📷عکس نوشت تیتر یک؛ توهم گلابی برجام، واقعیت انجیر استهبان ⭕️ سرمايه گذاری روى توهم گلابی برجام به بن بست مى انجامد، اما تكيه بر واقعيت هايى مثل انجير استهبان مسير توسعه را هموار مى كند. ✍️ مسعود براتی ✅ @asreiranian_ir

#قله | توسعه صنعتی، کلید جذب سرمایه‌ گذاری و مدیریت بازار ⭕️ محمد طاهر رحیمی کارشناس اقتصادی: 🔹 کاهش مصرف و افزایش منابع ممکن است، اما نه با بخشنامه یا اقدامات مقطعی. این کار نیازمند یک نقشه توسعه صنعتی است که شامل اصلاح نظام تعرفه‌ای، ساماندهی گمرک، رفع مشکلات کارت‌های بازرگانی و سرمایه‌گذاری هدفمند روی صنایع مشخص می شود؛ همچنین هماهنگی نظام پولی و ارائه تسهیلات ارزان، و راه‌اندازی پروژه‌های بزرگ پیشران، از الزامات این مسیر هستند. 🔹 تجربه کشورهای صنعتی نشان می‌دهد توسعه صنعتی هدفمند، پیش‌شرط جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و رشد پایدار است. کنترل نقدینگی یا اقدامات مقطعی ابزار هستند، نه هدف. در اقتصاد ایران نیز بدون برنامه‌ریزی بلندمدت و سیاست صنعتی مشخص، تلاش برای مدیریت بازار و توسعه منابع نتیجه بخش نخواهد بود. ▪️ مشاهده برنامه در صفحه آپارات: https://www.aparat.com/v/efln650 ▪️ مشاهده برنامه در صفحه یوتیوب: https://youtu.be/uuyfvfNRXo8?si=XpL2sOWMwrPkvfi6 ✅ @asreiranian_ir

#روزنامه ▫️چهارشنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۴ 💬 حکمت دولت سایه ⭕️ نقش آفرینی مردم؛ سایه به سایه دولت 📰 در این شماره، محمد رضا طاهری از “وفاق علیه تجربه” و مسعود براتی از “مبارزه علیه فراموشی” گفته اند؛ ▪️مشاهده نسخه کامل روزنامه در asre-iranian.ir ✅ @asreiranian_ir

#گزارش | حکمت دولت سایه ⭕️ نقش آفرینی مردم، سایه ‌به‌ سایه دولت ▫️ مبنای دولت سایه قرآنی است: کارویژۀ مشترک مردم مانند دولت، در قیام به قسط. در شب میلاد امام حسن عسکری (ع) سعید جلیلی از حکمت دولت سایه گفت. دولت سایه‌ای که با نسخۀ بی‌تقوای انگلیسی فرق میکند: تشکیلات نیست، همه را به‌قدر وسعشان به نقش‌آفرینی دعوت میکند، عدالت را بدون تقوا بازی سیاسی می‌داند و مردم را به پشتوانۀ محکم تحقق جهش تبدیل میکند. دولت سایه‌ای که بهتر است از آن با تعبیر قرآنی «شاهد» یاد کرد. 🔶 دولت سایه از یک اندیشۀ منسجم دینی می‌آید. جلیلی به پژوهش ویژۀ شهید محمدباقر صدر اشاره کرد. شهید صدر در کتاب «خلافت انسان و گواهی پیامبران» به کارویژه‌ای اشاره می‌کند که همتای خلافت انسان، بر دوش پیامبران نهاده شد تا در کشمکش فطرت و طبیعت، بر مردم گواه باشند. قرآن می‌گوید همان نقشی که خدا به پیامبران دستور داده تا با قسط حکومت کنند، از مردم هم خواسته تا برای قسط قیام کنند. همچنان که در آیه‌ای دیگر، از مردم میخواهد برای عدالت گواه باشند. از همین روست که می‌گوییم هر یک از انسان‌ها سایه‌به‌سایۀ دولت وظیفه دارند همه‌باهم نقشی ایفا کنند. 🔷 جلیلی گفت استهبان یک نمونه است. شهری که در جنگ به جبهه رفت، در فرهنگ جلوۀ ویژه‌ای دارد و در اقتصاد هم صادرات چشمگیری دارد. این نمونه‌ای از آن است که چطور مردم نقش‌آفرین، سایه‌به‌سایه می‌توانند همپای دولت نقش بیافرینند؛ چه در دفاع، چه در فرهنگ چه در اقتصاد. ایران پر از استهبان است؛ شهرهای پرشمار و ده‌ها هزار روستا هریک با همین احساس وظیفه اگر سلول جهش بشوند، اگر از فرصتها به خوبی و به موقع استفاده کنیم، نه تنها بر چالشها فائق می‌آییم، بلکه جهش ایران هم دیگر دور نیست. 🔶 آنچه جلیلی در #این_ده_سال دنبال کرد همین بود. چه آن روز که به موقع نقدهای برجام را گفت تا از ضرر محض هشدار دهد، چه آنکه امروز در همین یک سال در اختیار دولت قرار داده است تا از فرصتها استفاده کند. فرقی هم نمی‌کند، دولتِ رقیب است یا رفیق. در هر دو حالت، هم باید از کار خوب پشتیبانی کرد، هم غفلت را هشدار داد، هم خطاها را گوشزد کرد. به موقع و با تقوا. یعنی نه ساکت ماند تا دولت رقیب در خطا بماند، نه آنکه حتی هنگام خطاکاری، در انتقاد از مرز تقوا گذشت. 🔷 دکتر حمید بازارگان نیز مهمان این جلسه بود و در انتها از قیام به قسط در صنعت نفت گفت. بازارگان از فرصت‌های بزرگ برای ارتقای تولید نفت ایران گفت. از این که مانند هسته‌ای، در نفت نیز باید و می‌تواند یک اتفاق ویژه بیفتد، (البته پیش از آن که با مذاکره به باد رود!). بازارگان خطاب به دانشجویان دانشگاه نفت که آنان نیز در این جلسه حضور داشتند از عرصه‌های نقش‌آفرینی سایه ‌به ‌سایه گفت. 🔶 همچنین حمید بازرگان در این جلسه عنوان کرد: «در حالی که آمریکا نفت شیل را با هزینه‌ای حدود ۵۶ دلار تولید می‌کند، ما با کمتر از ۱۰ دلار می‌توانیم نفت تولید کنیم. این یک مزیت فوق‌العاده است، اما به‌دلیل سوءمدیریت و ساختارهای سیاسی عمداً ظرفیت تولید ما عقب نگه داشته شده است.» 🔷 بازرگان تأکید کرد همان‌طور که در حوزه انرژی هسته‌ای و ورزش کشتی جهش‌های بزرگی رخ داد، صنعت نفت نیز نیازمند مدیرانی جوان و متخصص است تا بتواند از ظرفیت واقعی خود بهره‌برداری کند: «با روش‌های کلاسیک دست‌کم ۲ میلیون بشکه ظرفیت افزایش تولید داریم و اگر شرکت‌های بزرگ بین‌المللی وارد شوند، این عدد می‌تواند بالای ۷ میلیون بشکه باشد.» او نسبت به روند واگذاری میادین نفتی و قراردادهای بلندمدت هشدار داد و گفت: «وقتی تعهد ۲۰ ساله برای منابع ملی ایجاد می‌شود، مجلس نباید سکوت کند. ما نیازمند قراردادهایی هستیم که منافع کشور و نسل‌های آینده را تضمین کند.» ✅ @asreiranian_ir

#یادداشت | وفاق علیه تجربه ✍️ محمدرضاطاهری ▫️ داستان وفاق دارد به جاهای جالبی می رسد و به تدریج ماهیت حقیقی خودش را آشکار می سازد. هنوز یک هفته از توصیه رهبر معظم انقلاب به فراموش نکردن تجربه ده ساله برجام نگذشته که وفاق عجیبی برای به فراموشی سپردن آن شکل می گیرد، آن هم از جانب کسانی که مدعی ولایت مداری هستند. 🔶 داستان از آنجایی شروع شد که دکتر جلیلی در پاسخ به اصرارهای مکرر یک دانشجو برای مناظره با روحانی، این مناظره را پذیرفت و نکاتی درباره برجام بیان کرد. همین اتفاق ساده کافی بود تا هجمه هماهنگ و شدیدی به نام اتحاد و به کام وفاق، علیه جلیلی شکل گیرد. عجیب ترین قسمت داستان آنجاست که سخن گفتن درباره ده سال گذشته را مخالف بیانات رهبری در باب اتحاد مقدس عنوان کردند. گو نه اینکه چند روز پیش از آن، رهبر معظم انقلاب با اشاره به برجام تاکید داشتند که “تجربه‌ها را فراموش نکنیم، این تجربه‌ی ده سال گذشته را فراموش نکنیم.” 🔷 این مساله زمانی اهمیت دوچندان پیدا می کند که اساسا قبول برجام از سوی نظام برای آن بود تا تجربه ای ملی حاصل شود و این تجربه پرهزینه، چراغ راه آینده باشد. اما چرا عده ای به دنبال خاموش کردن چراغ تجربه هستند؟ چرا روحانی می گوید مخالفان برجام ساکت باشند و به دنبال بستن دهان منتقدان است؟ چرا وفاق محفلی اینگونه به نفع فراموشی و علیه تجربه عمل می کند؟ 🔶 پاسخ روشن است، اگر تجربه تاریخی، ملاک عمل قرار گیرد، جایی برای محافل قدرت و ثروت باقی نمی ماند. برجام یک توافق نامه ساده نبود که حداکثر برخی اشتباهات و بی دقتی ها در آن صورت گرفته باشد. برجام یک ایده برای اداره کشور بود که هر گونه آلترناتیو دیگر را ناممکن جلوه می داد. 🔷 ایده برجام بر نادیده انگاشتن ظرفیت های داخلی و تکیه بر اراده خارجی استوار است. ایده برجام بر بی اعتمادی نسبت به مردم و اعتماد به سرمایه گذاری خارجی بنا شده است. برجام، مانیفست حکمرانی به شیوه محفلی است. شکست برجام می تواند شیوه های آلترناتیوی را که سال ها با بر چسب های مختلف از صحنه سیاست ورزی کنار گذاشته شده اند، برجسته سازد. 🔶 یکسال نخست دولت چهاردهم نیز تحت سلطه ایده برجام قرار داشت و همین امر باعث تشدید مشکلات کشور شد. شکست قطعی ایده برجام با فعال شدن مکانیسم ماشه، یک نقطه بزنگاهی در داخل کشور است تا شیوه های آلترناتیو اداره کشور مجال ظهور پیدا کنند، امری که محافل قدرت و ثروت را به شدت هراسان کرده است. هجمه های هماهنگ به هر گونه بازخوانی تاریخ برای عبرت گرفتن و تجربه اندوختن نیز ریشه در همین امر دارد. 🔷 روشن است که اگر با تلاش های محفلی، چراغ تجربه خاموش شود، تمام هزینه هایی که ملت ایران در این ده سال برای تجربه اندوزی پرداخت کرده اند به هدر خواهد رفت. امری که می تواند به تکرار اشتباه در برجام های دو و سه، با پیامدهایی به مراتب وخیم تر منتهی شود. ✅ @asreiranian_ir

#یادداشت | سینمای بن‌بست شکن ⭕️ نقدی بر فیلم سینمایی اسفند که ذبح شد ✍️ سیدمحمدعلی‌قربانی ✔️ بخش اول ▫️ دومین فیلم برتر جشنواره فیلم فجر سال گذشته، پس از موسی کلیم الله، اسفند دانش اقباشاوی بود که در داوری و جوایز نادیده گرفته شد. اقباشاوی در این فیلم به هیهات بازگشته بود و توانایی کارگردانی خود را مجددا به نمایش گذاشت. فیلمی جذاب و نفس‌گیر که مخاطب را همراه می‌کند و می‌تواند بر آن اثر بگذارد. 🔶 اسفند برشی است از زندگی شهید علی هاشمی که قرارگاه فوق سری نصرت را پایه‌ریزی و فرماندهی کرده است. انتخاب سوژه‌‌ای که ارزش روایت دارد یکی از نقاط مثبت فیلم است. زندگی علی هاشمی به معنای واقعی کلمه ارزش روایت کردن دارد و شنیدنی است. داستان فرمانده‌ای سری که شهادتش تا سال‌ها اعلام نشد و زحمات او رسانه‌ای نشد و باری بر دوش دانش اقباشاوی بود که بتواند دین ایران را به او ادا کند. اسفند اما فراتر از سوژه است و موقعیت داستان درست و دراماتیک است و می‌داند دقیقا چه می‌خواهد. 🔷 داستان از شکست ایران آغاز می‌شود و شرایطی را روایت می‌کند که جبهه به بن‌بست رسیده و امکان پیشروی ندارد. سربازان رژیم بعث بر پیکر شهدای ایرانی یزله می‌رقصند و علی هاشمی شاهد این صحنه است و با همین اتفاق شاید خط اصلی و هدف داستان در همان دقایق اولیه مشخص می‌شود و انگیزه‌ای برای علی هاشمی می‌سازد که شرایط را تغییر دهد و این بن‌بست را بشکند. داستان برای همین است که دیدنی و جذاب می‌شود. داستانی که در ابتدا با حال هوای پلیسی و تریلر جاسوسی ساخته شده و در ادامه هوشمندانه به روایت پیشرفتی پرداخته که می‌تواند بازی را تغییر دهد. 🔶 تم روایت پیشرفتی که چند سالی است در حوزه کتاب خود را نشان داده است و شاید فیلم سینمایی منصور هم در این طیف قرار بگیرد، دستاوردهای جوانان ایرانی را به نمایش می‌گذارد. داستان در کشاکش این روایت پیشرفت عکس هور را برای مخاطب به تدریج ظاهر می‌کند و ورق جنگ را برمی‌گرداند و با رقص عرب‌های ایرانی با پیروزی ایران به پایان می‌رسد. یکی نقاط مثبت اسفند نیز همان پایان خوش است که به جای پایان داستان با شهادت شخصیت اصلی، با پیروزی ایران و در امید به پایان می‌رسد. 🔷 شخصیت‌ها در اسفند به خوبی پرداخته شده است. شخصیت علی هاشمی که رضا مسعودی آن را بازی کرده است به خوبی حالت تشویش، اضطراب و تحولی که قرار است رخ دهد را به نمایش گذاشته است و به خوبی با لهجه عربی خود با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند و همان حس و حال عرب‌های اهوازی را روایت می‌کند. یکی از شخصیت‌های پرداخته شده در اسفند، شخصیت امام خمینی (ره) بود که یکی از ماندگارترین تصاویری بود که از امام خمینی در سینمای ایران نمایش داده شده است. اسفند بدون آن که یک فریم از امام را به تصویر بکشد، چنان امامی را نمایش داده است که سزاوار آن است که عکس مجلل صدام در جزیره مجنون پایین کشیده شود و در مقابل عکس او بر پیراهن خاکی سپاه جایگزین آن گردد. 🔶 اسفند حتی به خوبی فلسفه فتوای رهبر معظم انقلاب در حرمت بمب هسته‌ای را با نمونه‌ای مشابه با امام نشان می‌دهد. برای همین است که با گریه‌های علی هاشمی در مواجهه با انگشتر متبرک امام خمینی (ره) مخاطب هم به گریه می‌افتد. شخصیت محسن رضایی نیز با آنکه حضور کمی در فیلم داشت به خوبی پرداخته می‌شود. ✅ @asreiranian_ir

سینمای بن‌بست شکن ✔️ بخش دوم 🔷 یکی از نقاط قوت اسفند جلسه‌ی فرماندهان است. جلسه‌ای که به صورت محدود و بازسازی شده به شیوه‌ی مستندگونه در مجموعه تلویزیونی عاشورا به کارگردانی هادی حجازی‌فر هم به نمایش گذاشته شده بود. تصویری که این ایده را به ذهن متبادر می‌کند که چرا همانند ابرقهرمان‌های مارول و دی‌سی که در فیلم‌های متعدد از شخصیت‌های یکسان استفاده می‌کند و از حضور شخصیت‌های ابرقهرمان در فیلم‌های یکدیگر بهره می‌گیرد می‌شود برای بازیگران هویت ساخت و از حضور آنان در مجموعه‌ای از فیلم‌ها بهره برد. به عنوان مثال کاش مهدی زمین‌پرداز، به جای نقش حمید رمضانی در نقش شهید حسن باقری در اسفند دیده می‌شد. 🔶 خرده‌پیرنگ‌های اسفند نیز به اندازه بود و نه آنچنان زیاد بود که آزاردهنده باشد و نه آنقدر بی‌ربط که مخاطب را از فیلم دور سازد. روابط علی هاشمی با شخصیت قاچاقچی و ضمانتی که برای نجات او می‌کند و داستان تصادف محسن رضایی و گم شدن دو مامور رصد که به عراق رفته بودند، داستان تلاش برای مسموم کردن منبع آب تیپ عراقی و… همه و همه به خوبی و در جای مناسبی قرار گرفته بود. 🔷 کارگردانی درخشان و قاب‌های به تصویر کشیده شده از دیگر نقاط مثبت فیلم سینمایی اسفند است. دانش اقباشاوی در این فیلم نشان داد که فیلمساز اثرگذاری می‌تواند باشد به شرط آنکه در ورطه ایتالیا ایتالیا نیوفتد. سازمان اوج نیز که چند سالی است که خبری از آن نیست و درگیر پسر دلفینی و شروین حاجی‌پور شده بود، می‌تواند با اسفند به مسیری که در اوایل تاسیسش شروع کرده بود بازگردد. 🔶 اسفند می‌توانست برای چندین سیمرغ نامزد شود و به راحتی آنان را به چنگ آورد. اتفاقی که در داوری ضعیف جشنواره پارسال محقق نشد و جای آن را فیلم‌های ضعیفی همانند زیبا صدایم کن گرفت. همین اتفاق در اکران این فیلم تکرار شد و با مدیریت غلطی فضا برای اکران مناسب این فیلم گرفته شد و با دادن سانس‌های کم بازدید و حتی تعلیق سانس‌های در نظر گرفته شده و تقدیم آن به فیلم‌های کمدی حق دیده شدن را از اسفند گرفتند و نگذاشتند آنچنان که باید دیده شود. 🔷 این اتفاق دقیقا در زمانی رخ داد که شائبه‌ی خرید فیک بلیت برای فیلم‌های اجتماعی برای رفتن به اسکار به گوش می‌رسد. امید است که دانش اقباشاوی با آگاهی از هزینه‌ی این راه همین مسیر را ادامه دهد و به زودی فیلم جدید خود را بسازد. ✅ @asreiranian_ir

📷عکس نوشت؛ افزایش ارزآوری از محل صادرات انجیر استهبان ⭕️ از ضعف در فرآوری و برندینگ تا اصلاح الگوی توزیع آب و کشت ✍️ وحید عزیزی ✅ @asreiranian_ir