eitaa logo
نویسندگان حوزوی
4.6هزار دنبال‌کننده
7.2هزار عکس
632 ویدیو
209 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🍃#شبکه_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه شما فاضل ارجمند 🌱 یادداشت شما با این مشخصات پذیرش می‌شود ۱. نام و نام خانوادگی... ۲. از استان ... ۳. نشانی کانال شخصی @Jahaderevayat 🚫 این صفحه تبلیغ و تبادل عمومی ندارد.
مشاهده در ایتا
دانلود
✍️ پویش یادداشت‌نویسی شماره‌ دوم ویژه مجله «حکمت و بیان» 🔹 موضوع پویش «تحجر، بحران هویت و ضرورت آزاداندیشی در حوزه علمیه» با محوریت بازخوانی مفهوم تحول، قانون زمان و نقش حوزه در پویایی اندیشه دینی 🔶 مقدمه ▫️حوزه علمیه، قلب تپنده‌ی اندیشه دینی در تاریخ تشیع است؛ اما امروز بیش از هر زمان دیگری در برابر پرسش‌های بنیادین درباره‌ی هویت، کارکرد و مسیر آینده خود قرار گرفته است. ▫️رهبر معظم انقلاب بارها هشدار داده‌اند که اگر حوزه متحول نشود، به‌تدریج از زمانه عقب خواهد ماند. در چنین شرایطی، خطر تحجر فکری، ایستایی ساختاری و خودبسندگی تاریخی بیش از پیش جدی است. 📌این پویش می‌خواهد فرصتی باشد برای گفت‌وگو میان طلاب، اساتید و دغدغه‌مندان درباره‌ی اینکه: ▫️تحجر دقیقاً چیست و چگونه پدید می‌آید؟ ▫️چرا تحول در حوزه دشوار شده است؟ ▫️و چگونه می‌توان با آزاداندیشی دینی، به بازتولید خلاق سنت علمی پرداخت؟ 🌀پویش یادداشت‌نویسی مجله حکمت و بیان، از همه‌ی اهل اندیشه دعوت می‌کند تا در قالب یادداشت‌های کوتاه و تحلیلی، از درون حوزه درباره‌ی این چالش بزرگ بنویسند. ❓ پرسش محوری ▫️چرا حوزه علمیه در برابر تحول مقاومت می‌کند؟ ▫️ریشه‌های تحجر، ایستایی و استبداد فکری در آن چیست؟ 🧭 محورهای کلی یادداشت‌ها 🔸 تحجر و مفهوم زمان؛ نسبت پویایی و جمود در اندیشه دینی 🔸 بحران هویت حوزه؛ از ساختار تا معنا 🔸 استبداد فکری و ریشه‌های روانی تحجر 🔸 آزاداندیشی و مرزهای تحول در نهاد دین 🔸 درس‌های تاریخ حوزه در مواجهه با تغییر ✅ ویژگی یادداشت‌ها ▫️تحلیلی، عمیق و مستند (نه صرفاً شعاری یا احساسی) ▫️میانگین ۱۵۰۰ تا ۱۷۰۰ کلمه ▫️دارای ساختار منسجم و پاسخ به پرسش محوری ▫️مبتنی بر نگاه تحول‌خواهانه، نقادانه و درون‌حوزوی 📅 آخرین مهلت ارسال: ۲۰ آبان ۱۴۰۴ 📮 ارسال یادداشت: @agr_admin 📝 فصلنامه حکمت و بیان 📗 @HEKMATVABAYAN_ir 🔻@Hawzah_Panahian
▫️از خطبه فدکیه تا عاشورا؛ استمرار جریان مقاومت در برابر خلافت جور جریان سازش، با تکیه‌بر مصلحت‌اندیشی‌های کوتاه‌مدت، در برابر انحراف خلافت سکوت کرد؛ سکوتی که به تحریف مفاهیم دینی و حاشیه‌نشینی اهل‌بیت (ع) انجامید. در مقابل، حضرت زهرا (س) با خطبه فدکیه، نماد مقاومت شد. 🔗 متن کامل یادداشت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی
تسبیح و محراب دعا گریان و بی‌تابند چشم‌انتظار و تشنه‌ی لبیک اربابند آلاله‌های باغ عشاق تو پژمردند این خاک‌های تشنه مشتاق نمی، آبند دیگر تبسم بر لبان صبحگاهان نیست شبهای تار ما به فکر نور مهتابند چشمان زخمی بهاران هم پریشانند با فکر رویای تماشای تو می‌خوابند اشعار رنج و محنتت را دیدم و گفتم این واژه‌ها هم تشنه‌ی آرایه‌ای نابند @shaeranehowzavi
