🎥 مرغ دلم راهی قم می‌شود... 🎼 @masafmusic

انت روائح رند الحمی و زاد غرامی فدای خاک در دوست باد جان گرامی پیام دوست شنیدن سعادت است و سلامت من المبلغ عنی الی سعاد سلامی بیا به شام غریبان و آب دیده من بین به سان باده صافی در آبگینه شامی اذا تغرد عن ذی الاراک طائر خیر فلا تفرد عن روضها انین حمامی بسی نماند که روز فراق یار سر آید رایت من هضبات الحمی قباب خیام خوشا دمی که درآیی و گویمت به سلامت قدمت خیر قدوم نزلت خیر مقام بعدت منک و قد صرت ذائبا کهلال اگر چه روی چو ماهت ندیده‌ام به تمامی و ان دعیت بخلد و صرت ناقض عهد فما تطیب نفسی و ما استطاب منامی امید هست که زودت به بخت نیک ببینم تو شاد گشته به فرماندهی و من به غلامی چو سلک در خوشاب است شعر نغز تو حافظ که گاه لطف سبق می‌برد ز نظم نظامی #حافظ #غزلیات

همواره عشق بی خبر از راه می رسد چونان مسافری که به ناگاه می رسد وا می نهم به اشک و به مژگان، تدارکش چون وقت آب و جاروی این راه می رسد اینت زهی شکوه که نزدت کلام من با موکب نسیم سحرگاه می رسد با دیگران نمی نهدت دل به دامنت چندان که دست خواهش کوتاه می رسد میلی کمین گرفته پلنگانه در دلم تا آهوی تو کی به کمینگاه می رسد! هنگام وصل ماست به باغ بزرگ شب وقتی که سیب نقره ای ماه می رسد شاعر دلت به راه بیاویز و از غزل طاقی بزن خجسته که دلخواه می رسد #حسین_منزوی

روزی كه «روشنفكر» در كافه‌های شهر پرآشوب دور از هياهوها عرق می‌خورد با جان فشانی‌های جانبازان «حزب الله» تاريخ اين ملت ورق می‌خورد. #سید_حسن_حسینی

🔰 پرده‌نشین 🎙 #علیرضا_قربانی 📖 #محمدعلی_بهمنی

*اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است...

صدایِ گریه از عرشِ معلّی می‌رود بالا همین که نیمه‌ شب‌ ها دستِ زهرا می‌ رود بالا یکی از پلک‌ هایِ زخمی‌ اش با دیدنِ حیدر به زحمت تا کند او را تماشا، می‌رود بالا گمانم مرکزِ ثقل زمین را شعله‌ ها سوزاند که آتش از در و دیوارِ دنیا می‌رود بالا هنوز از ماجرایِ کوچه‌ ها شرمنده‌ اش هستند اگر دیوارها کج تا ثریا می‌رود بالا صلی الله علیک یا مولاتنا یا فاطمه الزهرا #مجتبی_خرسندی #حضرت_زهرا #شهادت_حضرت_زهرا #فاطمیه @Harfedel301

شبیه یاسی از جور زمونه اسیر دست خرمنکوب میشی تحمل کن عزیزم دردهاتو علی دورت بگرده خوب میشی @ali_mahdiyan

ببین توی ترافیک ماندن با آدم چیکار می‌کنه : ) @yaminpour

#بخش_اول در بیان تجلی دوم و اظهار شأن و مراتب بر ماسوی و عرض امانت عشق و شدت طلب به اندازه‌ی استعداد در هر یک و خیمه زدن تمامیت آن در ملک وجود انسانی به مصداق آیۀ «انا عرضنا الامانة علی السموات و الارض و الجبال فابین ان یحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان انه کان ظلوماً جهولا»: پرده ای کاندر برابر داشتند وقت آمد پرده را برداشتند ساقی‌ای با ساغری چون آفتاب آمد و عشق اندر آن ساغر شراب پس ندا داد او نه پنهان برملا کالصلا! ای باده خواران! الصلا! همچو این می خوشگوار و صاف نیست ترک این می گفتن از انصاف نیست حبذا زین می که هرکس مست اوست خلقت اشیا مقام پست اوست هرکه این می خورد، جهل از کف بِهـشت [۱] گام اول پای کوبد در بهشت جمله ذرات از جا خواستند ساغر می را ز ساقی خواستند بار دیگر آمد از ساقی صدا طالب آن جام را برزد ندا ای که از جان طالب این باده‌ای! بهر آشامیدنش آماده‌ای؟! گرچه این می را دو صد مستی بود، نیست را سرمایه هستی بود، از خمار آن حذر کن کـاین خمار از سر مستان برون آرد دمار درد و رنج و غصه را آماده شو بعد از آن آماده این باده شو این نه جام عشرت این جام ولاست دُرد [۲] او دَرد است و صاف او بلاست... ۱. بهشت: فعل از ریشهٔ «هشتن»، به معنای "وانهادن". ۲. دُرد: به معنای شراب ناصاف و ناخالص. #ادامه_دارد... #عمان_سامانی