تحلیلی بر سخن رهبر معظم انقلاب درباره بسیج مستضعفین - ۲۰ آذر۹۸

عبدالکریم سروش در آمریکا در مورد تفسیر آقای بهرامپور از آیه محاربه گفته است که: « این دیدگاه در داخل واکنشی برنینگیخت ... دریغ و درد که یک تن از روحانیان در این ماجرا چیزی گفته باشد»! پس این همه موضع گیری و یادداشت و سخنرانی چیزی نبوده!!  بعد هم‌در ادامه همانطور که پیش بینی شد راه حل خشونت را اینطور بیان می کند: « در قرآن مطالبی هست که با اندیشه‌ها و ارزش‌های امروزین ما چندان سازگار نیست، اما راه حل این نیست که معنی این آیات را عوض کنیم. بلکه باید دید خودمان را نسبت به وحی و این کتاب الهامی تغییر دهیم... این احکام ظاهرا خشن، در متن فقه و قرآن وجود دارند اما ‌قانون نیستند، تاریخمندند، عَرَضی هستند و منسوخ‌اند». پیش از این در مطالب قبلی درباره نسخ بحث هایی در این رابطه داشتیم. درباره آیه محاربه هم یادداشت مستقلی نوشته ام.

فرموده اند: زمستان بهار مؤمن است چون شبهایش (برای تهجد) طولانی تر است. از #شب_یلدا می توان تفسیرهای مختلفی داشت ولی با برداشت مؤمنانه و ‌توحیدی می توانیم بگوییم یلدا؛ بهاری ترین شب سال مبارک

برادرم پدرم اصل و فصل من عشقست که خویش عشق بماند نه خویشی نسبی نظریه #توسعه_نسب #گروه_مطالعاتی_المیزان پنجشنبه 5دی ماه 1398– کتابخانه امیرکبیر @rezakarimi @estentagh

مؤمنین صادق در جنگ احزاب تأملی در آیه مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدوا اللَّهَ عَلَیْهِ و شهادت #سردار_سلیمانی 18دی1398 http://estentagh.blog.ir/post/114

کتاب «نفوذی ها» به سفارش جامعه فرهنگی قرآنی عصر توسط حجت الاسلام عبدالکریم بهجت پور نوشته شده و نوعی تفسیر سیاسی از مسئله نفوذ شیطان در قرآن است؛ به این معنی که تلاش کرده است روش ها و عوامل نفوذ شیطان در جامعه اسلامی را با تأکید بر آیات قرآن مرور کند و ضمن تفسیر آیات مصادیقی مانند فتنه 88 و برجام و دیگر حوادث معاصر را تبیین نماید. آقای بهجت پور که کتابی شاخص در معرفی تفسیر تنزیلی (تحت نظر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی) نوشته شده است این بار آیات قرآن را شأن نزول انقلاب اسلامی قرار داده که این کار در جای خود به عنوان جری و تطبیق آیات شایسته است به شرطی که اولاً ابتدا مبانی شیطان شناسی در قران کاملاً تبیین شود و ثانیاً از هر آیه ای برای هر مصداقی نتیجه گیری نشود. به عنوان مثال، در این کتاب در پایان بحث آیه يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنَّهُمْ لَمِنْكُمْ وَ ما هُمْ مِنْكُمْ وَ لكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ (توبه56) به سازمان منافقین اشاره می کند در حالی که مجاهدین خلق گرچه به جهت ظاهر و زبان مشابه قدرت نفوذ بالایی داشتند و به منافقین مشهور شدند اما آنها اظهار دروغین همراهی با اسلام و انقلاب (ص163) نداشتند و از سال 60 رسماً اعلام مبارزه کردند! این آیه مربوط به نفوذی های مدعی انقلاب داخل ساختار نظام است نه نفوذی هایی که به قصد جاسوسی مدتی را تحت پوشش های خاص به سر می کنند. گرچه ممکن است بین این دو نوع نفوذی ها پیوندهایی برقرار شود اما مسئله مهم در اینجا فهم صحیح آیات قران است و نباید شتابهای سیاسی مانع نتیجه گیری های مفید از قرآن شود. اینجانب در مقاله بازتعریف مفهوم نفاق تلاش کردم با درجه بندی حقیقت نفاق به درک بهتری از آیات نفاق نزدیک شوم. نویسنده در این کتاب راه های مقابله با نفوذ شیطان را سلبی دیده است و سعی کرده است نفوذی ها را معرفی کند اما کمتر وارد راهکارهای رهایی از قدرت گسترده شیطان شده است. در این تحلیل سیاسی نفوذی ها مهم تر از نفوذ هستند و اینجاست که کمتر در مسئله خودسازی نکته ای می بینیم. البته او «راهکار کلان مقابله با نفوذ شیطان» (صص125 الی 128) را در چهار مورد «بندگی مخلصانه»، «ایمان» «توکل» و «تذکر» می داند. در حالی که اولاً معلوم نیست این چهار راه در عرض هم هستند یا در طول هم؟ آیا وقتی شیطان جز مخلصین همه را اغوا می کند، می شود استثناهای دیگری به این اصل اضافه کرد؟ و آیا همه موارد در مخلص بودن خلاصه نمی شوند؟ مشکل اینجاست که نویسنده به تحلیل مفسرینی مانند علامه طباطبایی دقت نمی کند که بین مخلَص و مخلِص فرق می گذارند. اگر مخلص را به معنای مفعولی قرائت کنیم معنای آن عبارتست از ایمان به علاوه توکل. از این دقت نظر می فهمیم که انسان بدون توکل بر خدا از اغوای شیطان در امان نیست وانسانی که در اخلاص برای خود فاعلیت قائل باشد (مخلِص بودن) در نبرد با شیطان شکست می خورد و ایمان بدون توکل خطر مخلَص نبودن را در پی دارد. تذکر در هنگام مس شیطان هم بدون توجه این حقیقت توحیدی مؤثر نیست. مشکل کتاب نفوذی ها این است که از این تحلیل مفسرین و عارفان ما تهی است و فقط از ظاهر آیات به سمت وقایع سیاسی روز عجولانه حرکت کرده است و فهرست های ساختگی درست کرده است. قرآن برای مسائل سیاسی باید چراغ راه باشد ولی اگر از سیاست به قرآن برویم (‌نه از قرآن به سیاست) اجازه تفسیر به رأی یا حداقل ‌سطحی اندیشی را داده ایم. ما برای مقابله با نفوذ و شیطان شناسی و هدایت انقلاب اسلامی در مسیر صحیح به تدبر و تفقه عالمانه تری نیازمندیم. @estentagh

مقدمه ای بر بحث #محکم_و_متشابه چهارشنبه 25 دی ماه1398

  وَ لَقَدْ أَرْسَلْنٰا مُوسىٰ بِآيٰاتِنٰا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ اَلظُّلُمٰاتِ إِلَى اَلنُّورِ وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيّٰامِ اَللّٰهِ إِنَّ فِي ذٰلِكَ لَآيٰاتٍ لِكُلِّ صَبّٰارٍ شَكُورٍ (ابراهیم٥) دیدیم که ایام شهادت و بزرگداشت سردار سلیمانی #ایام_الله بود. «روز خدا» یعنی روزی که خدا بیشتر ظهور می کند. خدا همه روزها هست و‌همه روزها غالب و پیروز است اما بعضی روزها حجاب ها دریده می شود و خدا ظهور می کند. #علامه_طباطبایی در تفسیر سوره ابراهیم معتقد است: همه‌روزها مال خداست پس به طور مسلم مقصود از ايام الله، آن زمان‌هايى است كه امر خدا و آيات وحدانيت و سلطنت او ظاهر‌می شود. او‌ همچنین می گوید: «اگر در روایت آمده که منظور ظهور نعمت خداست یا منظور روز قیام قائم است بیان برخی مصادیق است. اختلاف روايات در تعداد مصاديق ايام اللَّه مؤيد مفهوم کلی این تعبیر است». از زمان موسای نبی ایام الله در ادبیات دینی موحدان عالم وارد شد و این مفهوم همچنان مصداق دارد.

نرم افزار کتاب مصباح الهدی تقریر مجالس مرحوم #دولابی با قابلیت جست و‌جو و‌ کپی برداری

شماره۱۳۲ مجله خیمه نقد نظریه «جواز تعبد...»

#محکم_و_متشابه جلسه دوم قرآن محکم است یا متشابه؟ چهارشنبه ۲بهمن۹۸ @estentagh

وَ إِذَا اَلْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ (تکویر۸و٩) این آیه در لایه ظاهری و در تنزیل خود راجع به زنده به گور کردن دختران است. در اینجا گویا ریشه لغت موؤُده به آیه وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما (بقرة: 255) به معنی ثقل حمل نزدیک است. این نزدیکترین معنایی است که به ذهن می رسد از موجود مؤنثی که بی گناه به قتل رسیده است، چون عرب تحمل نگهداری دختر نداشت. اما در روایات (مانند کتاب کافی و حتی در مجمع البیان به نقل از ابن عباس) ذیل آیه با بیانی شبیه به روش تفسیر قرآن به قرآن آمده است که موؤده موده است: یعنی همان مودت در قربی که اجر رسالت بود: قُلْ لاٰ أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ اَلْمَوَدَّةَ فِي اَلْقُرْبىٌٰ (شوری٢٣). این موؤده کیست؟ همه کسانی که مودت آنها واجب بود ولی عکس آن عمل شد! اولین کسی که از قربای رسول به این ظلم شناخته شده است اباعبدالله است. اما گویا معنای آیه با این مصداق تمام نمی شود. معروفترین موؤده حسین شهید است و گمنام ترین آنها صدیقه شهیده. *** از مرحوم #دولابی نقل است: «خوب است پیروان سایر ادیان خبر ندارند که امت پیغمبر آخر الزمان، با آن همه مهربانی و خیرخواهی پیامبر برای امتش، با دختر پیغمبرشان و با فرزندان او چه کردند، و الا این امت تا قیامت نمی‌توانست سرش را پیش سایر امتها بلند کند. خدا این ننگ را از نظر سایر امم پوشاند». این بیان چند نکته دارد: یکی نامهربانی امت پیامبر با خانواده پیامبر و دیگری پنهان بودن این نامهربانی. در این میان خبر مظلومیت دختر پیامبر مخفی تر است. این ماجرا را اگر چه بزرگانی چون شیخ طوسی و سید مرتضی و ‌شیخ مفید نقل کرده اند اما بازهم‌ خبر همه گیر نیست‌ و این حادثه داستانی نیست که در هر جایی بتوان شنید و خواند چون اهل نظر معتقدند خدا این ننگ را پوشانده است. شاید خواست خدا بوده که روضه مدینه را مانند روضه عاشورا فاش نگوییم و در خلوت بسوزیم و بسازیم... #موؤُده_موده