🔺موضوع: سبک تربیت فاطمی 🔻کارشناس تاریخ و سیره اهل‌بیت(ع): تربیت فاطمی موفق ریشه در هماهنگی کامل والدین دارد. با اشاره به سه رکن اصلی تربیت فاطمی «حاکمیت محبت و تکریم شخصیت»، «تربیت معنوی هدفمند و الگومحور» و «مسئولیت‌پذیری مشترک والدین» افزود: در این سبک تربیتی، ارزش‌ها با تجربه عینی در محیط سالم و محترمانه منتقل می‌شود نه صرفاً با شنیدن و توصیه زبانی. 🔺متن کامل مصاحبه در خبرگزاری دانشجویان ایران "ایسنا"📍 isna.ir/xdVpCP 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی
⚜️یاوران ولایت؛ محفلی برای تعلیم و تربیت اسلامی⚜️ ❇️استاد ارجمند جناب آقای علی‌اصغر کاویانی (دامت برکاته) با سلام و احترام انتصاب شایسته‌ی جنابعالی به‌عنوان «عضو شورای تخصصی ادبیات تاریخ دفاع مقدس و مقاومت استان قم» و نیز «دبیر علمی چهاردهمین جایزه‌ی ادبی یوسف (استان قم) » را صمیمانه تبریک عرض می‌نماییم. مایه افتخار و مباهات مدرسه یاوران ولایت است که سال‌هاست از حضور پربرکت و خالصانه حضرتعالی بهره‌مند بوده و امید این است که در آینده نیز بتوانیم بیش از پیش از توانمندی‌های شما استفاده ببریم. از درگاه خداوند متعال، توفیق روزافزون، سلامتی و موفقیت در تمامی عرصه‌های علمی و فرهنگی را برای جنابعالی آرزومندیم. 🕌 مدرسه یاوران ولایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی
✓ گاهی یک زمزمه کافی‌ست (نگاهی به روایت هنرمندانه و اندیشه‌ورز در آیین عزاداری) ✍️ روح‌الله متوسل ←در کودکی، آن سال‌های صادق و بی‌تصنع، وقتی هنوز هفت یا هشت سال بیشتر نداشتم، با خانواده وارد مسجد محل شدیم؛ مسجدی که در ایام فاطمیه، با پرچم‌های سیاه و نور کم‌رنگ چراغ‌ها، به صحنهٔ روایت مظلومیت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها بدل شده بود. فضای مسجد پر بود از شور و حزن؛ یادم هست در آن شب شهادت، جمعی از مردم با دل‌هایی پر از صفا و چشمانی خیس، در تاریکی و میان پرچم‌گردانی‌ها، دم گرفته بودند و می‌خواندند: «در وسط کوچه تو را می‌زدند / کاش بجای تو مرا می‌زدند» ←این شعر، با آن سادگی و عمق، چنان به جان کودکانه‌ام نشست که هنوز هم طنینش در گوشم زنده است! آن لحظه، چیزی فراتر از شنیدن یک بیت بود؛ تجربه‌ای بود از همدردی، از همزادپنداری، از اینکه انسان بتواند خود را جای مظلوم بگذارد و آرزو کند که ای کاش درد را او می‌کشید، نه آن عزیز. این نوع همدلی، نه فقط یک واکنش احساسی، بلکه نوعی تربیت روانی و سبک زندگی است ←و اینجاست که گاهی می‌شود در شعر یا نوحه یا سخنرانی، به امر حساسیت‌برانگیز و تحریک‌آمیزِ مثلاً اعتقادی به‌طور مستقیم اشاره نکرد بلکه همین که هنرمندانه، با ظرافت و احساس، به آن اشاره شود، کافی‌ست تا اصل ماجرا در دل مخاطب بنشیند. مثل این شعر که مظلومیت را فریاد می‌زند؛ و مخاطب را به جست‌وجوی حقیقت و شناخت ظلم و ظالم وا‌می‌دارد. ←این همان میراثی‌ست که مادرمان حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها برای فرزندانش به جا گذاشت؛ وصیتی که در آن، قبرش را مخفی کرد، تشییعش را شبانه خواست، و با سکوتی پر معنا، تاریخ را به تفکر واداشت. او مخفی کرد اما همه چیز را عیان نمود و این هنر بیان مظلومیت است؛ هنری که با زمزمه‌ای جان‌سوز، دل‌ها را بیدار می‌کند و ذهن‌ها را به پرسش، وادار. 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی
فاطمه و گریه‌کنان بی‌مسئولیت! ✍️امیرحسن اوصالی 📌اگر دلیل رنج‌ها‌ی فاطمه'س' و مرز میان اسلام سقیفه‌ای و اسلام محمدی را نشناسیم، اشک‌‌هایمان نه‌ تنها معرفتی نخواهد داشت، بلکه حجابی می‌شود میان ما و حقیقت؛ که روضه‌ی فاطمیه را خصوصی می‌پنداریم و خود را نیز در زمره‌ی خواص می‌شماریم. و این سوگواری‌ها و گریه‌کردن‌ها جز ارضای احساسات و تحریک عواطف که صرفا ماست‌مالی وجدان‌مان است، بی‌ثمر و بی‌رسالت خواهد بود. تاریخ را که بنگریم خواهیم دید که شیرازه‌ی دین همیشه به‌دست دین‌دارانی "کتوم" و بی‌خرد از هم فروپاشیده؛ آنان که بر مسند سلیقه نشسته‌‌ و حقایق دین را کتمان کرده‌‌اند. باید دانست که بی‌دینی هیچ‌گاه در برابر دین نمی‌ایستد، و این جنسی غلط، ناصواب و دست‌کاری شده از دین است که در مقابل‌ش قد علم می‌کند. همان‌گونه که امروز مسئله‌ی حجاب از بلاگرهای محجبه‌ی مجازی آسیب می‌بیند نه از ضعیف‌الحجاب‌ها، در فاطمیه نیز از ناآگاهانی زخم می‌بینیم که صدیقه‌طاهره'س' را یک کنش‌گر سرمایه‌دار معرفی می‌کنند، نه اسوه‌ای برای بشریت. 📌آیا فکر کرده‌ایم که آن شورای شوم با کدام پشتوانه‌ی "زور" و "زر" پایه‌ی سقیفه را نهاد و بر خانه‌ی وحی هجوم برد؟ مگر در مدینه لشکری ۳۰هزار نفری بود؟ پس مردم کجای این ماجرا بودند؟ چه شد جماعتی که دیروز در رکاب پیامبر'ص' و در بدرها، خیبرها، احدها و احزاب‌ها شمشیر زده بودند، امروز از حرکت‌ بازماندند؟ چگونه لباس دین‌شان در این مدت کوتاه کهنه شد؟ مردمی که خطبه‌ی غرّا و منطق گیرای فاطمه'س' را شنیدند، اما به‌جای بیداری، گریستند و در خواب غفلت فرو رفتن؛ گریه‌کنانی بی‌مسئولیت که در برابر "سیاست" و "حاکمیت" سکوت کرده و به گفته‌ی قرآن[آل عمران_۱۴۴] انقلاب بر اعقاب خود کرده و به مشیِ عصر جاهلیت خود برگشتند‌. مردمی با نگاه سکولار که بر ابوسفیان‌ها سواری می‌دادند و کک‌شان هم نمی‌گزید، این‌بار با گشادی بیشتر مورد تحمیق و تحمیر سقیفه واقع شدند. 📌و سقیفه تکّه‌ای ناقص و معیوب از دین بود. بی‌روح و گرفتار در مناسک خشک که امام را در احکام و قضاوت‌ها خلاصه نمود و خود به حاکمیت سکولار و سلیقه‌ای خود با پشتوانه‌ی "مردم بی‌خیال" ادامه داد. و فلسفه‌ی غلبه‌ی لعن‌های قومی بر فردی در زیارت‌عاشورا همین‌جاست که تابعین و سکوت‌کنندگان کم‌گناه‌تر از غاصبین و قاتلین نیستند. حال به‌خود رجوع کنیم و بیاندیشیم که در کدام سمت تاریخ و جامعه ایستاده‌ایم؟ آیا گریه می‌کنیم و باز پشت سقیفه‌‌ایم؟:یا "آتش‌ به‌اختیار" رهنمودهای امام جامعه را پیاده می‌کنیم؟ کدام‌یک؟شاید اگر آن روز تنها چهل نفر به یاری علی(ع) می‌رفتند، تاریخ دیگرگونه رقم می‌خورد. و امروز نیز اگر گریه بی‌مسئولیت بماند، تکرار همان تاریخ است؛ اما اگر اشک به تصمیم بدل شود، فاطمیه نه پایان غم، که آغاز قیام خواهد بود. @howzavian_zanjan
بانوی جهادگر ✍زهرا گندمکار حضرت زهرا ( س ) طلوع درخشانی است که از گریبان او ، خورشید امامت و ولایت و نبوت درخشیده است ؛ آسمان بلند و رفیعی است که در آغوش آن ، ستاره های فروزان ولایت قرار گرفته است . خدای متعال بی جهت و بدون دلیل به کسی امتیار نمیدهد بلکه او را امتحان می‌کند و بعد امتیاز می‌دهد. اراده قوی ، عزم راسخ ، گذشت و فداکاری فاطمه زهرا (س) در همان دوران کوتاه باعث شد خدا او را انتخاب کند، خیر کثیری که خداوند متعال در سوره مبارکه کوثر مژده آن را به پیامبر داد و فرمود : ( اِنا اَعطَیناکَ الکوثَر ) تأویل آن فاطمه زهرا است . خیلی ها سعی کردند آن را پوشیده بدارند و انکار کنند اما نتوانستند. و او توانست بشریت را نجات دهد. فاطمه زهرا فرشته نجات انسانها در طول تاریخ است و بخاطر همین ائمه ( ع ) برای آن بزرگوار حرمت قائل هستند و نسبت به او اظهار خشوع می‌کنند. دختری که لذت های دنیا،تشریفات و تجملات به خود راه نمیدهد ،اگر چه عمر کوتاهی داشت اما یک جهاد گر به تمام معنا و خستگی نا پذیر در دفاع از اسلام ، امامت و ولایت و حمایت از پیامبر و علی ( ع ) است و تا آخرین لحظه با وجود شکنجه های دشمنان در دفاع از نبوت و امامت و نظام اسلامی پایبند بود و در همین راه به شهادت رسید. او در حالی که می‌تواند در عرصه جهاد رهبر و الگویی برای همه بشریت باشد ، در مادری. همسرداری، کد بانویی و تربیت فرزند اوج قله تصور است. ما باید احساس محبت به فاطمه زهرا را در زندگی خود پیاده کنیم و در پی محبت او ،باید اطاعت و پیروی از او را در سه لوحه زندگی خود قرار دهیم . خدا را شکرگزاریم به برکت وجود انقلاب اسلامی هر ساله مراسم عزاداری حضرت فاطمه زهرا ، در دو دهه فاطمیه برگزار می‌شود و رهبر فرزانه انقلاب بر روی این مراسمات تاکید دارد ،تا ذکر مصائب و فضائل این بانوی بزرگوار هر ساله تکرار شود و سرمشق و الگویی برای ما بشریت شود. @howzavian_khuzestan
نویسندگان حوزوی
#پست_ثابت | در حال به‌روزرسانی ✔️ تیتر اول ما: اینجا هم بخوانید، هم بنویسید 💠 با فعالیت‌های جهادی
. ⁉️ بر اساس آسیب‌شناسی میدانی و وضعیت‌سنجی رسانه‌های دینی و حوزوی در کار تشکیلاتی و کنشگری 👇 🌱 یک مرحله به "راهبرد نویسندگان حوزوی" اضافه شد.👇 https://eitaa.com/howzavian/15 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی
▪️از انسان سرد به انسان گرم ✍️ حجت الاسلام دکتر علی اصغر اسلامی تنها تصویر گرم است، کلمه سرد. لفظ گرم است، معنا سرد. انسانِ معطوف به کلمه، انسانِ سرد است؛ انسانِ معطوف به تصویر، انسانِ گرم. در جهان اجتماعی ایرانی، با تحولات رسانه‌ای، در حال گذار از انسانِ سرد به انسانِ گرمیم. انسانِ گرم رسانه، اهل تفرّج است نه تشهّد، اهل تکشّف است نه تحجّب، اهل تجسّس است نه تحقّق. او ماکرو یا میکرو سلبریتی است؛ خدایگان یا خدایچگانِ بدکردار. رسانه‌های گرم، انسانِ متفرّجِ متکشّفِ متجسّس را تکثیر می‌کنند و جهان اجتماعی را گرم و سوزان می‌سازند. انسانِ گرم‌شده با آتش بیرونی رسانه، اهل کتاب و کلام نیست، دعوت عقلانی و گفت‌وگوی ابراهیمی را برنمی‌تابد. گرمایش فزاینده اش، جهنم اجتماعی به پا می کند. اما برای انسان معطوف به کلمه امید همیشه زنده است... چون می آید کلمه‌ی حق که سرد و سلامت‌آفرین است: قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ آری اگر کلمه‌ی حق شهید شود، خون گرمش حرارتی ابدی در دل‌های ابراهیمیان می‌افکند که هرگز سرد نخواهد شد. اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤمنینَ لا تَبْرُدُ اَبَداً @hamshenasi 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی