📝 ایرانِ عاشورایی در خط حزبالله
▪️پانصدویکمین شماره خط حزبالله با عنوان #ایران_عاشورایی در #عصر_عاشورا ۱۴۴۷ منتشر شد.
📥نسخه کامل این شماره را از اینجا بخوانید.
💻 @Khatt_khamenei
تابلو اعلانات۵۰۱.pdf
حجم:
2.69M
📝 نسخه #تابلو_اعلانات | شماره ۵۰۱ نشریه خط حزبالله
💻 @Khatt_khamenei
📝 سرمقاله | ایران عاشورایی
🔹محرم امسال رنگ و بویی دیگر دارد. ایران اسلامی امسال در حالی به محرم وارد شد که تازه از جنگی بزرگ و پیچیده بیرون آمده است. بیرون آمدنی که همچنان پایدار و قطعی هم نیست. چرا که با دشمنی روبرو هستیم تجربه نشان داده به هیچ اصل انسانی و حقوقی پایبند نیست و در جنایت و خباثت بارها و بارها مرزها را جابجا کرده است.
🔹ایران اسلامی و ایرانیان در معرکه مقابله با رژیم صهیونیستی و حامی شماره یک آن آمریکا، رفتاری حسینی از خود بروز دادند و عزت و افتخاری آفریدند که در تاریخ ثبت و ضبط خواهد شد. این رفتار حسینی از چند بعد قابل ارزیابی و تامل است.
🔹در یک بعد، این رهبر انقلاب بود که با تاسی به امام حسین علیهالسلام هدایت و فرماندهی این نبرد را به دست گرفته و ایران را از یکی از پیچیدهترین و سختترین برهههای تاریخی خود عبور دادند. دشمن انتظار داشت با موج اولیه ترور گسترده فرماندهان ارشد نظامی و حمله گسترده به نقاط مختلف کشور، شیرازه امور از هم پاشیده و قدرت تصمیمگیری در جبهه ایران از بین برود، اما درایت و هدایت فرمانده کل قوا نه تنها مانع از این فروپاشی شد بلکه در کمتر از ۲۴ ساعت اولین پاسخ محکم به تجاوز نیز داده شد. در ادامه جنگ نیز دشمن کوشید با اِعمال فشار سنگین در حوزه سیاسی و عملیات روانی، رهبر انقلاب را وادار به عقب نشینی و تسلیم کنند که در این مرحله نیز موفق نبودند و لفاظیهای سنگین دشمن علیه ایشان، ناشی از عصبانیت برآمده از همین ناکامی است.
🔹بعد دوم در رفتار اجتماعی و ملی ایرانیان بروز و ظهور داشت. دشمن خیال کرده بود این حمله باعث بروز اعتراض و شورشهای خیابانی خواهد شد اما به طرز خیره کنندهای نه تنها این اتفاق رخ نداد بلکه گویی یک بیداری جمعی و ملی پدید آمد. پیدایش جهش در اتحاد و انسجام ملی، یکی از نتایج اصلی این بیداری ملی بود. دانستن قدر امنیت و ولایت از دیگر نتایج این بیداری است. مردم ایران یک بار دیگر در این معرکه بزرگ، جوهره و ماهیت ارزشمند و بینظیر خود را به نمایش گذاشتند و ناظران جهانی را به نوعی شگفت زده کردند. و مگر بزرگترین درس کربلا و عاشورا چیزی جز بیداری و حضور به موقع و فعالانه در میدان است؟
🔹بعد سوم قابل توجه در این ماجرا، ترکیب و تبلور مظلومیت و حماسه بود. همان چیزی که در کربلا اوج آن رخ داد. در ایران عاشورایی نیز، اگر چه مظلومیت های فراوانی -از شهادت کودکان و زنان مظلوم گرفته تا صحنه دلخراش حمله به مردم پشت چراغ قرمز در تجریش- رخ داد اما به موازات آن حماسههای بزرگی نیز آفریده شد. شجاعت و رشادت مدافعان وطن در برابر متجاوز و همچنین شکستن دفاع چندین لایه دشمن صهیونیستی و وارد آوردن ضربات دردناکی که آن را مجبور به تجدید نظر در محاسبات خود کرد، از جمله جلوههای این حماسه بود.
🔹هم آن شهادتهای دردناک، عاشورایی بود و خون پاک شهدا باعث رسوایی ماهیت یزیدیان زمان شد و هم ایستادگی جانانه ملت ایران در برابر دشمن غدار، عزت و افتخاری حسینی آفرید که نتایج و آثار آن در آینده بیشتر روشن و دیده خواهد شد.
🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزبالله
📝 یادداشت بیاناتی | با رمز «یا حسین علیهالسلام» پیروز شدیم
🔹رسانه KHAMENEI.IR به مناسبت عاشورای حسینی علیهالسلام در یادداشت بیاناتیای با عنوان «با رمز «یاحسین علیهالسلام» پیروز شدیم» براساس بیانات حضرت آیتالله خامنهای، نگاهی به درسهای قیام عاشورا برای ملّت ایران داشته است.
🔸ملّت ایران با تکیه بر رمز «یا حسین» و الهام از قیام عاشورا، در طول تاریخ خود نشان داده است که میتواند در برابر همهی سختیها، نبردها و مبارزات به پیروزی دست یابد. این رمز نهتنها در انقلاب اسلامی، بلکه در همهی آزمونهای بزرگ این ملّت، چراغ راه بوده است. حضرت آیتالله خامنهای دراینباره میفرمایند: «نام امام حسین، راه امام حسین، توجّه به امام حسین، توسّل به حسینبنعلی سیّدالشّهدا (سلام اللّه علیه) راهگشا است. به معنای واقعی کلمه «حُسَینٌ مِصباحُ الهُدیٰ»؛ حسین چراغ هدایت است.» (۱۴۰۲/۶/۱۵) «راه امام حسین راه مبارکی است، راه شیرینی است، راه موفّقی است، راهی است که به نتیجهی قطعی میرسد.» (۱۴۰۰/۷/۵) این یادداشت به نقش رمز «یا حسین» در پیروزیهای بزرگ میپردازد.
🔸درسهای عاشورا؛ رمز پیروزی با حسین (علیه السّلام)
🔹رمز پیروزی با نام حسین (علیه السّلام) صرفاً با عزاداری و به یاد کربلا و عاشورا بودن نیست؛ بلکه در حقیقت، این درسهای عاشورا است که پیروزی را رقم میزند. نام امام حسین (علیه السّلام) همیشه در طول تاریخ بوده و میدرخشیده است، امّا حقیقت آن کمتر مورد توجّه قرار گرفته است. «معنای محرّم در منطق شیعی و فرهنگ اسلامی، نثار خون، شهید شدن و قیام در راه آرمان حقّی است که برای همهی انسانها و انسانیّتها ارزشمند است.» (۱۳۶۰/۳/۱۵) متأسّفانه در دوران طاغوت، «سالها محرّم ما بیمحتوا و بیمعنا بود. نام حسین میآمد، امّا از روح، هدف، پیام، تپش و خون حسین خبری نبود.» (۱۳۶۰/۳/۱۵)
🔹عاشورا درسهایی بزرگ به ملّت ایران آموخته که با تکیه بر آنها، پیروزیهای عظیمی به دست آمده است. «درس عاشورا درس فداکاری و دینداری و شجاعت و مواسات و درس قیام للّه و درس محبّت و عشق است.» (۱۳۷۷/۲/۱۸) «درس حسینبنعلی (علیه الصّلاة و السّلام) به امّت اسلامی این است که برای حق، برای عدل، برای اقامهی عدل، برای مقابلهی با ظلم، باید همیشه آماده بود و باید موجودیِ خود را به میدان آورد.» (۱۳۹۲/۳/۲۲) لذا وقتی میگوییم «یک ملّت از حسینبنعلی (علیه السّلام) باید درس بگیرد؛ یعنی از دشمن نترسد، به خود متّکی باشد، به خدای خود توکّل کند؛ بداند که اگر دشمن باشوکت است، این شوکت ناپایدار است؛ بداند اگر جبههی دشمن بظاهر گسترده و قوی است، امّا توان واقعیاش کم است.» (۱۳۷۱/۴/۱۰)
🔸عاشورا؛ سرچشمهی انقلاب اسلامی
🔹نام حسینبنعلی (علیه السّلام) همیشه چراغ راه ملّتهای آزاده بوده و الهامبخش همهی مبارزات حقطلبانه در عصر ما است. «از رهبران بزرگ دنیای معاصر ــ حتّی آنهایی که مسلمان هم نیستند ــ نقل میکنند که گفتهاند: ما راه مبارزه را از حسینبنعلی (علیه السّلام) یاد گرفتیم.» (۱۳۷۱/۴/۱۰) در ایران نیز حادثهی کربلا و قیام امام حسین (علیه السّلام) پایه و اساس نهضت انقلاب اسلامی بوده است. اساساً، «یکی از درسهای عاشورا همین انقلاب عظیم و کبیری است که شما ملّت ایران پشت سر حسین زمان و فرزند ابیعبداللهالحسین (علیه السّلام) انجام دادید. خود این، یکی از درسهای عاشورا بود.» (۱۳۷۷/۲/۱۸) «در محرّم سال ۴۲، امام بزرگوار ما از این ممشاء استفاده کرد و آن حادثهی عظیم پانزدهم خرداد به وجود آمد. در محرّم سال ۱۳۵۷ هم امام عزیز ما باز از همین حادثه الهام گرفت و گفت "خون بر شمشیر پیروز است" و آن حادثهی تاریخی بینظیر ــ یعنی انقلاب اسلامی ــ پدید آمد.» (۱۳۸۴/۱۱/۵) این تعبیر، فقط یک شعار نبود، بلکه رمز حیات و پیروزی ملّت شد. در حقیقت، «آخرین برکت عظیم حادثهی کربلا همین انقلاب شکوهمند ما است. اگر حادثهی کربلا و اسوهگیری از آن نبود، این انقلاب پیروز نمیشد.» (۱۳۷۲/۳/۲۶)
🔹از این جهت، «حرکت امام، مشابهتهای زیادی با نهضت حسینی دارد و تقریباً الگوبرداریشده از حرکت حسینی است. گرچه آن حرکت ــ یعنی حرکت امام حسین (علیه السّلام) ــ منتهی به شهادت آن حضرت و یارانش شد و این حرکت به پیروزی امام منتهی گردید، ولی این فارقی ایجاد نمیکند؛ زیرا یک نوع فکر، یک مضمون و یک طرح کلّی بر هر دو حرکت حاکم بود؛ اقتضائات متفاوت بود.» (۱۳۷۵/۳/۱۴)
🔸محرّم؛ نقطهی ترس دشمنان
🔹محرّم و عاشورا همیشه نقطهی ترس و وحشت دشمنان از اسلام بوده است. محرّم «کاری میکند که در طول تاریخ کرد و ستمگرانِ حاکم، از عاشورا ترسیدند و از وجود قبر نورانی امام حسین (علیه السّلام) واهمه داشتند.
✏️ ادامه👇
✏️ ادامه یادداشت بیاناتی
🔹ترس از حادثهی عاشورا و شهدای آن، از زمان خلفای بنیامیّه شروع شده و تا زمان ما ادامه یافته است.» (۱۳۷۳/۳/۱۷) یکی از مهمترین نمونههای آن، در دورهی حکومت طاغوت پهلوی بود. «وقتی که محرّم از راه میرسید، نظامِ مرتجعِ کافرِ فاسقِ فاسدِ پهلوی میدید دیگر دستش بسته است و نمیتواند علیه مردمِ مبارزِ عاشورائی کاری انجام دهد. در واقع، مسئولین آن نظام، ناتوانی خود را ناشی از فرا رسیدن محرّم میدانستند. در گزارشهای برجامانده از آن رژیم منحوس، اشارتها، بلکه صراحتهایی وجود دارد که نشان میدهد آنها با فرا رسیدن محرّم، دستوپایشان را حسابی گم میکردند.» (۱۳۷۳/۳/۱۷)
🔹به عنوان نمونه، «در محرّم سال ۵۷ هیئتهای مذهبی به وسیلهای برای اظهار اعتراض گستردهی ملّت به رژیم فاسد پهلوی، حمایت از امام و استقرار نظام اسلامی تبدیل شدند و بدون تردید، پیروزی انقلاب اسلامی به میزان زیادی مرهون نقش مهمّ این هیئتها است.» (۱۳۷۳/۵/۱۲)
🔹هنر امام خمینی (رحمة الله علیه) نیز همین بود که از این ظرفیّت عظیم عاشورا برای مبارزه استفاده کرد. «امام بزرگوار ما (رضوان الله علیه)، آن مردِ حکیمِ تیزبینِ دینشناسِ دنیاشناسِ انسانشناس، خوب فهمید که از این حادثه برای پیشبرد هدف امام حسین (علیه السّلام) چگونه باید استفاده کند و کرد.» (۱۳۷۳/۳/۱۷)
🔸ملّت عاشورائی؛ ملّت همیشه پیروز
🔹راه امام حسین (علیه السّلام) رمز پیروزی آینده نیز هست. «ما همیشه روضه میخواندیم، گریه میکردیم، سینه میزدیم، نوحه میخواندیم و یاد امام حسین (علیه السّلام) را گرامی میداشتیم؛ امّا ملّت ما و امّت ما هیچ وقت مثل امروز نمیتوانسته ادّعا کند شیعهی امام حسین (علیه السّلام) است. امروز روح عاشورا در سراپای ملّت ما وجود دارد.» (۱۳۶۴/۷/۴) «روح کار امام حسین (علیه السّلام) این بود که حرف حق و راه حقّی را اجرا کند و در مقابل تمام قدرتهایی که در این راه دست به هم دادند، استقامت بورزد.» (۱۳۶۴/۷/۲) «در ایام محرّم و صفر، ملّت عزیز ما باید روح حماسه را، روح عاشورائی را، روح نترسیدن از دشمن را، روح توکّل به خدا را، روح مجاهدت فداکارانه در راه خدا را در خودشان تقویت کنند.» (۱۳۷۱/۴/۱۰)
🔹در حقیقت، «استقامت» و «نترسیدن» دو عنصر اصلی رمز «یا حسین» است. «ملّت عاشورائی» یعنی ملّتی که هیچ گاه نمیترسد و در پیمودن مسیر خود استقامت دارد. در دوران انقلاب اسلامی نیز «اگر مردم احساس نمیکردند علیرغم مظلومیّت شدیدی که دارند، باید بِایستند و باید راه را ادامه بدهند و مقاومت کنند ــ که همان سیاست حسینبنعلی (علیه السّلام) است ــ انقلاب پیروز نمیشد. امام به ما درس داد و آموخت که باید این ضرباتی را که بر شما وارد میآید، به قیمت جانتان هم که شده، تحمّل کنید و راه را ادامه دهید.» (۱۳۶۶/۶/۶) این استقامت حسینی کلید پیروزی در برابر همهی سختیها بود.
🔹از طرفی دیگر، «کربلا مثالی است برای اینکه در مقابل عظمت دشمن، انسان نباید دچار تردید شود. این یک الگوی امتحانشده است.» (۱۳۷۱/۴/۱۰) البتّه باید توجّه داشت «درست است که در روزگار صدر اسلام، حسینبنعلی (علیه السّلام) با ۷۲ نفر به شهادت رسید، امّا معنایش این نیست که هر کس راه حسین (علیه السّلام) را میرود و همهی کسانی که در راه مبارزهاند، باید به شهادت برسند؛ نه.» (۱۳۷۱/۴/۱۰) بلکه به این معنا است که «ملّت اسلام اگر نام حسین (علیه السّلام) را و یاد حسین (علیه السّلام) را زنده نگه بدارد و آن را الگو قرار بدهد برای خود، از همهی موانع و مشکلات عبور خواهد کرد.» (۱۳۸۶/۱۰/۱۹)
🔹با تکیه بر این حقیقت، ما همچنان باور داریم که رمز «یا حسین» نه یک شعار، که هویّت انقلاب ما است؛ رمزی که با آن پیروز شدیم و با آن به پیش خواهیم رفت.
🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزبالله
🌹 فرازی از وصیتنامه شهید نجف عزیززاده
📜 #منشور_معنوی_انقلاب | farsi.khamenei.ir/weekly
خط حزب اللّه
✏️بخوان... بخوان سرود ای ایران را...
دوازده شب گذشت؛ دوازده شبِ پر شراره، شبهایی که آسمانِ وطن، با فریاد موشکها و نعرهی ضدهوایی میلرزید. دشمن آمده بود تا امید را خاموش کند، تا ستونهای ایمان را بلرزاند، اما در دل تاریکیها، یک دلتنگی بزرگتر از صدای آژیرها بود: نبودن او... نبودن آن قامتِ آشنا در حسینیهی خاموش اما زنده به نورِ عشق حسین.
مردم میآمدند، مینشستند، عزاداری میکردند، میگریستند، اما چشمشان مدام به در بود؛ چشم به راه سایهی آن عبای خاکخورده، آن دست بالا رفته برای سلام، آن نگاه که بیشتر از هزار خطبه، قوت قلب بود.
اما او نیامده بود… نه به خاطر خستگی، که خستگی در قاموسش معنا ندارد؛ نه به خاطر ترس، که ترس در فرهنگ مردان الهی بیمعناست. او نبود، چون جنگ بود؛ چون خطر بود؛ چون دشمن، دقیقاً میدانست کجا باید بزند تا دلها بلرزد.
و حال... شب عاشوراست. شبی که کربلا زنده میشود، شبی که اشک از چشم نمیریزد، که از دل میجوشد. حسینیه امام پر است، اما هنوز یک چیز کم است...
تا آنکه در باز میشود...
ناگاه سکوت، صدای گامهای آشنا را میشنود. بغضها میترکند، اشکهای شوق اما بیاجازه جاری میشوند. او آمده... در میان شعلهی تهدید، با اقتدار آمده...
رهبر آمده است. ساکت، محجوب، اما با نوری که تا عمق قلبها میتابد. حسینیه، نفس نمیکشد. همه ایستادهاند؛ اشکها جاری است، عشق و اندوه در هم تنیده. او نگاهی به مداح میاندازد و با صدایی که سالهاست ستون امید این ملت است، آرام میگوید:
“بخوان... بخوان سرود ای ایران را...”
و صدای مداح، لرزان اما محکم، میخواند:
در روح و جان من میمانی ای وطن...
و همه باهم با فرمانده کل قوا میخوانند؛
ای ایران ایران دور از دامان پاکت دست دگران، بد گهران...
حسینیه دیگر فقط جای سوگ نیست؛ شدهاست حریم افتخار، حریم دلتنگیهایی که حالا با اشکِ شوق شسته میشوند. اشکِ حسین، با اشکِ وطن، یکی میشود. صدای گریه، صدای ایمان است، صدای دلدادگی به مردی که در میانهی آتش، با لبخند آمده تا به ما بگوید:
“من کنار شمایم، تا آخرین نفس.”
📜 #روایت | farsi.khamenei.ir/weekly
✏️ هدف حرکت امام حسین(علیهالسلام) شناساندن دین به مردم بوده است
📜 #حدیث_زندگی | farsi.khamenei.ir/weekly