سجده شکر بعد مطالعه حضرت آیت الله جوادی آملی برای ما طلبه ‌ها این کار یک ادب دینی است مُهری کنار آن اتاق مطالعه ما باشد هر وقت مطالعه ‌مان تمام شد یک سجده شکر کنیم، بعد بیاییم بیرون، اینها را جزء برنامه ‌ها بدانیم، اینها نعمت است، اینها یک چیز عادی نیست؛ خدا را شکر که بدن سالم به ما داد، فکر سالم به ما داد، عقیده سالم داد که آمدیم در طریق اهل بیت، تا حرف اینها را یاد بگیریم، این ‌چنین نباشد که ما وقتی مطالعه می ‌کنیم و بیرون می ‌آییم مثل دیگری باشیم که مطالعه می ‌کند؛ اینها را عبادت بدانیم چه اینکه هست، سجده شکر کنیم، خیلی هم طول نمی ‌کشد، یک سر روی مهر می ‌گذاریم ولو ذکر هم نگوییم، چون در سجده شکر، ذکر لازم نیست، آن سجده تلاوت است که بعضی برای آن ذکر گفتند، حالا اگر خواستیم ذکر بگوییم «حمداً حمداً حمداً، شکراً لله» خیلی مایه ندارد؛ ولی آدم دینی زندگی بکند غیر از تکلیفی زندگی کردن است؛ آدم بالأخره یک حساب و کتابی هم با ولی نعمت خود داشته باشد، اگر خدا توفیق داد آدم با این خاندان مأنوس بود، چه بهتر که این را رایگان از دست ندهد، فرمود: ﴿لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ﴾ 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

‌ وقتی که تو آمدی ✍🏻 زهرا کبیری پور بی‌تردید یکی از باشکوه‌ترین لحظات تاریخ، در ماه رجبِ سی سال پس از عام الفیل اتفاق افتاد؛ همان لحظه که در بُهتِ زائران و طواف‌کنندگان خانه‌ی خدا، دیوار کعبه شکافته شد و مادر شما وارد آن مکان مقدس شد و خشت‌های دیوار مجدد به هم پیوست. ماجرایِ تولد شما را یزید بن قعنب این‌طور تعریف می‌کند که، من و عباس بن عبدالمطلب و گروهی از خاندان عبدالعزی در مقابل خانه‌ی خدا نشسته بودیم که یکباره دیدیم فاطمه بنت اسد، در‌حالی‌که باردار بود و نُه ماه از مدت حمل او می‌گذشت و دچار درد زایمان شده بود، نزدیک کعبه شد و به درگاه خداوند عرض کرد: پروردگارا!‌ من به تو و پیامبران و کتاب‌هایی که از جانب تو فرستاده شده‌اند ایمان دارم و سخن جدم ابراهیم خلیل را تصدیق می‌کنم و باور دارم که او این خانه‌‌ی عظیم و والا را بنا کرده و به حق این فرزندی که در شکم دارم سوگند می‌دهم که وضع حمل مرا آسان کنی. یزید بن قعنب در ادامه‌ی نقل ماجرای تولد شما می‌گوید: در این هنگام دیدم دیوار پشت کعبه شکافت و فاطمه وارد کعبه شده و از چشمان ما ناپدید شد و دیوار مجدداً به هم پیوست. برخاستیم که قفل در خانه‌‌ی کعبه را باز کنیم، قفل باز نشد، متوجه شدیم که این اتفاق به فرمان خدا رخ داده است. پس از چهار روز فاطمه از خانه‌‌ی کعبه بیرون آمد و درحالی‌که نوزادش را روی دست داشت، گفت: من بر زنان گذشته‌ی تاریخ برتری پیدا کرده‌ام، زیرا آسیه دختر مزاحم، خدا را به صورت پنهانی در جایی عبادت می‌کرد که عبادت خدا در آنجا جز از روی ناچاری سزاوار نبود و مریم دختر عمران آن شاخه‌ی خشکیده‌ی خرما را با دستش تکان داد تا آنکه خرمایی تازه از آن فرو ریخت و خورد؛ ولی من وارد خانه‌ی خدا شدم و از میوه‌ها و نعمت‌های بهشتی خوردم و وقتی خواستم خارج شوم هاتفی به من گفت: فاطمه! او را علی نام بگذار، چرا که او بلند مرتبه است و خداوندِ علیِ اعلیٰ می‌گوید: نام او را از نام خودم مشتق ساختم. او را به آداب و اخلاق خودم تربیت کردم و از علوم پیچیده خود آگاهش نمودم او کسی است که بت‌ها را در خانه‌ی من می‌شکند و بر بام خانه‌ام اذان می‌گوید و من را به مجد و بزرگواری یاد می‌کند. خوشا به حال کسی که او را دوست بدارد و از او فرمان برد و وای بر کسی که او را دشمن بدارد و فرمانش نبرد.* اما از اینجای لحظه‌ی باشکوه تولد شما را دوست دارم من روایت کنم. اهل مکه در کوچه‌ و بازار ماجرای تولد شما را نقل می‌کردند. زن‌ها از عظمت ولادت شما و از شکوه تولدتان در تعجب بودند. خیلی‌ها به کعبه می‌رفتن تا از نزدیک جای شکاف را ببینند. از همه خوشحال‌تر اما پدر شما بود، که شکوه تولدتان قریشیان بدطینت را هم، در حیرت فرو برده بود و پدر شما جناب ابوطالب، بزرگِ هاشمیان، این بُهت و حیرت را در چشمان آن‌ها می‌دیدید و بیشتر از قبل به بزرگی خدا ایمان آورده بود. و چه افتخاری بالاتر از اینکه نام فرزندش را هاتفی از طرف خدا ندا داده باشد. دوست دارم تصور کنم که ابوطالب طَبقِ شیرینی به دست در کوچه‌های مکه تولد شما را به گوش تمام آن‌هایی که خودشان را به نشنیدن زده بودن می‌رساند. مگر می‌شود چنین شکوهی را فریاد نکرد. خواهران و برادران شما هم دور گهواره‌ی شما جمع شده بودن و کودکی را نگاه می‌کردند که در کعبه متولد شده است. کودکی نورانی که از همان لحظه‌ی تولدش به همه ثابت کرده بود که علی‌ست و با همه تفاوت دارد. خانم‌های همسایه رو به روی مادرتان نشسته بودن و چهره‌ی پر از آرامش مادرتان را نگاه می‌کردند و دوست داشتن درباره‌ی این چهار روز از او سؤال کنند. همه کنجکاو بودن بدانند در آن چهار روز در کعبه چه گذشت. یک روز چقدر توصیفات دارد کجای مکه را در آن روز توصیف کنم از کجای مکه بگویم که حق مطلب ادا شود چند کلمه‌ی دیگر اضافه کنم تا توصیف ولادت شما و شکوه میلادتان کامل شود. این کلمات عاجزند و قلم عاجزتر خوش آمدید به دنیا مرد فاطمه بابای حسن، حسین و زینب منابع: *محمد بن فتّال نیشابوی، روضه‌ الواعظین، قم، رضی، ۱۳۸۶ق، ج۱، ص ۷۶. ابی محمد الحسن بن محمد دیلمی،‌ مؤسسه اعلمی بیروت، ص ۲۱۱. علی بن عیسی اربلی، کشف الغمه ج۱، ص ۵۹. شیخ طوسی، امالی، ص ۸٠، ۱۳۱۳. شیخ صدوق علل الشرایع، ص ۵۶. صابری یزدی،‌ علیرضا، هزار حدیث در فضائل امام علی(علیه‎ السلام)، ترجمه: محمد رضا انصاری محلاتی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۸٠، صفحات ۳۱ و ۳۲. ‌#اللهم_عجل_لولیک_الفرج #اللهم_بارک_لمولانا_صاحب_الزمان 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

درباره علی علیه السلام تاریخ به خود ندیده است رهبر و حکمرانی که تمام عوامل ثروت و رفاه در کف دستش باشد و بر همه ذخائر و بیت‌المال مملکت تسلط داشته باشد و خود هرگز در فکر لذت بردن از لذائذ مباح دنیا نباشد. این چه قدرتی است که شخص با آن همه امکانات بر خود حرام کند که از نان خشکی سیر شود مادام که در گوشه و کنار مملکتش بینوایی گرسنه وجود داشته باشد و بر خود حرام کند که لباس گرمی در بر نماند که احتمال دهد در دورترین نقطه از جهان مستمندی پیراهن کهنه‌ای بر تن پوشیده است. کدام حاکم را سراغ دارید که اموال بیت‌المال زیر دستش رد و بدل شود و خود از دنیا یک درهم یا یک دینار اندوخته نداشته باشد؟ کدام رهبر قاطع در دنیا دیده می‌شود که به نمایندگانش بنویسد به خدا سوگند می‌خورم اگر به آنچه زیر سرپرستی توست چه کم و چه زیاد خیانت کنی، چنان فشاری بر تو آورم که بر احدی نیاورده باشم و حتی آن‌گه که حاکم نبود به یکی از رشوه‌خواران و زالوصفتانی که با پول و دارایی مستضعفین می‌خواست خود را ثروتمند کند بفرماید؛ از خدا بترس و اموال این قوم را به خودشان برگردان که اگر این کار نکردی و خداوند مرا بر تو قدرت داد، با این شمشیرم چنان بر سر تو فرود آورم که هیچ‌کس را با آن نزده‌ام، جز این‌که به جهنم رفته باشد. آری حضرت علی(علیه السلام)، از دنیا چیزی نمی‌خواست جز این‌که بتواند رنج مظلومی را دریابد و قلب مصیبت دیده‌ای را تسکین دهد و عدالتی را برقرار کند و ظالمی را به کیفر رساند. ما که پیروان حضرت علی(علیه السلام) هستیم با این‌که خود را جزء پیروان و محبان او می‌دانیم باید تلاش کنیم که در راهش گام برداریم و اهداف وآلایش را دنبال کنیم و هرچند محال است در عمل مانند او زندگی کنیم که خود نیز فرمود: من از دنیای شما بسنده کردم به دو لباس کهنه و از طعامش به دو قرص نان و شما نمی‌توانید مانند من باشید ولی با ورع و پارسایی و تلاش همراهیم کنید. ✍ غلامرضا رضایی تربقان 🔹لینک کوتاه : news.hozehkh.com/?p=37865 #نویسندگان_حوزوی_خراسان https://eitaa.com/joinchat/3164274938C4f975d6c1b

1⃣5⃣4⃣ 🎧 #پادکست زندگی خوب🌱 #میلاد_امام_علی علیه السلام و #روز_پدر مبارک‌باد🎊 بیانات نورانی و راه‌گشای حضرت امیر هدیه ما به شما خوبان همراه رادیو ماوا🎁 🖋 ابراهیم اخوی 🎙 روح‌الله سلیمانی کاری از گروه هنری رادیو ماوا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📻 @RadioMaVa 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی

در روز حشر گر عطش آرامشت ربود ما را علی است ساقی کوثر غمت مباد #محمدجواد_جلالی @shaeranehowzavi