ کنارمان بودی و کلامت، روحی مسیحایی در کالبدمان دمید و در سجده های سبز و عرفانی نمازهای شبت در حق مان دعا کردی. اماما ! ای کاش هنوز با مابودی و اشک حسرت را مهمان چشمان مان نمی کردی و زورق های شکسته ی دل ها را به گل نمی نشاندی. ✍ابوالقاسم محمدزاده (الف. م) #نویسندگان_حوزوی_خراسان 🔅@HOWZAVIAN_khorasan

🔅 درخشش تشیع در دوران امام باقر(ع) ✍️ طاهره موحدی شب بود و ماه در دل شب می درخشید و پیش پای رهگذران را روشن می کرد.كميت وارد مدينه شدو به حضور حضرت باقر (عليه السلام ) شرفياب گرديد. قصيده ميمیه خود را كه در مدح اين خانواده سروده بود به عرض رسانيد تا پايان شعر رسيد: و قتيل بالطف غودر منهم / بين غوغاء امة و طغام حضرت باقر (عليه السلام ) از شنيدن اين قسمت شعر گريست . فرمود كميت اگر مالى در نزد ما بود به تو مى داديم ولى آنچه پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) درباره حسان بن ثابت گفت من نيز درباره تو مى گويم لازلت مويدا بروح القدس ماذببت عنا اهل البيت پيوسته تا زمانيكه از ما خانواده دفاع كنى در حمايت روح القدس باشى. از خدمت آنجناب خارج شد و پيش عبدالله بن حسن رفت اشعار خود را نيز براى او خواند. عبدالله گفت مرا باغستانى است كه به چهار هزار دينار خريده ام اين سند آن است ، قباله مالكيت را به كميت داد و زمين را به او بخشيد. كميت گفت پدر و مادرم فدايت باد اگر براى غير شما خانواده شعرى بسرايم منظورم رسيدن به آمال مادى و دنيوى است ولى به خدا سوگند آنچه براى شما بگويم نظرى جز خدا ندارم . عبدالله آنقدر اصرار ورزيد تا كميت ناچار قبول كرد قباله را برداشته رفت . پس از چند روز پيش ‍ عبدالله آمده گفت مرا در خدمت شما نياز و حاجتى است . عبدالله گفت هر حاجت باشد برآورده است . 🔗 متن کامل در مجله مجازی نویسندگان قم #پویش_نوشتن #تبلیغ_مکتوب #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

➖شکوفایی شیعه با تلاش‌های امام باقر علیه‌السلام 🛑 كانَتِ الشِّيعَةُ قَبْلَ أَنْ يَكُونَ أَبُو جَعْفَرٍ وَ هُمْ لَا يَعْرِفُونَ مَنَاسِكَ حَجِّهِمْ وَ حَلَالَهُمْ وَ حَرَامَهُمْ حَتَّى كَانَ أَبُو جَعْفَرٍ فَفَتَحَ لَهُمْ وَ بَيَّنَ لَهُمْ مَنَاسِكَ حَجِّهِمْ وَ حَلَالَهُمْ وَ حَرَامَهُمْ حَتَّى صَارَ النَّاسُ يَحْتَاجُونَ إِلَيْهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا كَانُوا يَحْتَاجُونَ إِلَى النَّاسِ وَ هَكَذَا يَكُونُ الْأَمْر 🔰امام صادق علیه‌السلام می فرمایند: شیعه قبل از اینکه پدر بزرگوارم یعنی امام باقر"علیه‌السلام" به امامت برسد در فقر فرهنگی به سر می‌برد به نحوی که شیعیان حلال و حرام و حتی مناسک حج خویش را نمی‌دانستند لذا محتاج جامعه"رقیب" یعنی" اهل‌سنت" بودند ولی بعد از به امامت رسیدن پدرم جامعه شیعه به حدی از فرهنگ رسید که جامعه "رقیب "یعنی "اهل‌سنت "محتاج جامعه فرهنگی شیعه شدند . 📚الکافی" ج ۲ ص ۲۰ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi •┈┈••••✾•🌿🌺•✾••┈┈•. ✍️نویسندگان‌حوزوی‌چهارمحال‌و‌ بختیاری @howzavian_chaharmahalbakhtiari

🔺عدالت گزینشی؛ دینداری دوگانه و متناقض ✍️ حسن یونسی در مجله مجازی نویسندگان البرز نوشت: در روزگاری که نفاق و تلبیس نقاب بر چهره برخی از دینداران دوچهره و ظاهرگرا نهاده است، هجمه به حاج آقا قاسمیان تنها به سبب نقدی مؤدبانه و دلسوزانه نسبت به مدیریت حرمین شریفین، نشانه ای تلخ از واژگونی معیارهاست. عجبا از کسانی که در داخل کشور بر قوانین می تازند و خود را معترض و منتقد می خوانند، اما همین که سخن از انتقاد به مدیریت برون مرزی دین به میان می آید، ناگهان در نقش مدافعان نظم و قانون ظاهر می شوند. این عدالت نیست؛ این همان عدالت گزینشی است که بوی هوا و هوس می دهد، نه دیانت. اگر در عاشورا نیز حضور داشتند، چه بسا به حسین بن علی علیه السلام خرده می گرفتند که وحدت را شکسته است. اینان همیشه با نصیحت در خلوت آغاز می کنند و با اتهام زنی علنی و غیرمنصفانه نسبت به دیگران در محافل عمومی پایان می دهند. حقیقت گویی را برنمی تابند؛ زیرا در فرهنگ آنها دینداری یعنی مصلحت اندیشی، نه شجاعت و روشن گری. امیرالمومنین علیه السلام این جماعت را خوب می شناخت: کسانی که لباس حق را بر قامت باطل می پوشند؛ ظاهری آراسته و باطنی فاسد دارند. دینداری آنها برای تزیین موقعیت است، نه بندگی خدا. زمانی سکوت را فضیلت می دانند و زمانی فریاد را وظیفه؛ بسته به اینکه مخاطب چه کسی باشد و نفع در کدام سو. ما در دفاع از شخص نیستیم؛ سخن درباره راهی است که حاج آقا قاسمیان نمایندگی می کند: دینداری بی ریا، نقد مشفقانه و غیرت ایمانی. نه افراط و نه تسلیم؛ بلکه فریاد مؤمنانه ای که ریشه در عمق باور دارد. امروز، همانگونه که در مکه و مدینه زبان منتقدان صادق بسته می شود، در داخل نیز کسانی هستند که با تابلوی دین اما با ذهنیت سکولار، راه نقد مؤمنانه را می بندند. این روند اگر بی پاسخ بماند، نه تنها دینداران مخلص را منزوی می سازد، بلکه مشروعیت گفت و گوی درون دینی را نیز خدشه دار می کند. اکنون زمان آن است که دینداران واقعی با جرأت و حکمت پرده از چهره دینداری دوگانه بردارند؛ دینداری که به کار قدرت می آید نه به کار هدایت. دفاع از حاج آقا قاسمیان، دفاع از عدالت است؛ دفاع از حقی که اگر به فراموشی سپرده شود، جای خود را به تزویر و خودکامگی خواهد داد. این ایام، موسم تمیز حق از باطل است؛ یا در صف اهل صداقت می ایستیم یا با لباسی از دیانت صوری بر دوش باطل بار توجیه می نهیم. انتخاب با ماست. #پویش_نوشتن #تبلیغ_مکتوب #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

🔅 آنچه از «خمینی» می‌فهمم! ✍️ علی‌ خسروی در مجله مجازی نویسندگان همدان نوشت: 🔻امام را می‌توان جواهرفروش معنا و گنجینه‌دار عزت و شرف انسانی و اسلامی و ملی توصیف کرد. 🔻عارفی مفتون اسرار که پیش از سیاست، مروارید زیبای مجاهدت را در نیمه‌شب احساسش خلق کرده، الماس خیره کنندۀ خداباوری و خودباوری را در دست‌های لطیف‌اش تراش زد. 🔻«سید روح‌الله خمینی» - این شاگرد مجهز «حکمت‌» صدرایی- در سلوک عرفانی و در اَسفار اربعه‌اش به فطانت آشکار کرد که نه تنها با دعای نیم‌شبی و گریۀ سحری مأنوس و متنعم بود که پای در وادی عشق و رندی نهاده، دست از عافیت شسته بود تا با تلفیق حماسه و عرفان بر صدر مجلس عالمانِ عارف و فقیهان فیلسوف و سیاستمدار زمان بنشیند. 🔻خمینی باران رحمتی است که بر همه مظلومان و پابرهنگان می‌بارد و سیلابی می‌شود علیه همه پلیدی‌ها و خط تمایزی است بین دین گوشه‌نشین سکولار و معنویت در صحنه. او بزرگترین آموزگاری است که آدمی را از خود محوری حیوانی به اندیشه‌ورزی جهانی می‌رساند. 🔻گرمای محضر و ابهت ظاهر و غرش رعدوارش علیه زشتی‌ها با خنکای رفتارش در همنشینی با آحاد ملّت، رزمندگان، خانوادۀ شهدا، خردسالان و حتی با غنچۀ گلی که در باغچۀ حیات خانه در حال شکفتن است، شهد و شکر بود که کام امّت را شیرین می‌کرد؛ آن چون عشق خروشنده و فوّار و این چون نسیم سحری لطیف و گره‌گشا. 🔻«خمینی» دریائیست از تفکر و طوفانی‌ست از حماسه، هر برگ زندگی‌اش دفتر تصنیفی و هر بیت غزلش قفسۀ تألیفی و هر اخم‌ و لبخندش بِه از صد رساله است. 🔻او تمام قد، نیستان سوخته‌ترین احساس تاریخی بشر است. بشری که در آزادگی و شرف به خمینی اقتدا می‌کند و در دیوان محبت، دست در گردن او می‌اندازد. 🔻خمینی جلوه‌ایست از جمال رب و روحی‌ست خدایی در کالبد زمان؛ حال عارفانه‌‌ای که تا سپیده دم جهان ادامه دارد. 🔻و اکنون، در عصر های‌و‌هوی لیبرالیسم و عربدۀ اومانیسم و خودبنیادی شیطانی این مرام امام است که آتش تحقیق در خرمن ارباب نظر می‌اندازد تا بسیاری از فرزندان روحانی‌اش بی مزاج آب و گل، در چهارگوشۀ جهان کتاب احوال او را جرعه جرعه بنوشند و قطره قطره در کام بریزند و صهبای مرامش را به دیدۀ منت بگذارند تا در هر بار آب لطف تازه‌ای به سر و روی و روان خود بزنند. 🔻آری، داستان من و معشوق مرا پایان نیست: تا قیامت گر بگویم زین کلام صد قیامت بگذرد وین ناتمام #پویش_نوشتن #تبلیغ_مکتوب #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

🔅 از قاب کودکی تا صلابت تاریخ ✍️ نجمه صالحی، سردبیر مجله افکار بانوان حوزوی نوشت: او را نخستین‌بار در کودکی شناختم. نه از دل کتاب‌های تاریخ، که از قاب‌های ساده‌ی تلویزیون؛ در آن لحظه‌ها که با نوه‌هایش نشسته بود، آرام، با لبخندی مهربان، گویی تمام جهان در نگاهش جا می‌شد. برای ذهن کودکانه‌ام، او چهره‌ای آشنا و دوست‌داشتنی بود؛ پدربزرگی مهربان که خشم و فریاد را نمی‌شناسد؛ اما کلماتی که خطاب به دشمنان انقلاب بر زبان می‌آورد، دیگر صدای آرامِ پدربزرگانه نبود؛ صلابتی داشت که جان‌ها را تکان می‌داد. طنین صدای او، صدای مردی بود که ایستاده بود؛ با تمام قامت، در برابر ظلم، در برابر سلطه. آن‌جا بود که فهمیدم امام، تنها یک چهره‌ی مهربان نبود؛ او اراده‌ای بود تجسم‌یافته، ایمانی که در سخن موج می‌زد و در عمل معنا می‌یافت. امام برای من نماد کامل «جاذبه و دافعه» یک مؤمن بود. مهربانی‌اش دل می‌ربود، و صلابتش امید و ایمان می‌آفرید. در کنار نوه‌هایش، تصویر پدری آرام بود، و در مقابل دشمنان اسلام، طوفانی خاموش‌نشدنی. او نه‌فقط رهبری سیاسی، که معلم اخلاق بود؛ هم عارف شب‌های تار و هم فریادگر روزهای انقلاب. چهره‌اش هنوز در ذهنم مانده؛ نه‌فقط از قاب عکس‌ها، که از عمق آن تجربه‌ی انسانی و تاریخی که نامش را «امام» گذاشتیم. او مردی بود که ایمان را زندگی کرد؛ با قلبی آرام و صدایی که جهان را لرزاند. #پویش_نوشتن #تبلیغ_مکتوب #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی