eitaa logo
کانال رسمی آیت الله العظمی جوادی آملی
14.7هزار دنبال‌کننده
6.4هزار عکس
2.4هزار ویدیو
27 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 هنر عقلی و آسمانی 🔸 هنرنمایی حسین ‌بن ‌علی ‌بن ‌ابیطالب یك بود كه توانست عرش را به فرش بیاورد. هنری می ‌تواند متعالی باشد و جامعه را به انسانیت سوق دهد كه متنزّل باشد نه نازل! از شعر نازل, از هنر نازل, از تعزیه نازل, از تماشای نازل, كار افقی ساخته است نه كار عمودی. اگر جامعه بخواهد انسانی شود, اگر جامعه بخواهد عرشی شود با پیام فرشی, با پیام نازل, با شعر و تعزیه و هنر نازل چنین كاری شدنی نیست. 🔸 فرق بین هنر نازل و هنر متنزّل آن است كه هنر نازل از زمین نشأت گرفته و خودش زمین ‌گیر است و مخاطبش را در فضای زمین سیر افقی می ‌دهد, هنر متنزّل چون از سنخ تجلّی است نه تجافی, از معقول شروع می ‌شود به متخیل و بعد به حسّ می ‌رسد؛ مخاطب خودش را از حسّ به خیال می ‌برد و از خیال به عقل می ‌نشاند او را به عقلانیت می ‌رساند، عقلی كه به تعبیر كلینی (رضوان الله علیه) جامعه بشری است[1] به آنجا می‌ رساند. 🔸 در روایات ما آمده است كه قلب مؤمن عرش خداست، این قلب وقتی می ‌شود كه ـ در جهاد اكبر نه جهاد اوسط ـ در جهاد اكبر بر عقل پیروز شود. ما یك جهاد اوسط داریم و یك جهاد اكبر داریم در قبال جهاد اصغر, جهاد اصغر جنگ برون ‌مرزی با دشمن خاكی است كه سلاحش آهن است و نمونه ‌اش دفاع مقدس هشت سال, جنگ اوسط ابزارش است كه «وَ سِلَاحُهُ‏ الْبُكَاء»[2] نه آهن! در جنگ اوسط طرفین جنگ یكی نفس است و یكی عقل, یكی هوس و هواست یكی تقوا, انسان در جهاد اوسط موفق می ‌شود یا عابد بشود یا زاهد بشود ولی خدا بشود در این دو محدوده, جهاد اكبر كه بالاتر از جهاد اوسط است جنگ بین قلب است و عقل, عقل می‌خواهد حكیمانه بفهمد, قلب می ‌خواهد عارفانه ببیند, كوشش عقل در فلسفه و كلام این است كه مفهومی را از ذهنی به ذهنی منتقل كنند, جوشش قلب در بخش عرفان این است از عمل كه وجود خارجی است به مشهود عینی عالمان دین و فرشته‌ها برسد. در جهاد اكبر اگر قلب پیروز شد می ‌شود «عرش ‌الرحمان», «أَنَّ قَلْبَ‏ الْمُؤْمِنِ‏ عَرْشُ‏ الرَّحْمَن‏»[3] آنها كه در جهاد اكبر یعنی بین پیروز شدند و عرش قلبی اینها پایگاه علوم و معارف الهی شد هر مطلبی كه خدای سبحان بر قلب اینها القا كرد می ‌شود «حكمةٌ عرشیة», گرچه بعدها هر مطلب عمیق و اریقی را می ‌گویند ، ولی زادگاه این اصطلاح آن‌جایی است كه بر قلب خود عارف مطلبی افاضه شود چون قلب مؤمن «عَرْشُ‏ الرَّحْمَن» است آن مطلب عرشی خواهد بود, اگر از عرش رحمان مطلبی تنزّل كند به عقل برسد و از عقل به خیال و وهم برسد و از خیال و وهم به حسّ برسد آن است كه می‌ توان به تعبیر جناب سنایی گفت: «از علم به عین آمد و از گوش به آغوش»[4] این حرف راه دارد. 🔸 جریان حسین‌ بن ‌علی این طور بود او آنچه با قلب خودش یافت كه بود، آن را در قالب علوم عقلی و معارف عقلی خطابه‌ ها و خطبه‌ ها و نامه ‌ها و پیام‌ ها و گفتمان و اینها بیان كرد و از مرحله عقل به مرحله خیال آورد كه در شب عاشورا برای عده‌ای مجسّم كرد بهشت را به اینها نشان داد این معقول را متخیل كردن است, وجود مثالی دادن است, از عالَم مثال به عالم طبیعت آورد كه خود و شهدای او و فرزندان او و یاران او «ارباً اربا» شدند نشان دادند كه در این جهاد باید فانی شد بدن را فانی كردند بعد از آنكه عقل را به فنای قلب رساندند و در بارگاه قلب, عقل را تضحیه كردند از عقل رها شدند و قلبی فكر كردند آنجا كه است. [1]. الکافی(ط ـ اسلامی)، ج1، ص9. [2]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏1، ص361. [3]. بحارالأنوار، ج55، ص39. [4]. دیوان اشعار سنایی، غزلیات، غزل209. 📚 پیام به هیئت‌های عاشورایی تاریخ: 1394/08/23 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
کژ راهه

🔸 وجود مبارک سیدالشهداء (سلام الله علیه) بیان نورانی اش این است که اگر کسی مقصدی دارد مقصودی دارد هدفی دارد، الا و لابد باید راهش باشد. این حرفی که برخی ها در آوردند که «هدف وسیله را توجیه می کند»، فرمود این باطل محض است؛ هیچ ممکن نیست کسی از راه خلاف به مقصد صحیح برسد. 🔸 آن بیان نورانی این است: «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِیةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا یرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِی‏ءِ مَا یحْذَرُ»؛ اگر کسی هدفی دارد هدفش بسیار خوب است می خواهد دین را یاری کند یا می خواهد کار مباحی یا خیری را انجام بدهد ولی از راه باطل بخواهد برود، زودتر از دیگران گرفتار می شود. «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً»؛ یعنی مقصد؛ از چه راهی می خواهد به آن مقصد برسد؟ «بِمَعْصِیةِ اللَّهِ»؛ از راه خلاف می خواهد به مقصدی برسد، زودتر از دیگران به چاه می افتد. 🔸 این یک است، البته این در بیانات نورانی پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) هم هست. وجود مبارک صریحاً این را به عنوان اعلام کرده که از راه باطل نمی شود به مقصد صحیح رسید، چون گناه بیراهه است؛ یعنی این وسط ها چاه دارد، این وسط ها هلاکت دارد؛ راه نیست! «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِیةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا یرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِی‏ءِ مَا یحْذَرُ». آپارات: https://aparat.com/v/VefbY 📚 درس خارج فقه ارث – جلسه 88 تاریخ: 1399/12/27 🌐 http://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
   کیمیای محبت
🔸 نمك زندگی، علاقه و گرایش و دوستی است. قرآن كریم این را هم پیش بینی كرده است فرمود برای اینكه آن معرفت شما به عبادت بنشیند و این عبادت شما از معرفتتان استمداد كند من یك به نام علاقه و دوستی و گرایش بر شما واجب می‌كنم _ این وجوب هم وجوب تحمیلی نیست، در حقیقت شكوفایی آن دفینه عقل است _ شما باید باشید دوست امام زمان باشید دوست پیغمبر و سیزده معصوم دیگر(علیهم الصلاة و علیهم السلام) باشید. 🔸 فرمود: ﴿قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْرَاً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی﴾. این مثل نماز و روزه بر ما واجب است؛ همان طوری كه بر ما عقیده واجب است بر ما نماز واجب است، دوستی امام زمان, دوستی امام حسین, دوستی اهل بیت و این با آن معرفت حاصل می‌ شود. وقتی اینها ما شدند كارها به آسانی از ما صادر می‌شود، چون هرگز محبوب خود را نمی ‌رنجاند! 📚 مجمع سراسری فرماندهان سپاه تاریخ: 1384/06/24 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
پناهگاه پناه جویان 

🔹 پیامبر (صلّی الله علیه وآله وسلّم) ... در ضمن فضایل فرمود: حسین از من است... و پناهگاه پناه جویان است: «أما الحسین فإنّه منّی... و کهف المستجیرین». 📚 ادب فنای مقربان ج2، ص77. 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
هنر آسمانی
🔸 هنرنمایی حسین ‌بن ‌علی ‌بن ‌ابیطالب یك بود كه توانست عرش را به فرش بیاورد. هنری می ‌تواند متعالی باشد و جامعه را به انسانیت سوق دهد كه متنزّل باشد نه نازل! از شعر نازل، از هنر نازل، از تعزیه نازل، از تماشای نازل، كار افقی ساخته است نه كار عمودی. اگر جامعه بخواهد انسانی شود، اگر جامعه بخواهد عرشی شود با پیام فرشی، با پیام نازل، با شعر و تعزیه و هنر نازل چنین كاری شدنی نیست. 🔸 فرق بین هنر نازل و هنر متنزّل آن است كه هنر نازل از زمین نشأت گرفته و خودش زمین ‌گیر است و مخاطبش را در فضای زمین سیر افقی می ‌دهد، هنر متنزّل چون از سنخ تجلّی است نه تجافی، از معقول شروع می ‌شود به متخیل و بعد به حسّ می ‌رسد؛ مخاطب خودش را از حسّ به خیال می ‌برد و از خیال به عقل می ‌نشاند او را به عقلانیت می ‌رساند، عقلی كه به تعبیر كلینی (رضوان الله علیه) جامعه بشری است به آنجا می‌ رساند. 🔸 در روایات ما آمده است كه قلب مؤمن عرش خداست، این قلب وقتی می ‌شود كه ـ در جهاد اكبر نه جهاد اوسط ـ در جهاد اكبر بر عقل پیروز شود. ما یك جهاد اوسط داریم و یك جهاد اكبر داریم در قبال جهاد اصغر، جهاد اصغر جنگ برون ‌مرزی با دشمن خاكی است كه سلاحش آهن است و نمونه ‌اش دفاع مقدس هشت سال، جنگ اوسط ابزارش است كه «وَ سِلَاحُهُ‏ الْبُكَاء» نه آهن! در جنگ اوسط طرفین جنگ یكی نفس است و یكی عقل، یكی هوس و هواست یكی تقوا، انسان در جهاد اوسط موفق می ‌شود یا عابد بشود یا زاهد بشود ولی خدا بشود در این دو محدوده، جهاد اكبر كه بالاتر از جهاد اوسط است جنگ بین قلب است و عقل، عقل می‌خواهد حكیمانه بفهمد، قلب می ‌خواهد عارفانه ببیند، كوشش عقل در فلسفه و كلام این است كه مفهومی را از ذهنی به ذهنی منتقل كنند، جوشش قلب در بخش عرفان این است از عمل كه وجود خارجی است به مشهود عینی عالمان دین و فرشته‌ها برسد. در جهاد اكبر اگر قلب پیروز شد می ‌شود «عرش ‌الرحمان»، «أَنَّ قَلْبَ‏ الْمُؤْمِنِ‏ عَرْشُ‏ الرَّحْمَن‏» آنها كه در جهاد اكبر یعنی بین پیروز شدند و عرش قلبی اینها پایگاه علوم و معارف الهی شد هر مطلبی كه خدای سبحان بر قلب اینها القا كرد می ‌شود «حكمةٌ عرشیة»، گرچه بعدها هر مطلب عمیق و اریقی را می ‌گویند ، ولی زادگاه این اصطلاح آن‌جایی است كه بر قلب خود عارف مطلبی افاضه شود چون قلب مؤمن «عَرْشُ‏ الرَّحْمَن» است آن مطلب عرشی خواهد بود، اگر از عرش رحمان مطلبی تنزّل كند به عقل برسد و از عقل به خیال و وهم برسد و از خیال و وهم به حسّ برسد آن است كه می‌ توان به تعبیر جناب سنایی گفت: «از علم به عین آمد و از گوش به آغوش» این حرف راه دارد. 🔸 جریان حسین‌ بن ‌علی این طور بود او آنچه با قلب خودش یافت كه بود، آن را در قالب علوم عقلی و معارف عقلی خطابه‌ ها و خطبه‌ ها و نامه ‌ها و پیام‌ ها و گفتمان و اینها بیان كرد و از مرحله عقل به مرحله خیال آورد كه در شب عاشورا برای عده ‌ای مجسّم كرد بهشت را به اینها نشان داد این معقول را متخیل كردن است، وجود مثالی دادن است، از عالَم مثال به عالم طبیعت آورد كه خود و شهدای او و فرزندان او و یاران او «ارباً اربا» شدند نشان دادند كه در این جهاد باید فانی شد بدن را فانی كردند بعد از آنكه عقل را به فنای قلب رساندند و در بارگاه قلب، عقل را تضحیه كردند از عقل رها شدند و قلبی فكر كردند آنجا كه است. 📚 پیام به هیئت‌های عاشورایی تاریخ: 1394/08/23 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
طریق طیّب

🔸 مطلب مهمی كه سالار شهیدان حسین‌ بن ‌علی ‌بن ‌ابی ‌طالب به ما فرمود این است كه هرگز _كند؛ یعنی نمی ‌توان گفت ما چون می‌ خواهیم به فلان مقصد برسیم، از هر راهی می ‌توانیم كمك بگیریم! اگر کسی از هر راهی شروع كرد، به آن مقصد حق نمی ‌رسد، بلکه هر راهی، مقصد و هدف خاصی را تعقیب می ‌كند که فرد به آن می ‌رسد نه به آن . 🔸 این بیان نورانی را وجود مبارك سالار شهیدان فرمود: «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِیةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا یرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِی‏ءِ مَا یحْذَرُ»؛ اگر كسی بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد، زودتر از دیگران به چاه می ‌افتد، چون ، راه نیست! وقتی راه نبود چگونه به هدف می ‌رسد؟! 👈 فرمود هرگز هدف، وسیله را توجیه نمی ‌كند، هرگز هدف خوب به انسان اجازه نمی ‌دهد كه از هر وسیله‌ ای استفاده كند، هر راهی انسان را به آن مقصد نمی ‌رساند، است كه انسان را به آن مقصد والا می‌رساند و لاغیر! 🔸 این معنا را قرآن كریم به این صورت تبیین كرد فرمود: ﴿فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ﴾؛ كجا می‌ روید؟! همین معنا را وجود مبارك امیرمؤمنان علی ‌بن ‌ابی‌ طالب (سلام الله علیه) تبیین كرد فرمود: «فَأَینَ یتَاهُ بِكُمْ»؛ شما را به كجا می ‌برند؟ مگر نمی‌ خواهید به سلامت برسید چرا راه عیبناك را طی می ‌كنید؟ مگر نمی ‌خواهید به برسید چرا در مسیر ناقص قدم می ‌نهید؟! «فَأَینَ یتَاهُ بِكُمْ». آن ﴿فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ﴾ در قرآن به صورت «فَأَینَ یتَاهُ بِكُمْ» در نهج ‌البلاغه در آمد و این دو تعبیر قرآن و نهج ‌البلاغه به صورت «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِیةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا یرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِی‏ءِ مَا یحْذَرُ» در بیان سالار شهیدان در آمده است. ↙️ آپارات: https://aparat.com/v/68WZT ↙️ یوتیوب: https://youtu.be/jFTZR-hpn0E 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1384/11/14 🌐 https://esra.ir/ 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
هنر حسینی

◀️ هنر _علی_بن_ابی_طالب، یك هنر عقلی و آسمانی بود كه توانست عرش را به فرش بیاورد. 🔸 هنری می ‌تواند متعالی باشد و جامعه را به سوق دهد كه متنزّل باشد نه نازل. از شعر نازل، از هنر نازل، از تماشای نازل، كار افقی ساخته است نه كار عمودی. 👈 اگر جامعه بخواهد شود اگر جامعه بخواهد شود، با پیام فرشی, با پیام نازل، با شعر و هنر نازل، چنین كاری شدنی نیست. 🔸 فرق بین هنر نازل و هنر متنزّل آن است كه ، از زمین نشئت گرفته و خودش زمین‌گیر است و مخاطبش را در فضای زمین، سیر افقی می‌ دهد. 🔸اما ، از معقول شروع می ‌شود، به متخَیل و بعد به حسّ می ‌رسد و مخاطب خودش را از حسّ به خیال می ‌برد و از خیال، ؛ عقلی كه به تعبیر شیخ كلینی (رضوان الله علیه) قطب فرهنگی جامعه بشری است. این كار را كرد. ↙️ آپارات: https://aparat.com/v/asv8yen ↙️ یوتیوب: https://youtu.be/kXPfsb1OeWQ 📚 پیام موضوعی تاریخ: 1394/08/23 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
جمال مقصود
🔹 دین به ما فرمود:
﴿تَزَوَّدُوا﴾
؛ شما مسافرید و مسافر زاد می‌خواهد، شما باید توشه تهیه كنید؛ تقوا زاد و توشه است؛ عبادت، انجام مستحبات، انجام واجبات، زاد است. 🔹 حالا ما زاد و توشه فراهم کردیم، زاد داریم توشه داریم، خب این زاد و توشه برای چیست؟ برای این است كه به مقصد برسیم؛ اما وقتی به مقصد رسیدیم، از آن به بعد این زاد و توشه مشكل ما را حل نمی ‌كند. كار زاد و توشه این نیست كه انسان را با مقصود آشنا كند، بلکه انسان را به مقصد می ‌رساند! 🔹 ما وقتی رفتیم به مقصد، مقصودمان را باید در مقصد بیابیم؛ اما این، با زاد و توشه نمی ‌شود. زاد و توشه ما را تا بهشت می‌ رساند، بهشت مقصد است؛ اما مقصودی كه ما در بهشت داریم چیست؟ 🔹 در بخش پایانی سوره مباركه قمر فرمود: ﴿إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ ٭ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیكٍ مُقْتَدِرٍ﴾؛ ما را ـ ان‌ شاء الله ـ به بهشت می ‌برند، ﴿جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ﴾ می ‌دهند؛ اما ما را به ببرند نیست. 🔹 خدا غریق رحمت كند سیدناالاستاد مرحوم را! ایشان از استادش مرحوم آقا شیخ محمد حسین اصفهانی (رضوان الله علیه) نقل می‌ كرد كه سالی یك بار (علیه السلام) بر اهل بهشت تجلّی می‌ كند! این یعنی چه؟! 🔹 اینها با نماز و روزه حل نمی ‌شود، چون نماز و روزه، زاد و توشه است و زاد و توشه انسان را تا بهشت می ‌برد. بله بهشت رفتیم، ﴿جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ﴾ نصیبمان شد؛ اما به ﴿فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیكٍ مُقْتَدِرٍ﴾ هم می ‌رساند یا نه، آن چیز دیگر است! 📚 دیدار استاندار مشهد با حضرت استاد تاریخ: 1391/03/08 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra